Voorwaardelijke en onvoorwaardelijke beloften (2)

Ik heb een vraag naar aanleiding van het antwoord op 'Voorwaardelijke en onvoorwaardelijke beloften'. In het antwoord schrijft ds. Van den Brink: “In het Oude Testament was geen enkele belofte voorwaardelijk en in het Nieuwe Testament ook niet.” Klopt dit wel? Want meen me toch te herinneren dat God wel voorwaardelijke beloftes deed. Denk bijvoorbeeld aan de beloften aan Salomo en de bijbehorende voorwaarde om te wandelen in de wegen des Heeren. Toen hij daarvan afweek scheurde na zijn dood het rijk.

Ook van de belofte aan Salomo geldt: wel voorwaardelijk, in de zin dat Salomo gehouden was aan de belofte van God. Maar niet voorwaardelijk, alsof het zou gaan om een belofte in de eigenlijke zin van het woord (zoals uitgelegd in het eerdere antwoord). Over de belofte aan Salomo kunnen we dus opnieuw twee dingen zeggen: God gaf de belofte en Salomo was gebonden aan de eraan verbonden voorwaarde. Maar God heeft zowel de belofte, als de zonde van Salomo, als de scheuring van het rijk, een plaats gegeven in Zijn eeuwige raadsplan.

Probleem is dat de lezer mogelijk niet wil erkennen dat er meer te zeggen valt dan dat God reageert op ons gedrag. Dat heeft alles te maken met onze visie op voorzienigheid, vrije wil en uitverkiezing. Maar het voert te ver om dat allemaal in één vraag over de beloften te behandelen.

Met hartelijke groet,
Ds. G. A. van den Brink

Dit artikel is beantwoord door

Ds. G.A. van den Brink

• Geboortedatum:
  05-01-1974
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Apeldoorn
• Status:
  Actief

243 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven