Vraag
Ben een jonge vrouw met een paar kinderen die binnenkort allemaal op school zitten. Hoewel er nog wel een kinderwens is, wordt deze tot op dit moment niet meer vervuld. Jammer, maar anderzijds zijn we al rijk gezegend en wil ik vooral die kant zien! Wat mij bezig houdt is, wat te doen als de kinderen de hele dag op school zitten. Ik ben graag thuis en heb voldoening in m'n gezin en huishoudelijke bezigheden, grote tuin, veel verfwerk aan huis, enz. Wat mij betreft blijft dit zo, maar ik merk in mijn omgeving dat men verwacht dat ik wat buitenshuis gaat doen. Is dat normaal? Ben ik anders teveel bezig met m'n eigen dingen? Is het redelijk als mijn man zegt dat nu de kinderen wat groter zijn, ik ook wat mee ga verdienen en hij dat dus niet helemaal alleen hoeft te doen? (daarbij blijft het gezin op nummer één staan en ben ik weer als de kinderen thuis komen). We komen graag bij een familie van wie de kinderen allemaal het huis uit zijn en de moeder altijd thuis is. Heerlijk, zo'n gezin waar er tijd en aandacht voor je is en waar je je welkom voelt, juist in een tijd waarin mensen het altijd druk hebben, veel gebroken gezinnen etc. Tegelijkertijd denk ik ook wel, door altijd thuis te zijn zonder dat je nog moet zorgen voor de kinderen, ben je dan niet teveel intern gericht? Er is zoveel gaande en er zoveel nood in deze wereld en is dus ook zoveel te doen. En kan je ook teveel bezig zijn met je eigen geestelijk leven, dus ook weer intern gericht? Het is voor mij een zoektocht... kunt u wat handreikingen doen? Alvast dank!
Antwoord
Wat zal ik doen? Laat ik beginnen met een boek aan te raden. Het is van Dr. R. Seldenrijk en draagt de titel: "Man en vrouw in de traditie der eeuwen." Ondertitel: Ethische overwegingen bij aspecten van levensstijl (1999, Groen Heerenveen). Hier vindt u uitvoerig de man-vrouwverhouding zoals die vanuit de Bijbel tot ons komt en in onze traditie is opgepakt.
Wat zal ik doen? Dit is een vraag die wij onszelf geregeld stellen. De jonge vrouw die de vragen stelt voelt zich op een tweesprong. De kinderen gaan binnenkort allemaal naar school. En wat dan? Allereerst wil ik u wijzen op de rijke zegen, die u heeft ontvangen. Een man en kinderen en er vertonen zich geen scheuren en barsten in het leven. U bevindt zich nog in uw goede dagen. Dankbaarheid is gewenst.
Hoe zal het verder gaan? De kinderwens is niet verstorven. De mogelijkheid bestaat dat er zich een nieuwe telg aandient. Dan vervallen, als ik het goed begrepen heb, alle vragen. Wanneer het gezinnetje nu compleet zal blijken te zijn, is er de vraag naar de invulling van de dagen. Hoe zal ik verantwoord mijn dagen vol maken?
Wanneer wij de Bijbel openen en nadenken over de plaats waar deze vraag wel heel in het bijzonder beantwoord is, dan kom ik uit bij Spreuken 31. De lof op de deugdzame huisvrouw. Wanneer wij dit hoofdstuk lezen, dan valt op dat het begrip huisvrouw veel meer inhoudt dan bij ons. In Spreuken gaat het om goed en efficiënt besturen van al wat tot het huishouden behoort. En dat blijkt heel veel te zijn. In dit kader is het ook geen probleem om arbeidzaam te zijn. Ledigheid is niet goed.
Wat zijn eigenlijk de punten die belangrijk gevonden worden? In de opsomming kom ik tegen: allereerst de zorg voor man en kinderen, vervolgens de zorg om het huishouden op orde te hebben. Dan gaat de vraag pas dringen. Kan ik hiermee volstaan? Moet ik niet buitenshuis werken om geld te verdienen? En ligt er niet een schone taak voor me bij tal van vrijwilligerswerk? Om het eenvoudig te houden: het een doen en het andere niet laten. Wanneer het allemaal te organiseren is, is er niets op tegen om dit alles een plaatsje te geven in het levensritme.
Daarbij wil ik volgende kanttekeningen maken. Er is niets mis met het verlangen om er voor de kinderen te zijn en zo als een baken in zee betrouwbaar thuis te zijn. We kunnen niet genoeg waarderen dat saamhorigheid en verbondenheid in het gezin geleefd wordt. Over het verdienen van geld buitenshuis is wel het een en ander te zeggen. Daar kunnen in onze moderne tijd twee redenen voor zijn. Het kan noodzaak zijn om rond te komen of om wat ruimer in je jasje te zitten, zodat ook de niet noodzakelijke maar wel leuke dingen binnen handbereik komen. Het kan ook te maken met de roep uit de maatschappij dat je eigenlijk niet mee telt wanneer je niet over een eigen inkomen beschikt en u daar gevoelig voor bent. Wat het laatste betreft, is een onderzoek naar het eigen hart gewenst, maar ik begrijp uit de vraag dat dit niet zo speelt. Ook staat het water financieel nog niet tot aan de lippen. Maar in deze barre tijden is vooruit zien wel geboden.
Als ik de vraag goed begrijp, is het eigenlijke punt of je wel tevreden mag zijn met een leven waarin kinderen, man en thuis centraal staan? Het lijkt me klip en klaar dat dit geen probleem hoeft te zijn. Voorwaarde is wel dat man en vrouw één lijn trekken en dat allerlei werk in kerk of andere verbanden niet systematisch genegeerd wordt. Want daar ligt het pijnpunt. Ben ik niet veel te veel met mezelf bezig? Dat zou zo maar kunnen. Grote tuin, veel verfwerk aan het huis en nog veel meer. Je kunt zo maar een paar dagen in de week met deze druk zijn. En nergens anders aan toe komen.
Ben ik niet veel te veel met mezelf bezig? De proef op de som is eenvoudig te nemen. Bij allerlei kerkenwerk en vrijwilligerswerk bemerken mensen verrijking van hun leven. Daarom doen ze het enthousiast en met liefde. Dit is uitstekend in te passen in een zorgzaam leven voor het eigen gezin.
Ik hoop dat de HEERE u de kracht en de wijsheid geeft om met het oog op de ander al die zaken te doen waar uw hart naar uitgaat. Maar het blijft een kunst om de verantwoordelijkheid te verstaan en de rust te behouden. Daarom blijft de oproep om op de HEERE te zien en het van Hem te verwachten.
Ds. W. van Weelden
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W. van Weelden
- Geboortedatum:13-11-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Oud-Alblas
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Je verdient al een heleboel, door het eten te koken, de was te doen, de tuin bij te houden, te schilderen enz...!
Het is niet waar dat je man er alleen voor staat, in de zorg voor het geld. Als hij al deze dingen uit moest besteden, dat kostte heel veel geld! Dat meen ik echt!
Daarom probeer biddend en pratend en denkend te kijken, of je tijd over hebt en wat je daarmee kunt doen. Het kan zijn dat je dan toch werk of vrijwilligerswerk gaat zoeken/of op je pad krijgt.
Naast mijn taak als moeder doe ik vrijwilligerswerk en ik vind daar veel voldoening in! Ik vind het fijn af en toe even niet met kinderen of huishouding bezig zijn, maar met andere dingen. Dit kan ik meestal makkelijker zelf inplannen dan betaald werk. Misschien ga ik binnenkort ook een beetje betaald werk doen, zodat ik wat meer beweging krijg.... Maar mijn kinderen zijn ook al wat groter.
Wijsheid toegwenst!
maar omdat het leuk is en omdat het kan.
en heel veel van je geld gaat al naar de belasting toe dus daar hoef je het niet voor te doen.
Ik werk als oproepkracht heerlijk iedere week kijk ik wanneer ik wel of niet kan.
Er past altijd wel wat in het straatje in ons gezin.
Je hebt schoolgaande kinderen. Als je ze om half9, 12 uur, half2, half4 ook nog eens moet brengen en halen, je doet het gehele huishouden (incl. koken, boodschappen enz) alleen, je hebt zwemlessen en je doet ook nog eens extra dingen zoals de tuin, schilderwerk dan krijg je van mij respect!
Ik vind het mooi om te lezen dat er in deze tijd ook nog mensen zijn die er voor het gezin en de kinderen willen zijn! Dat je er weer wilt zijn als moeder als de kinderen uit school komen. Fijn.
Tja, en als je een kinderwens hebt, kan er ook zo weer eentje bijkomen toch...?
ik tenminste wel.
En mijn kinderen gaan naar school van half 9 tot half 4.
ik ben blij met mijn baan!
Eens met naam, respect als je dit allemaal al doet in en rond huis!
@Droppie; fijn dat jou kinderen tussen de middag op school eten (doen die van mij ook ;-))
maar als je ze idd op moet halen tussendoor, dan gaat het echt maar om een paar uurtjes,
waar vind je voor 3 uurtjes betaald werk?
zelfs thuiswerk voor een paar uurtjes is niet te vinden?!
dan kom je toch al snel op vrijwilligerswerk denk ik...?
Onze kinderen roepen s'nachts nooit papa ? en als ze dat dan doen slaapt hij rustig door niks gehoord..
