Ik heb een lieve vriend, maar hij is snel onzeker. Omdat ik altijd zelfverzekerd...

Ik heb een lieve vriend, maar hij is snel onzeker. Omdat ik altijd zelfverzekerd overkom, kan ik vaak “de leidinggevende met mooie woorden” zijn. Ik vind dit echt niet leuk. Ik wil mijn vriend in alles helpen, maar ik wil een man die mij leiding geeft en ik zie het niet zitten om zo een gezin aan te gaan en ik de touwtjes in handen moet nemen. Hij zit snel ergens overin en kan daar over piekeren. Ik voel me dan steeds aangewezen om hem weer uit de put te helpen, maar dan merk ik echt niks van dat beschermgevoel wat een vrouw bij haar man zou moeten voelen. Ik ben dan degene die maar met woorden moet komen. Wat moet ik hier aan doen? We bidden ook wel samen en onze zorgen leggen we ook wel voor God neer, maar ik weet niet wat ik er verder mee aan moet.

Lief meisje,

Is zelfverzekerd zijn hetzelfde als “de leiding moeten nemen”? Juist omdat je schrijft dat je het niet leuk vindt om “vooraan” te gaan wordt er veel tact van je gevraagd. Maak hem niet meer onzeker -kopschuw- dan hij al is, want dan gaat de relatie zéker niet goed. Probeer hem naar de voorgrond te schuiven, máák hem meer zeker door je eigen houding. Geef hem complimenten, laat hem weten wat je van hem verwacht. Níét op een ‘bitch-manier’, maar juist in de bescheidenheid die je voor jezelf wenst. Ga -letterlijk- achter hem staan om hem -figuurlijk, geestelijk- te steunen: laat mérken dat dat werkt! Geef hem ô zekerheid.
Hoe komt het dat hij snel over dingen inzit? Is dit een onderwerp om eens rustig te bepraten in plaats van hem vroeger of later weer uit de put te helpen... (ik kan niet beoordelen of dat op een ogenblik misschien wél moet!). Er kunnen tal van redenen voor die ‘put’ zijn. Bedenk, dat wat hij doet (of juist niet) invloed op jou heeft en dat dat andersom óók zo is. Met andere woorden: als jij het voortouw blijft nemen, hóeft hij dat niet te doen... als jij toch wel praat, kan hij blijven zwijgen...

Je zorgen voor God neerleggen is goed, natuurlijk. Maar na het “ora” ook “labora”! Misschien via gesprekken met een hulpverlener, of ga samen naar een soort van huwelijkscatechisatie. Je mag ook mij nog eens schrijven!

Succes, en een hartelijke groet,
Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1503 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven