Vraag
Ik geloof in de Heere Jezus en ik geloof ook dat Hij mijn Zaligmaker is. Maar het geloof doet me verder helemaal niets. Preken raken me niet. Bijbellezen raakt me niet. Ik ben totaal koud voor de dingen van God. En dat is al heel lang zo. Ik bid al best lang om de krachtige werking van de Heilige Geest. Maar ik verlies een beetje de moed dat er ooit nog iets verandert. Hoe kan dit veranderen?
Antwoord
Beste vragensteller,
Je bent totaal koud voor de dingen van God terwijl je wel gelooft in de Heere Jezus zo zeg je. Wat kan hier aan de hand zijn? Gaat er psychologisch iets niet goed of geestelijk iets niet goed?
Mijn eerste vraag zou zijn of de dingen van God je wel volkomen koud laten. Waarom neem je anders de moeite om een vraag naar Refoweb te sturen? Dus ik zou wel eens met je na willen gaan wat je wel en wat je niet koud laat.
Mijn tweede vraag zou zijn of er verder in je leven wel dingen zijn die je raken. Zijn er dingen waar je blij of boos over wordt? Als je overal koud voor bent dan is het waarschijnlijk verstandig om met deze klacht naar de huisarts te gaan. (Er kan sprake zijn van depressie waarbij het gevoel afgestompt kan zijn of van een stoornissen waarbij mensen soms wel gevoelens hebben maar het lastig vinden om ze te herkennen.) In de rest van het antwoord ga ik er vanuit dat je niet depressief ben of andere psychologische klachten of ontwikkelingsproblemen hebt.
Als ik hier vanuit ga en jij niet koud bent voor andere dingen maar wel totaal koud bent voor de dingen van God dan is dat verschrikkelijk ernstig. Het is toch even erg als de belangrijkste Persoon in het heelal je koud laat? Laten we dan wel samen vaststellen dat hier sprake is van een grote zonde. Wat een minachting van je Schepper! Besef hoe verschrikkelijk dit is en bekeer je hiervan!
Mijn derde vraag aan je zou zijn: Hoe is het zo gekomen dat jij in de Heere Jezus bent gaan geloven? En hoe ben je erbij gekomen dat Hij ook jouw zaligmaker is? Want ik zou wel eens willen weten hoe je tot deze kennis gekomen bent. Kun je daar iets over vertellen.
Laat ik je in ieder geval vragen: Toen in je hart het geloof doorbrak, was je toen ook totaal koud voor God?
Want weet je, dit kan namelijk niet. Zeker sommigen komen niet met hele heftige gevoelens maar met meer bedaardheid tot geloof, maar dat wil niet zeggen dat het je totaal koud laat! Je kunt toch ook niet verliefd zijn terwijl degene waarop je verliefd bent je totaal koud laat? Nee, dat is onmogelijk.
Ben je altijd koud geweest en gebleven voor de dingen van God? Hoe ben je dan tot de overtuiging gekomen dat je gelooft in de Heere Jezus en dat Hij jouw Zaligmaker is? Dat gaat toch niet zonder dat je hart geraakt werd?
Als je denk dat dit wel kan dan ben ik bang dat jouw geloof niet het ware geloof is. Want er is wel allerlei gevoel zonder geloof, maar geen waar geloof zonder gevoel. Wie werkelijk gelooft zegt toch: “Uw Woord kan mij ofschoon ik alles mis, door zijnen smaak, èn hart èn zinnen strelen.” Het geloof hangt immers aan de beloften van God in het Woord.
Van harte hoop ik dus dat je totaal andere tijden gekend hebt. Er kunnen in het leven van Gods kinderen ook wel periodes zijn van troosteloosheid, dorheid en ongevoeligheid. Onze oudvaders noemden dat de geestelijke verlatingen. Maar een kind van God zal daar toch onder gebukt gaan en aan lijden en daarom niet zo snel of zo makkelijk zeggen dat de dingen van God hem of haar totaal koud laten. Daarom maak ik mij wel echt ernstige zorgen over jou. Want hoe is dit bij jou?
Er zijn boeken geschreven over hoe een kind van de Heere met geestelijke verlatingen om kan gaan. Een aantal adviezen die onze oudvaders dan geven zijn: Spoor jezelf aan om te verlangen naar God. Bedenk hoe waard de Heere het is om gediend te worden. Hoe heerlijk het is dat die grote God ons Zijn Woord gegeven heeft. Hoe was het eerst? Het geloof leefde in je hart en jij leefde door het geloof. En hoe is het nu? Wat ben je dan kwijtgeraakt? Heb je geen reden om hierover zeer bedroefd en verslagen te zijn? Scheur je hart voor God en ween voor Hem. Onderzoek of er zonden zijn die je in deze verschrikkelijke toestand hebben gebracht en belijdt je zonden aan God. Bedenk hoe gruwelijk de zonden zijn in Gods oog. Vlucht naar Christus met je zonden. Bid Hem om de Heilige Geest. Wek jezelf op en gebruik ijverig de middelen, het lezen van het Woord, het horen van het Woord, de gebeden. Geloof dat de Heere het gebruik van de middelen zegenen wil. Zoek ook raad en hulp bij Gods kinderen. En bekeer je en doe de eerste werken.
Dit zijn denk ik de belangrijkste adviezen. (Waarvan een aantal ook van toepassing zijn als je nog altijd koud bent tegenover God en nog nooit in het ware geloof tot Christus gekomen bent.) Het is wel belangrijk om de moed niet te verliezen. God is geen land van uiterste duisternis. Maar verneder je wel onder Hem.
Ten slotte geef ik je (iets gemoderniseerd) nog een aantal regels uit het gedicht “De zwakke ademtocht” door Nicolaus Barentzonius (ook wel Barensonium), misschien zou dat een gebed voor jou kunnen zijn:
Wil u dan voorts nog over mij erbarmen
En laat een vuur mijn koude ziel verwarmen
Verbrijzel HEER de grendels van mijn harte
En breek het slot, zo vrees ik voor geen smarte
Druk mij vrij met Uw hand,
Ontroer mijn ingewand,
En doe mij angstig woelen
Bedwelmdheid zonder angst
Dat maakt mij 't allerbangst
Och doe het mij gevoelen!
Ds. J. A. J. Pater
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.A.J. Pater
- Geboortedatum:09-11-1976
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Doornspijk
- Status:Actief
