Vraag
Hoe begint God in het leven van een mens?
Antwoord
Een mooie vraag. Een levensvraag! Zonder een algemene weg voor een ieder te mogen voorschrijven, moeten we wel zeggen dat de Heere in de regel begint door de overtuiging van onze zonden. We lezen in Joh. 16 dat de Heilige Geest de wereld zal overtuigen van zonde, en van gerechtigheid en van oordeel. Zonder die overtuiging hebben we de Heere Jezus niet nodig. Hebben we geen behoefte aan Hem. Zien we ook niets in Hem.
Hij had immers geen gedaante noch heerlijkheid dat wij Hem zouden begeerd hebben. Niemand verlangt in waarheid helemaal door de Heere Jezus verlost te zijn, zonder dat hij zaligmakend overtuigd wordt van zijn eigen bederf. (Kohlbrugge). Pas dan krijgen we een Verlosser nodig. Pas dan worden we heen gedreven tot Christus! Ook iemand als Calvijn heeft duidelijk geleerd dat niet één zondaar ooit God als Redder zal aanroepen, tenzij hij in waarheid overtuigd is van zijn zonde en ellende. Dus dat hij redding nodig heeft.
Ik denk ook aan de Pinksterdag. Petrus wijst zijn hoorders op hun zonden: “Deze Jezus, Die gij gekruist hebt.” De Geest overtuigt hen -door het Woord- van hun zonden en verlorenheid buiten Christus Jezus. Dan beginnen ze te vragen: “Wat zullen wij doen, mannenbroeders?” Daarom is het ook niet juist dat in evangelisatieactiviteiten nogal eens volstaan wordt met de oproep: “God heeft u lief.” Daarmee worden mensen niet overtuigd van hun zonden. Het is bovendien slechts een halve waarheid.
De prediking zal altijd een ontdekkend element in zich moeten hebben. Maar de deur naar Christus zal ook wagenwijd moeten worden open gezet. En we zullen als predikers de hoorders hebben te bewegen tot het geloof! Om ze vanuit de liefde en de gunning heen te drijven naar Christus!
Al met al moge het duidelijk zijn dat de Heere de één op een andere manier trekt dan de ander. Abraham werd anders geleid dan zijn zoon Izaäk. En Elia weer anders dan Obadja. Wat een verschil tussen de stokbewaarder en Paulus. Tussen Timotheüs en Manasse, enz., enz. Sommigen worden ontdekt aan hun zonden door een zachte stilte, anderen door orkanen, enz., enz.
En zou het zelfs niet mogelijk zijn dat de Heere ons eerst overweldigt door Zijn liefde en we pas daarna ontdekt worden aan onze zonden? Het is in ieder geval zo dat we de ellendekennis nooit achter ons hebben liggen. Het strekt zich over ons hele leven uit. Het maakt ons arm en houdt ons arm. Maar dat is ook juist nodig, want “waar armoe is, daar is een bedelkind; en waar een bedelkind is, daar is een rijke Heere...” (Kohlbrugge). Een Heere Die niets liever doet dan uitdelen en zaligmaken!
In Schotland was eens een vrouw die aan het Avondmaal begeerde deel te nemen. Zij moest daarom, zoals daar gebruikelijk was, van de kerkenraad een avondmaalspenning ontvangen. Toen de kerkenraad haar ondervroeg over haar bekering kon zij het niet goed formuleren. In verlegenheid gebracht zei ze tenslotte: “Hoe Christus in mijn hart gekomen is weet ik niet. Of Hij door de deur gekomen is of een gat in de muur gemaakt heeft, ik weet het niet. Wat ik wel weet, is dat Hij er vroeger niet was en nu de hoogste plaats in mijn hart heeft.” Dat is het! En dat wens ik ook jou van harte toe!
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Liefting
- Geboortedatum:21-02-1952
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Gouda
- Status:Actief
Bijzonderheden:
In 2017 met emeritaat.
