Heimwee in huwelijk

C. M. Chr. Rots - de Weger / 3 reacties

28-07-2011, 16:33

Vraag

Allereerst wil ik zeggen dat ik heel blij ben met deze site, mijn complimenten! Ik heb een actuele vraag die wellicht ook bij andere jonge stelletjes leven. Volgend jaar hopen wij (mijn vriend en ik) te gaan trouwen. Allebei komen we uit een druk en groot gezin. Straks, als we getrouwd hopen te zijn, zullen we veel samen zijn, wat natuurlijk erg fijn is. Maar aan de andere kant lijkt het me ook zo stil. Ik ben echt een gezelligheidsmens. Mijn aanstaande man werkt vijf dagen in de week en ik wat minder. Hoe moeten wij (of ik, want mijn vriend heeft er niet echt last van) hiermee omgaan? Kun je je hierop al 'voorbereiden'? Daarbij komt ook nog dat ik snel last van heimwee heb. Het lijkt me straks ontzettend stil.


Antwoord

Beste vraagsteller,

Je bereidt je voor op je huwelijk. Geweldig! Gefeliciteerd! Maar wat verwacht je van dit ‘instituut’? Het huwelijk is geen gevangenis, waar je straks in vast zit! Je gaat een verbintenis (voor het leven) aan, maar daarbij lééf je wel! Allebei op je eigen wijze, met eigen werk, eigen familie en eigen vrienden. Het is prachtig als er (straks) gezamenlijke vrienden zijn, als je een fijne schoonfamilie krijgt. Allemaal verríjking van je leven waar je samen met je (aanstaande) echtgenoot van mag genieten. Nu al. En volgend jaar wellicht nog meer!

Als je slecht tegen stilte kunt nodig je toch mensen uit? Op de koffie, om mee te eten, om te komen logeren. Mocht je in een andere -nieuwe- omgeving gaan wonen, zorg dan dat je niet alleen in je mooigemaakte huis blijft zitten. Dóé dingen! Sámen, maar ook apart. Nodig familie, vrienden, buren, enzovoort uit! Zoek een hobby, ga sporten of meld je aan voor vrijwilligerswerk in je kerk of buurt. Kijk rond, want er is zóveel te doen! Je zult zien dat, als je je open opstelt naar je nieuwe leven als getrouwde vrouw, je een gelukkig mens bent! Ga  echter vooral níét je man claimen door altijd met z’n tweetjes te willen zijn, dan heb je verkeerde verwachtingen van je huwelijksleven!

Veel geluk toegewenst,
Marijke Rots

Lees meer artikelen over:

eenzaamheimweetrouwplannen
Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

  • Geboortedatum:
    18-02-1947
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Aalten
  • Status:
    Actief
1503 artikelen
C. M. Chr. Rots - de Weger

Bijzonderheden:

Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.

Bekijk ook:

 

 


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
3 reacties
boulanger
28-07-2011 / 19:07
Ik had dat zelf heel erg toen ik net getrouwd was. Ik kom ook uit een groot gezin, en dat miste ik erg de eerste tijd. Ik werkte toen nog full-time, dus overdag had ik er niet zo'n erg in. Maar 's avonds en in het weekend wilde ik altijd naar huis. Mijn man vond het niet altijd even leuk, hij vond het juist heerlijk dat we samen waren. Maar ik miste mijn kleine broertjes! Het was bij ons ook wat uit evenwicht omdat we in mijn woonplaats woonden, de ouders van mijn man woonden 50 km verderop. Hij kon ook niet zomaar even naar huis. In de loop van de jaren ben ik het samen zijn met mijn man veel meer gaan waarderen. Ik geniet er nu van om bijv, op zondag uit de kerk lekker samen thuis koffie te drinken, ipv in de drukte bij mijn ouders. Maar ik heb daar wel 5 jaar over gedaan om het te leren. Inmiddels hebben we een paar kinderen, dus dan heb je ook meer het gevoel echt een gezin te zijn. Maak je er niet te druk om, het is toch juist een goed teken dat je graag naar je ouders gaat! En het is echt heerlijk om samen thuis te zijn, lekker met een boek oid op de bank, cd aan, kaarsjes aan, wijntje erbij. Ik was altijd erg nuchter, maar hier kan ik nu echt van genieten! ;-)
bootje
29-07-2011 / 22:40
Hoi,
Begrijpelijke vraag, en herkenbaar;)
Door ons huwelijks is destijds ook mn hele leven veranderd ivm het beroep van mn man. Het heeft wel een tijd geduurd voordat ik gewend was aan ons nieuwe leven en de "stilte". Ondanks dat we erg gelukkig zijn samen, kan ik soms nog een heel klein traantje pinken als 1 van onze loge's naar een tijdje weer vertrekt in bijvoorbeeld de vakantie. Mn man begrijpt het gelukkig, bespreek het met je man, en benadruk dat het niets afdoet aan de liefde voor hem, maar de situatie in het geheel.
sis
01-08-2011 / 12:37
Ik vond het juist heerlijk om uit huis te gaan! Maar het scheelt waarschijnlijk dat ik maar een paar straten van m'n ouders vandaan woon. Ik geniet juist extra van de tijd dat ik alleen thuis ben. Met ouders, broertjes en zusjes heb ik ook een veel betere band gekregen nu we niet meer in hetzelfde huis wonen. Omdat je elkaar wat minder vaak ziet zijn er minder strubbelingen en kan ik het makkelijker achter me laten. Van heimwee heb ik dus geen last gehad.
En... je leven verandert als je trouwt, maar het houdt niet op. Je kan dan vrienden uitnodigen wanneer je maar wilt zonder rekening te hoeven houden met jongere brusjes die naar bed moeten e.d.

Terug in de tijd

Er staat in de Bijbel: Komt allen tot Mij en Ik zal u rust geven. Maar ergens anders in de Bijbel schrijft Paulus weer dat degenen die een kind van God zijn een strijd hebben, tegen vlees en bloed. St...
Geen reacties
28-07-2007
Wat was nu de echte oorzaak van de scheuring van het rijk in 926 voor Christus van Israël behalve de zonde van Salomo?
Geen reacties
28-07-2005
Ik zit met een probleem. God geeft mij visioenen voor mensen dat ze soms een keuze moeten maken. Nu betrof dit ook een vriendin van me en zij gaat willens en wetens door met wat God niet wil. Nu vraag...
Geen reacties
28-07-2007
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering