Als God niet in je leven komt en je bidt erom, maar er gebeurt niets en je vind ...

Als God niet in je leven komt en je bidt erom, maar er gebeurt niets en je vind alles wat van de wereld is leuk, wat moet je dan doen? Ik wil een kind van God zijn, maar het lukt niet. Ik bid erom of Hij me wil helpen, maar ik ga zondags meer naar de kerk om de organist en de predikant, maar eigenlijk niet voor Gods Woord. Ik weet heel goed dat ik zo niet voor Hem kan verschijnen, maar het lukt gewoon niet om goed te bidden. Of ik val in slaap halverwege, of ik heb geen zin, of geen tijd. Maar voor een uurtje extra voetbal is altijd wel tijd eigenlijk. Wat moet ik doen?

Beste Refowebjongere,

Fijn dat je reageert en jouw persoonlijke vraag via deze website stelt. Ik weet zeker dat meerdere jongeren met vergelijkbare vragen worstelen. Toch wil ik je eerst vragen zelf nog eens kritisch en eerlijk naar de inleidende zin van je vraag te kijken. Wil je echt zeggen: “Ik wil wel, maar de Heere wil niet”. Misschien dat je dat voor jouw gevoel wel zo beleeft, maar ons gevoel is zeker hier niet zo’n betrouwbare raadgever. Verderop in je stukje vertel je wel eerlijk wat er in je leven prioriteit krijgt. Als we de Heere bidden, moeten we wel eerlijk tegen Hem zijn. Als je aan de Heere om bekering vraagt en je gaat daarna weer gewoon met je “oude leventje” verder omdat dat jou meer trekt, dan moet je niet verwachten dat je verhoring van je gebed ontvangt. Bidden om bekering moet gelijk ook een overgave aan de Heere inhouden. Echt jouw leven in Zijn handen leggen.

Bidden is moeilijk, dat is waar! Ook ik vind bidden moeilijk, dat wil ik beste eerlijk zeggen. Het vraagt alle aandacht en concentratie; en o... we zijn zo ontzettend snel afgeleid. Er hoeft maar iets te zijn en met onze gedachten zitten we heel ergens anders. Daarom vraagt gebed ook een bepaalde gebedshouding. Als je liggend in bed nog je avondgebed wilt doen, dan kun je de klok er op gelijk zetten dat je zo in slaap valt.

Wat je moet doen? Dit alles ook maar eerlijk aan de Heere belijden. Vertel het Hem maar dat je zo’n dubbel hart hebt, en dat de wereld jou veel harder trekt dan de Heere en Zijn dienst. Daar waar dit je ook echt tot schuld wordt; en je ook verootmoedigd voor Zijn aangezicht, zal de Heere Zich niet onbetuigd laten. Vergeet niet voordat jij je maar bewust werd van jouw bestaan, strekte de Heere God al Zijn hand naar jou uit. En verbond de Heere bij jouw doop al Zijn Naam aan jouw naam. Met Luther mag je juist in deze worsteling ook naar je voorhoofd grijpen en zeggen: “Ik ben gedoopt”. En daar waar jij pleit op Gods Woord en op Zijn beloften, zal de Heere ook verhoren. Echt waar! Op Hem mag je ook echt helemaal vertrouwen.

Ik hoop dat je met dit antwoord iets verder komt. Mocht je nog met (persoonlijke) vragen blijven zitten -mogelijk zijn er specifieke dingen in je leven die meespelen daardoor je reageert, zoals je reageert- dan wil ik je toch voorstellen, ga eens praten met een vertrouwenspersoon. Dat kan je predikant zijn, een (jeugd)ouderling of een gelovige leraar op school. Bij iemand waarbij je in vertrouwen van hart tot hart over je worstelingen kunt spreken!

Ik wens jou (en in jou al diegenen die ook met soortgelijke vragen worstelen) van harte Gods vergevende genade en Zijn rijke zegen toe!

Met een hartelijke groet,
Ds. J. Noordam

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J. Noordam

• Geboortedatum:
  11-09-1956
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  -
• Status:
  Inactief

16 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven