Orde van het heil

Aan ds. C. A. van der Sluijs. In onze kerkelijke gemeente zeggen ze dat zondag 7 (vraag 21) in de weg van een christen vooraf gaat aan zondag 23. Naar mijn beleving heb je iets met de catechismus in zijn geheel of je snapt er geen fluit van. Kom je niet mee met zondag 1 dan ook niet met de rest. Nog zo'n stelling: al wel Kerst gehad maar nog geen Goede Vrijdag of Pasen. Als Christus jouw alles, is is dat toch niet in stukjes te hakken?! Al is het in mijn beleving wel zo dat je steeds meer op Hem teruggeworpen wordt en dat Hij steeds meer je enige hoop wordt. Ps. Na de HEERE dank voor alles dat u schrijft en via internet er voor iedereen mag zijn. Een aardse vader der wezen. Dank HEERE dank.

Nee, systemen en schema’s knellen het leven af. Vroeger zei men: wat de een van voren leert, dat leert de ander pas achteraf. Daar zat veel levenswijsheid in. Het leven is niet te vangen in rationele denkpatronen. Ondertussen moet je er wel een stukje zorg in zien dat men in jouw gemeente wil waken tegen een oppervlakkig aannemen van Jezus. Dat doet men met de beste bedoelingen. Want je kunt zowel rechts als links uit de boot vallen. Anders gezegd: je kunt zowel ter rechter-  als ter linkerzijde van de weg afdwalen. Ik begrijp dat men ‘de orde van het heil’ (vgl. Rom. 8:30) wil honoreren en bewaken. Maar als je de zaken in mootjes gaat hakken, dan leven deze nog even, maar gaan zienderogen dood. Soms waar je bij staat of zit.

Het gaat inderdaad om de totaliteit van het nieuwe leven in Jezus Christus. En dan leef je, of je leeft niet. Zo simpel is dat. En zo in- en aangrijpend is dat. Het leven leeft in de levende. Vanwege Hem die dood is geweest en nu leeft tot in eeuwigheid. De Heilige Geest betrekt je daarbij op Zijn eigen wonderlijke wijze. Niet na te rekenen en niet voor te schrijven. Ook daarin komt het soevereine werk van Gods genade openbaar. Zijn Naam is wonderlijk (vgl. Jes. 9:5). En Hij is een Helper der wezen (Psalm. 10:14). En een Vader der wezen (Psalm 68:6). Dit ziet op hulpeloosheid, afhankelijkheid en geborgenheid. In deze kaders wordt de enige troost verwezenlijkt van Zondag 1 (Heid. Cat.) naar lichaam en ziel, in leven en sterven. De toon wordt zó gezet voor de rest van deze belijdenis als een machtige symfonie. Geen van de onderdelen kan worden gemist. Maar het is de toon die de muziek maakt. “Door U, door U alleen, om ’t eeuwig welbehagen...” (Ps. 89:8). En “het leven is mij Christus, en het sterven winst” (Filip. 1:21).

Ik hoop dat je een heel wonderbaarlijk leven leidt, waaruit alleen God wijs kan worden. En jij zelf zo af en toe bij het licht van Woord en Geest. Dan maakt de Heilige Schrift je wijs tot zaligheid door het geloof in Jezus Christus (vgl. 2 Tim. 3 : 15). Dit bijbels onderwijs doet je het onderwijs van mensen op hun juiste waarde schatten.

Soms gaat de herfst zonder winter over in de lente. Maar de lentepracht van het nieuwe leven is er niet minder om.

Met hartelijke groet,
Ds. C. A. van der Sluijs

Dit artikel is beantwoord door

Dr. C. A. van der Sluijs

• Geboortedatum:
  14-09-1942
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Inactief

174 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven