Discussies over het geloof

Ik zit op een vrijgemaakte school, maar ben zelf van de Ger. Gem. In de klas zijn er wel eens discussies over het geloof. Twee klasgenoten hadden het over het geloof (de ene is baptist en de andere vrijgemaakt). Toen ze het hadden het over in de hemel komen, heb ik gezegd: je moet wel eerst bekeerd zijn als je in de hemel komt. Toen werd er gevraagd wanneer ben je bekeerd? Als je gedoopt bent, je hebt belijdenis gedaan, gaat naar de kerk, enz. Toen heb ik gezegd: nee. Maar wanneer dan wel werd er gevraagd?

Ze vonden het ook 'vreemd' dat ik altijd een rok aan heb. Als je dan als argument geeft, in de bijbel gaat het over een mannenkleed en een vrouwenkleed, dan zeggen ze, er zijn toch mannen- en vrouwenbroeken? Je ziet dan toch ook het verschil tussen een man en een vrouw. Ze zeggen ook vaak God gaat niet op het uiterlijk af, maar op het innerlijk. Maar je moet je eigen toch wel als christen kleden of niet?

Ik vind dit een erg moeilijk onderwerp, ik snap er zelf niet veel van. Ik weet alleen dat je bekeerd moet zijn voordat je in de hemel kan komen. Maar wanneer ben je bekeerd, hoe weet je dat? Ik vind het allemaal heel erg moeilijk. Ik heb vorig jaar een aantal keren gezegd zelfmoord te plegen omdat ik het niet meer zag zitten. Ook rondom school. Het gevoel om zelfmoord te plegen is nu weer weg... Maar als je sterft en je bent onbekeerd wat dan? Zou u het mij kunnen uitleggen?!

Beste vriendin,

’t Is best moeilijk om het samen eens te worden over het geloof. Zeker wanneer je kerkelijk een andere richting gaat dan de school. Wanneer ben je bekeerd? Eigenlijk pas als je de laatste adem uitblaast. Maar dat bedoel je niet. Kun je op aarde weten of je ‘bekeerd’ bent? Dat is niet door je doop, niet door het doen van belijdenis, ook niet door je kerkgang. Allemaal bijzondere zaken, maar de doop werkt je bekering niet, het doen van openbare belijdenis is niet altijd een persoonlijke belijdenis van je bekering. Zo zou het wel moeten zijn. De doop wijst heen naar het bloed van Christus, maar je bent door de doop niet automatisch een kind van God. Ook niet door je belijdenis of door trouw naar de kerk te gaan. Al moet je dat zeker niet nalaten, want in de kerk wil de Heere in het bijzonder werken door Zijn Heilige Geest en door Zijn Woord. Wanneer dat gebeurt, dan komt er liefde in je hart tot God, dan ga je zien, dat je door eigen schuld van God gescheiden bent en dat je van uit je zelf nooit meer naar Hem terug kan gaan. Maar... Hij trekt zondaren naar Zich toe, Hij geeft berouw, droefheid over je zonden en Hij laat je vluchten tot de Heere Jezus Christus. Wat jij nooit meer doen kan, wil Hij uit genade (om niet) schenken: geloof, liefde, hoop, en uiteindelijk het eeuwige leven. Want dit leven gaat voorbij en er komt een eeuwig leven of een eeuwige dood.

Wat je schrijft over zelfmoord is zeer ingrijpend. Want God wil jouw dood niet, Hij zoekt jouw behoud, jouw leven, jouw bekering. Hij roept je door Zijn Woord, door Zijn Geest om het alleen bij Hem te zoeken. Over deze zaken zou ik best eens met je willen praten, want dat is nodig. Als je onbekeerd sterft, kun je God niet ontmoeten. Daarom acht het een groot voorrecht, dat je nog leeft, want die tijd is nodig om bekeerd te worden. Wanneer je zelf je leven beëindigd, is je genadetijd voorbij. Zoekt de HEERE en leeft. Hij heeft geen lust in jouw dood, maar daarin heeft Hij lust (begeerte), dat jij je bekeert en leeft. Gelooft Zijn Woord! Sla het niet in de wind. Probeer biddend dit voor de HEERE neer te leggen. Lees trouw je Bijbel en bid om de leiding van Gods Geest, Die leidt in alle waarheid. Want mensen, kinderen, van je zeggen, is niet belangrijk (al kan het best heel moeilijk zijn, wanneer alles tegenzit en tegenloopt), maar wat zegt de Heere van je?

Ja, heel die affaire over broeken en rokken vind ik eigenlijk van een tweede orde. Als je echt God dient, vreest en Hem liefhebt, dan zul je ook Zijn geboden houden en leven uit Zijn Woord. Niet gedwongen, maar vrijwillig. Het uiterlijk heeft wel met het innerlijk te maken. Wat bij jou van binnen leeft, komt soms in je uiterlijk openbaar, al is dat niet altijd zo. Ik vind het dapper, dat je nog steeds een rok draagt. Jij hebt toch een eigen mening. Zij vragen aan jou toch ook niet of zij een broek mogen dragen. Probeer het in Gods kracht vol te houden, maar vergeet in het bijzonder je eigen hart niet. Dat is belangrijker dan alle uiterlijke zaken. De vorst der duisternis doet niets liever dan onrust en verwarring zaaien, maar houdt vast aan God en Zijn Woord.

Tenslotte een mooi voorbeeld van een oprechte bekering: de verloren zoon. Hij ging uit zijn ouderlijke woning,  naar een ver land. Bracht al zijn geld er door en kwam tenslotte bij de varkens terecht, maar het voer mocht het niet eens opeten. Toen kwam hij tot zichzelf (toen ging hij diep nadenken en dacht weer aan thuis). Dat was het begin van zijn bekering. Maar dan verlaat hij die plaats en gaat op weg naar huis, naar zijn vader. Hij voegt de daad bij het woord. En weet je wat nu het wonderlijke was? Die vader zag hem van verre en sluit hem in zijn armen. Hij had wellicht elke dag op het platte dag op de uitkijk gestaan. Begrijp je de toepassing? Zo staat God met eerbied te wachten, totdat hij een zondaar of zondares genade kan bewijzen. Eigenlijk bestaat de bekering uit drie woordjes: inkeer, afkeer (van de zonde) wederkeer! Lees Lukas 15 maar eens rustig door!

Ik hoop dat je aan dit antwoord in eerste instantie voldoende hebt. Mocht je nog meer vragen hebben of persoonlijk willen mailen, dat kan dat altijd. Veel sterkte in alle strijd, onbegrepen wegen, onbegrip! Verwacht het van de HEERE alleen. Hij kan, Hij wil, Hij zal in nood, zelfs bij het naad’ren van de dood, volkomen uitkomst geven! Aan de grootste van de zondaren!

Van harte Gods zegen toegebeden in je jonge leven!

Met hartelijke groeten,
B.S. van Groningen

Dit artikel is beantwoord door

B.S. van Groningen

• Geboortedatum:
  25-04-1951
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Hendrik-Ido-Ambacht
• Status:
  Inactief

120 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven