Vraag
Aan dominee Heikamp. Mijn man en ik zijn al geruime tijd gelukkig getrouwd. We houden beiden, ieder op onze eigen manier, veel van kinderen en zouden graag een eigen gezinnetje willen. Nu is het zo dat mijn man erg veel moeite heeft om op dit moment reeds open te staan voor de kinderzegen. Dit vanwege de verantwoordelijkheid voor de opvoeding en dan met name omdat ook onze kinderen (als we die krijgen mogen) een ziel hebben voor de eeuwigheid. Omdat we zelf nog zo vaak zondigen voelt hij zich niet in staat om de kinderen op te voeden naar Gods Woord.
Op dit moment slik ik dan ook nog steeds de pil. Ik zou hier graag echter mee stoppen omdat het voor mijn gevoel niet goed is om op die manier in te grijpen in Gods weg. We kunnen hier samen heel goed over praten en bidden ook om Gods hulp hierin. Alleen is het zo moeilijk, want we komen er niet uit. Ik wil niet zomaar stoppen met de pil, maar toch verlang ik ook erg naar een kleintje. En ik weet ook wel dat we daarmee een enorme verantwoordelijkheid krijgen, maar het voelt ook weer niet goed om de pil te slikken en zo onze eigen weg te banen. Kunt u ons iets verder helpen over Gods weg in deze dingen. Ook voor eventuele titels van boeken hierover houden we ons aanbevolen.
Antwoord
Hoelang hinkt gij op twee gedachten? Zo de HEERE God is, volgt Hem na en zo het Baäl is, volgt hem na. Volgens mij is dit het Bijbelse antwoord op uw vraag. In Israël aanbaden zij de Heere, maar volgden de Baäls. En dat was zonde en een belediging aan het adres van de Heere. U zegt samen te bidden om Gods hulp in deze te mogen ontvangen, maar gaan vervolgers uw eigen weg. We nemen immers geen kinderzegen, maar krijgen die uit Gods hand.
Nu is het zo dat mijn man erg veel moeite heeft om op dit moment reeds open te staan voor de kinderzegen.
Dan had hij ook niet moeten gaan trouwen. Wel de lusten van het huwelijk, maar niet de lasten, zo ziet hij de kinderzegen, is onbijbels en kan niemand voor God verantwoorden. In het moderne huwelijksleven gaat men steeds meer uit van gezinsplanning. Wanneer wij er rijp voor zijn nemen we kinderen. Dat is het volgen van de moderne Baäls. We lezen in 1 Koningen 18 vers 21: “Maar het volk antwoordde hem niet één woord.” Ze wisten wel dat de profeet gelijk had. Zij hinkten op twee gedachten. Met alle gevolgen van dien.
Het doel van het huwelijk is toch om vanaf het begin uit te zien naar een kinderzegen. De kinderen zijn een erfdeel des Heeren. Lees samen eens Psalm 128. Hoort het geloof getuigen: Uw kroost zal blij en fris, Als groen'olijvenspruiten, Versieren uwen dis. Blijft gij op Hem betrouwen, Dan zult gij, op uw beê, 't Kroost van uw kroost aanschouwen; In Israël is vreê.
En in Psalm 127 lezen we: Zo gaat het elk, dien God bemint, Die kind'ren voortbrengt tot Gods eer.
Samengevat. In de dienst van de Baäl blijft alles leeg en dood. In de dienst van de Heere is leven, troost en rust te vinden. Hoelang hinkt gij op twee gedachten? Zo de HEERE God is, volgt Hem na en zo het Baäl is, volgt hem na.
Hartelijk gegroet van een vader die de huwelijksspanningen op dit gebied niet vreemd waren, maar door genade op God mocht vertrouwen en niet beschaamd met Hem ben uitgekomen.
Ds. J. D. Heikamp
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.D. Heikamp
- Geboortedatum:09-11-1939
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Staphorst
- Status:Actief
