Ver teruggevallen in mijn oude leven

Ik heb het licht van God gezien en gevoeld en ben daar ook zo ontzettend blij mee. Maar ik ben heel erg ver teruggevallen in mijn oude leven. Dus ben ik ontzettend gaan twijfelen of mijn bekering wel de ware bekering is. Komt dit vaker voor bij Gods kinderen dat ze ver terugvallen in hun oude leven?

Beste vraagsteller,

Graag wil ik proberen een antwoord op je vraag te geven. Maar ik heb vooraf wel behoefte om aan jou te vragen: wat bedoel je? Wat bedoel je met: ik heb het licht van God gezien? Wat bedoel je met: ik ben erg ver teruggevallen in mijn oude leven?

Je stelt deze vraag omdat je ontzettend bent gaan twijfelen of je bekering wel de ware bekering is. Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat niet kan beoordelen op grond van je heel summiere en wat vage opmerkingen. Ik bedoel dit niet in verwijtende zin, maar alleen om uit te leggen dat je van mij geen antwoord moet verwachten waarbij je twijfels kunnen worden weggenomen.

Allereerst zou ik je erop willen wijzen dat je je bekering altijd moet toetsen aan Gods Woord.  Kun je je bekering in de bijbel terugvinden? Is het een bekering zoals van de verloren zoon, die met schuldbelijdenis terugkeerde naar zijn vader, die hij zo bedroefd had? Deze gelijkenis uit Lukas 15 is wel erg leerzaam als het gaat over de ware bekering. Er zijn nog veel meer bijbelse voorbeelden. De bloedvloeiende vrouw, die met haar nood tot Jezus kwam en slechts de zoom van Zijn kleed begeerde aan te raken (let wel: daarvoor moest ze bukken voor de Heere), de Kananese vrouw die ook met haar nood tot de Heere kwam en zich niet liet wegsturen; ze beaamde dat ze een onreine hond was maar begeerde de brokjes die vielen van de tafel. Of denk aan de bekering van koning Mannasse, (2 Kron. 33:10-20). Bekering is een geloofszaak. Bekering en geloof horen dan ook onlosmakelijk bij elkaar. De bekering vindt plaats omdat je gaat geloven dat je zo voor niet meer bestaan kunt en omdat je in het geloof iets bent gaan zien van de onmisbaarheid en dierbaarheid van Christus, de gewillige Zaligmaker voor onwillige zondaren.

Bij terugvallen in je oude leven bedoel je wellicht bepaalde zondige gewoonten, gedachten, begeerten, handelingen. Mogelijk had je gedacht dat je na de bekering er geen last meer van zou hebben. De werkelijkheid is anders. Het Avondmaalsformulier spreekt van zonden die nog tegen onze wil in ons zijn overgebleven. De woorden “tegen onze wil” zijn hierbij erg belangrijk. Die leggen bloot dat je principieel anders bent gaan denken over de zonde en je er het bedroevende van bent gaan inzien. Inderdaad, het komt helaas bij Gods kinderen vaker voor dat ze niet standvastig blijven en terugvallen in bepaalde zonden. Soms tijdelijk, soms meer structureel. Dit zijn echter zonden die liggen op het terrein van de heiliging. Zolang we in dit leven zijn zal zelfs de allerbeste christen nog maar een klein begin van de heiliging kennen. Dat houdt ons klein, geeft voortdurende stof tot verootmoediging. En moet ons meer uitdrijven naar Gods genadetroon om vergeving bij Hem te zoeken en te vinden. Hoewel het helaas bij de gebrokenheid van ons leven hoort, moeten we de blijvende werkelijkheid van de onvolkomen heiliging niet accepteren als iets vanzelfsprekend.

Ik wens je toe dat je werkelijk de goede strijd van het geloof mag kennen en wens je veel sterkte in de goede strijd.

Met vriendelijke groet, ds. H. Korving, Leerdam

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Korving

• Geboortedatum:
  01-12-1954
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Urk
• Status:
  Actief

195 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven