Vraag
Ik heb een groot probleem. Ik ben een alleenstaande vrouw. Vroeger heb ik bepaalde veiligheid, geborgenheid en liefde gemist. Nu denk ik dagelijks aan iemand en fantaseer er dan over dat zij mijn moeder is. Dit probleem speelt al heel lang en het lukt niet om er mee te stoppen. Ik val er mee in slaap en sta er mee op. Het denken aan... voelt als even uit mijn problemen zijn en in mijn fantasie moederliefde krijgen.
Ik denk dat dit niet is hoe God het bedoelt. Ik mag niemand boven God zetten en het lijkt wel een soort afgod. Hoe moet ik hier mee omgaan als ik het eigenlijk niet durf en wil missen om aan die ‘fantasiemoeder’ te denken. In therapie ben ik al en mijn niet-gelovige therapeut zegt: je moet er gewoon aan denken, het is helpend voor je. Maar voor mij is het echt een groot probleem. Ik ben bang dat het mijn bekering in de weg staat. Ik hoop dat iemand van de Ger. Gem. mij iets op weg kan helpen.
Antwoord
Beste briefschrijfster,
Het leven kan moeilijk en ingewikkeld zijn. U hebt als kind dingen gemist. En dat gemis werkt door tot op de dag van vandaag. Logisch dat je als mens dan ‘op zoek gaat’ naar vervanging. Om dat gemis op te vullen. Een fantasiemoeder is een manier om de leegte van het gemis van vroeger op te vullen.
Zeker als we jong zijn, kan fantasie ons helpen om angst en verdriet te overwinnen. Maar bij het volwassen worden vervangen we die manier van leegtes opvullen meestal door andere manieren. Door andere manieren die ons leven eigenlijk stabieler maken.
Fantasie is op zichzelf niet verkeerd. Maar, zeker als volwassenen, moeten we er alleen een beetje voor oppassen dat het niet te ver gaat. Dat de fantasie ons niet teveel op sleeptouw neemt. Maar op zichzelf is het niet verkeerd. Ook een fantasiemoeder niet. Wordt ze bijna iemand boven God, een afgod, zoals u schrijft, dan gaat het te ver. Dat is een goede reden om op de rem te trappen. Maar op de rem trappen, dat moet je altijd een beetje beheerst doen. Anders krijg je ongelukken. Dus, die fantasiemoeder direct de deur uitzetten, dat is al te rigoureus. Dat gaat misschien wel veel hinder opleveren. Want ze helpt u nog wel steeds.
De therapie is een goede plek om (a) uw vaardigheden te vergroten, bijvoorbeeld om alleen te zijn, om contacten te leggen, om uw dagen structuur te geven of u beter te voelen. Op die manier (b) maakt u een veilige omgeving voor uzelf om wat sterker op de rem van uw fantasie te kunnen trappen, en uiteindelijk zelfs afscheid van haar te kunnen nemen.
Maar dat kan beter stap voor stap, zodat de werkelijkheid zonder fantasie niet ineens te bedreigend voor u wordt.
Sterkte, met afscheid nemen. Maar, stapsgewijs en rustig aan.
Ds. J. IJsselstein, Kapelle
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J. IJsselstein
- Geboortedatum:14-07-1965
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Kapelle
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Website: Leespreken.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wat ik me afvraag is of het voor jou een optie kan zijn om van God een soort fantasiemoeder te maken.
Hij weet als geen ander wat je gemist hebt, hoe pijnlijk dat is en hoe nodig je dat alles hebt om je staande te kunnen houden in het leven.
Voordeel van de Heere is dat Hij echt is en geen fantasie.
We spreken over de Heere als een Vader maar God kan natuurlijk net zo goed een Moeder zijn als dat is wat jij nodig hebt.
