Vraag
Mogen wij (veel) geld uitgeven voor het gebruik van een hotelkamer o.i.d.? Is dit bijbels gezien te verantwoorden? Ik had als plan een verrassingsuitje voor mijn man te regelen, samen een avondje uit met als klapper een overnachting in een luxe hotel, ter ere van ons x-jarig huwelijksjubileum. Toen ik zo stiekemweg eens polshoogte bij hem nam wat hij daarvan zou vinden, was zijn reactie: “Hmm, dat kost allemaal zoveel, niet nodig,” enzovoorts. Dat deed best pijn. Wil hij geen energie (en wat geld) stoppen in onze relatie? Kost dat teveel? Vooral ik ben er echt aan toe om weer wat aan onszelf te werken. De tropenjaren met (4) jonge kinderen hebben we even achter de rug. Ik voel me inmiddels alleen nog maar mama. We zijn ook nog nooit samen echt 'uit' geweest. Even later dacht ik: heeft hij geen punt? Mogen wij bijbels gezien, wel (veel) geld uitgeven voor een leuke avond/nacht? Wij moeten toch alles met mate doen? Ik voel me afgewezen, maar ook onzeker, want nu pas ga ik het bezien vanuit bijbels oogpunt. Wat is hierin uw mening?
Antwoord
Beste vragenstelster,
Je noemt de prijs niet van het avondje uit en de hotelovernachting, maar ik neem aan dat het allemaal in verhouding blijft tot wat jullie je kunnen permitteren. Uiteraard hangt er aan een avondje uit met een hotelovernachting een prijskaartje, maar als ik tussen de regels door lees, begrijp ik dat zoiets bij jullie geen gewoonte is en ook dat je er aan toe bent om samen te zijn, zonder de zorg die het mamma zijn van vier jonge kinderen met zich meebrengt.
Ervan uitgaand dat het hiervoor geschetste beeld juist is, is er niets mis mee om, zeker ter gelegenheid van het vieren van je trouwdag, in elkaar te investeren. Dat mag ook wel wat kosten, als het in verhouding blijft tot jullie inkomen. Een extraatje in zo'n geval betekent een extra investering in je relatie met elkaar en dat is wat waard.
Als zo´n uitgave niet buiten proportie is en geen al te grote belasting vormt op jullie gezinsinkomen, blijft de vraag of je man zo´n uitgave al gauw te duur vindt of dat hij deze investering in jullie relatie er niet voor over heeft. In het laatste geval kan ik me voorstellen dat je je afgewezen voelt.
Als de uitgave verantwoord is en je dus ook nog iets overhoudt om te delen met minder bedeelden, zou je toch eens aan je man moeten vragen hoe hij jullie relatie ziet en wat hij van zijn kant voorstelt om, wel of niet ter gelegenheid van de a.s. viering van jullie trouwdag, te ondernemen. Laat bij dat gesprek maar (zwaar) wegen dat je je meer moeder dan echtgenote voelt en dat jij eraan toe bent om te investeren in je relatie zodat je er als mamma weer beter tegen kunt.
Sterkte, takt en wijsheid daarbij toegewenst.
Ds. P. van der Kraan
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P. van der Kraan
- Geboortedatum:06-02-1948
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Arnemuiden
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Als eerste zou ik ervoor kunnen kiezen om mijn verlangen en behoeften uit te spreken, nl dat ik graag aan onszelf wil werken en samen een nachtje weg wil, ik vraag hem: hoe is dat voor jou?
Als ik het op de manier heb gedaan zoals vragensteller het deed, zou ik als iets mij pijn deed, dat benoemen bij mijn man en de vragen die door me heen gaan, aan hem stellen.
Dat ik me afgewezen voel en onzeker, dat is mijn gevoel/idee. Als ik dat bespreek met hem (kan met chocolademelk en een speculaasje) kan het zijn dat mijn man helemaal niet het idee heeft dat hij mij afwijst.
Advies: werk aan jouw manier van communiceren.
Er is zo weinig balans en dan opeens een paar dagen weg willen , daar is uiteraard niets mis mee, maar of dat goed gaat als in dit geval je man geen zin heeft....Ga eerst eens samen wandelen/fietsen / in de auto toeren creëer rust ga koffie drinken / lunchen etc dan kom je ook aan elkaar toe. Is misschien een stapje naar langer weg.
En als hij het werkelijk naar zou vinden, kunnen jullie de volgende keer wat anders proberen.
- 1
- 2
