Ik merk in de prediking dat predikanten een bepaalde weg tot zaligheid voor ogen...

Ik merk in de prediking dat predikanten een bepaalde weg tot zaligheid voor ogen hebben, waarbij je dit kan terugbrengen tot twee uitgangspunten. Hoewel de predikanten hun uitgangspunt vaak verhullen, is na een aantal preken het karakter van de weg die zij voorstaan aan de luisteraar overgebracht. Het gaat dan om de volgende twee uitgangspunten op de vraagstelling langs welke weg wordt de mens zalig. (1) De mens komt met de wet in de knoop, hij kan deze niet volbrengen, ziet zijn tekorten en zoekt van daaruit een Borg. In deze prediking staat meer de zoekende mens in middelpunt, de manier waarop hij zoekt wat hij allemaal meemaakt, e.d. (2) Deze prediking stelt Jezus in het middelpunt, wat Hij gedaan heeft, de zoekende zondaar wordt al luisterend verbroken door de liefde van God. Veel predikanten zullen nu zeggen dat zij evenwichtig 1 en 2 prediken, maar dat is niet zo. Als je hun preken op een rij zet dan weet je wat hun uitgangspunt is. Het is of 1 of 2, een tussenweg is niet mogelijk. Voor mij blijft de vraag: wat is de juiste prediking? Hoe komt een zondaar tot geloof: verbroken door de liefde of door het vastlopen in het onmogelijk kunnen volbrengen van de wet?

Beste vraagsteller,

Uw vraag in het kort is: “komt een zondaar tot het geloof verbroken door de liefde of door het vastlopen in het onmogelijk kunnen volbrengen van de wet?”

Als eerste opmerking wil ik zeggen; dat het koninkrijk van God niet is onder te brengen in een systeem. De Heilige Geest laat zich niet leiden door menselijk systemen. In de tweede plaats moeten we oppassen dat we de Heilige Schrift niet willen vangen in twee stellingen. In de derde plaats toets Gods werk aan het Woord. Het moet naar het Woord zijn. Of het dan van “vooraf gaat” of  “achteraf” of  “middendoor” is tweede plaats.

Toch is er meer te zeggen dan bovenstaande drie punten. De Bijbel is geen boek vol wanorde, maar een Woord van orde. Graag wil ik nog kwijt dat Gods liefde in Christus en het sterven aan de wet keerzijde zijn van dezelfde zaak. Er is geen waar geloof zonder liefde. En geen ware liefde zonder geloof. Er is ook geen waar geloof zonder het geloof in Christus, de Middelaar Gods en der mensen. En waar oprecht geloof is, daar is ook verwondering en aanbidding.
 
Ik wil dit gebrekkige en onvolkomen stukje afsluiten met de woorden van Paulus; ik ben door de Wet aan de Wet gestorven, ik ben met Christus gekruisigd en niet ik leef meer, maar Christus leeft in mij. Gal. 2:20.

Uw dominee A. Simons, Vinkeveen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. Simons

• Geboortedatum:
  07-05-1958
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Valburg-Homoet
• Status:
  Actief

162 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven