De Heilige Geest tekort gedaan

Een vraag over het toepassende werk van de Heilige Geest aan ds. C. G. Vreugdenhil. Horatius Bonar, een vriend van Robert Murray M’Cheyne, schreef over de liefde van de Geest het volgende:

“We zijn ons weinig bewust van de schade die we onszelf aanbrengen door het niet begrijpen van de Geest en het werk van de Geest. Het onrecht dat we Hem aandoen is groot; en het kwaad dat we over onszelf brengen is niet minder groot. Foute gedachten over het genadige karakter van de Heilige Geest kunnen niet onbeduidend of onschadelijk zijn. Denken dat Hij nors of ontoegankelijk is, of overgehaald moet worden om Zijn werk in ons te doen, betekent dat we Hem behandelen alsof Hij anders is dan de Vader en de Zoon. Alsof de Geest traag zou zijn in het uitvoeren van het grote doel van de Goddelijke liefde. Liefde waarin de gehele Drie-eenheid in gelijke mate is betrokken. Het in twijfel trekken van de rijkdom van Zijn genade betekent een verkeerd lezen van de Schrift. Het betekent ook dat er duistere en onjuiste denkbeelden worden gevormd over Zijn getuigenis van Christus en over Zijn handelen met de mensenkinderen. Zowel Zijn handelen met degenen die gered zijn, alsook met degenen die verloren zijn. Want wat hebben de gezaligden niet te danken aan Zijn liefde! En wat zou die liefde niet voor de verlorenen gedaan hebben, als zij haar niet hardnekkig tot het einde toe als waardeloos verworpen hadden? ‘Hoe menigmaal heb Ik uw kinderen willen bijeen vergaderen’ (Mattheüs 23:37), waren woorden die gepaard gingen met de tranen van Gods Zoon over de ongehoorzame stad. Deze woorden drukken op dezelfde manier de gevoelens uit van de Geest voor de harden van hart, in elke generatie en elk volk...”

Als ik dit zo lees, wordt de Heilige Geest dan toch tekort gedaan wanneer bij voorbeeld een predikant (goed bedoeld) tegen de gemeente zegt, dat zij moeten vragen of de Heilige Geest het gesprokene wil toepassen en velen zo, misschien al jaren, biddend wachten op de Heilige Geest. Brengen we hierdoor inderdaad een groot kwaad over onszelf, zoals Bonar het hierboven aangeeft?

Een mooi citaat van Bonar. Ik sta daar helemaal achter. Overigens is het altijd goed om de Heilige Geest te vragen om de toepassing van het toegezegde heil. Maar als er verder niets gebeurt, komt Gods belofte niet tot zijn doel. Het kan een enorme dooddoener zijn om te vragen om de toepassing, terwijl de Heere Jezus dat al heeft toegezegd. Dan blijf je gewoon passief onder het onvoorwaardelijke Evangelie.

Ik mis in deze manier van doen het woordje geloof! De Heere geeft het bevel om te geloven. Het is vaak angst om voor een Arminiaan aangezien te worden. De Dordte Leerregels zeggen dat we de belofte van het Evangelie moeten prediken met bevel van bekering en geloof. Tegelijkertijd zeggen de Dordte Leerregels ook dat het geloof een werk is van de Heilige Geest. Het is allebei Bijbels. Als je als prediker van het Evangelie alleen de nadruk legt op vragen om de toepassing, kun je daar lijdelijk onder blijven en ongelovig en verloren gaan. Er moet dus altijd een bevel zijn om te geloven. Een aansporing om de gewilligheid van God om ons tot Zijn kinderen aan te nemen te geloven en ter harte te nemen. Als we dat niet doen, brengen we inderdaad een groot kwaad over ons zelf. Dan geloven we uiteindelijk toch niet wat God zegt en belooft.

Ds. C. G. Vreugdenhil

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C.G. Vreugdenhil

• Geboortedatum:
  02-04-1946
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Houten
• Status:
  Actief

226 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven