Kiezen voor messiasbelijdende jodendom

Waarom zouden christenen niet kiezen voor het messiasbelijdende jodendom in plaats van een eigen religie? Het gaat in beide gevallen om Christus als Messias, maar het jodendom was er nou eenmaal eerder dan het christendom.

Wat een mooie vraag. Daaruit blijkt ook betrokkenheid op het Joodse volk en Messiasbelijdende Joden in het bijzonder. Blijf dat vasthouden. En bidt voor hen.

De vraag is niet zo makkelijk te beantwoorden maar ik probeer het zo duidelijk mogelijk te doen. Ik geef eerst een beetje achtergrond over het uit elkaar groeien van kerk en synagoge en over de Messiasbelijdende Joden om daarna dieper in te gaan op de vraag. 

Ik denk dat je al goed beseft dat de context van de Bijbel Joods is. Grote delen van de Bijbel zoals wij die kennen is geschreven door Joden en spelen zich af in en rond Israël in een heel andere tijd dan nu. Jezus was een Jood en ging naar de synagoge, net als Zijn discipelen en de meeste van Zijn volgelingen. In die tijd ontstonden er natuurlijk spanningen tussen hen die wel of juist niet in Jezus gingen geloven. En langzamerhand groeiden door allerlei redenen synagoge en kerk steeds meer uit elkaar, zodat het christendom wereldwijd zodanig ontwikkelde dat er geen of weinig besef meer was van de Joodse wortels.

Daarbij is het op zich niet erg dat er binnen het christelijke geloof verschillende richtingen zijn. Elk land of volk of bepaalde groep kent andere gewoonten en tradities. Dat geeft soms conflicten, maar die veelkleurigheid is ook heel rijk. Trouwens, gelukkig bleef het evangelie niet alleen in en voor Israël, maar heeft Israëls God de hele wereld op het oog. Anders was voor ons alle hoop weg. De God van Israël wil door Jezus Christus ook onze God zijn als we ons bekeren en in een nieuw leven met Hem opstaan (Pasen). Ken jij dat nieuwe leven al?

Het probleem is dat het christendom zich zo heeft losgemaakt dat we niet alleen onze Joodse wortels zijn vergeten, maar dat onze visie op alles wat Joods is ook een negatieve lading kreeg met alle nare gevolgen van dien. Het is jammer dat de kerk eigenlijk helemaal los is komen te staan van de synagoge. Het is daarom belangrijk dat we dat als kerk weer gaan beseffen en dat we misschien wel gewoonten en leerstellingen die we zo gewend zijn kritisch moeten bekijken en aan moeten passen. Bijvoorbeeld door te praten met en te leren van Messiasbelijdende Joden.
 
Je hebt gelijk dat het christendom jonger is dan het Jodendom. Het christendom is niet alleen jonger, net zoals de Islam, maar is ook voortgekomen uit het Jodendom. Dat betekent echter niet dat we als gelovigen uit de heidenen alles zomaar over moeten nemen.  Want er is ook een verschil.

Daarbij is het goed om te beseffen dat dé Messiasbelijdende Jood niet bestaat. Er wordt onderling best wel anders over dingen gedacht. Maar bijna alle Messiasbelijdende Joden in Israël vieren de sabbat (zondag is gewoon een werkdag), besnijden de jongetjes en houden de Joodse feesten. Dat zien ze als hun speciale Joodse roeping. Want God heeft hen apart gezet. En dat geldt nu nog, vinden ze. De meesten houden bijvoorbeeld weer niet de Halacha (de Halacha is een geheel van Goddelijke en rabbijnse wetgeving die komt uit de rabbijnse literatuur en de Thora; de eerste vijf boeken van de Tenach van Genesis-Deuteronomium). En er zijn trouwens ook Messiasbelijdende Joden die aan hun Jood zijn helemaal niet zoveel aandacht (willen) geven en gewoon lid zijn van een kerk. “Het gaat om Jezus en niet om mijn Joods zijn”, zeggen ze dan. En daar hebben ze natuurlijk ook gelijk in. Dit komt dan weer wat vaker voor in landen buiten Israël.
 
Terug naar het wel of niet Joods zijn. Het misverstand ontstaat vaak rondom de wet. Voor wie zijn bepaalde Bijbelteksten bedoeld? Zijn die gericht op Joden of niet-Joden? Als Jezus bijvoorbeeld zegt dat Mozes’ wet niet zal vergaan dan spreekt hij tot Joden. Zelf heeft Jezus die wet ook gewoon gehouden. God heeft met het volk Israël bijzondere afspraken gemaakt en die blijven staan vindt men, ook als een Jood in Jezus gaat geloven. Er staat dan ook tientallen keren in het Oude Testament dat het “voor altijd” geldt. Pauls heeft die na zijn bekering als Messiasbelijdende Jood bijvoorbeeld ook gewoon gehouden.
 
Moeten wij dat als niet Joden dan ook doen? De Bijbel wijst ons de weg, zie bijvoorbeeld Handelingen 15. Toen bleek dat het evangelie grote aantrekkingskracht had buiten de Joodse kring, kwam de vraag op welke regels opgelegd moesten worden aan niet-Joden. Sommige Joodse gelovigen zeiden tegen niet Joodse gelovigen: “Als u niet besneden wordt volgens het gebruik van Mozes, kunt u niet zalig worden” (Hand. 15:1). Er stond dus veel op het spel. Eigenlijk ging het om de vraag naar de identiteit van het christelijk geloof. Behoorde het tot de Joodse traditie? Of was er met de komst van Jezus Christus iets nieuws begonnen? Petrus houdt een fel pleidooi en betoogt dat christenen zich niet moesten aanpassen aan de Joden, maar eerder omgekeerd, dat Joden van christenen moeten leren op de genade van de Heere Jezus te vertrouwen (Hand. 15: 7-11). Hij wilde de heidenen geen juk opleggen dat hun voorouders en zijzelf ook niet konden dragen.

De apostelen in Jeruzalem vinden een compromis. Anders dan voor Joodse gelovigen is de besnijdenis voor heidenchristenen niet noodzakelijk (Hand. 15: 19-21). Maar voor Messiasbelijdende Joden geldt beide. Ze zijn door het geloof in hun Joodse Messias ook een nieuw mens geworden en de lading van de wet is anders geworden, maar ze horen toch ook tot het Joodse volk. Het is daarom goed om te beseffen dat de meeste Messiasbelijdende Joden in Israël vandaag de dag het leven als een Jood meer verbinden met hun traditie en identiteit dan met het navolgen van de wet.  De wet is immers vlees en bloed geworden.

Nu weer naar ons als christenen. Als een niet Jood (zoals jij en ik) Jezus gaat volgen, dan hoeft diegene niet alle geboden uit het Oude Testament te houden, maar de samenvatting ervan. Wij zijn nu eenmaal geen Jood en de meesten gelovigen kunnen dat ook helemaal niet worden. Er zijn ook gelovigen die doen alsof ze Jood zijn, maar dat vinden de meeste Joden maar vreemd. We hoeven de Joodse feesten niet te houden, maar het is wel mooi en leerzaam om dat te doen of eens mee te maken. De mannen hoeven niet als baby besneden te worden. En het is best jammer dat we als christenen niet op de sabbat onze rustdag en diensten hebben, maar het is zo gegroeid dat we nu de zondag vieren. Dit is ook een verwijzing naar de opstandig van Jezus Christus, toch ook een mooie gedachte en traditie.

Zo zijn er nog veel meer voorbeelden te geven. Dus een beetje nuchterheid, elkaar vrijlaten in het geweten en elkaar geen juk opleggen welke de Bijbel niet van ons vraagt. Zie bijvoorbeeld ook Kolossenzen 2, gericht aan een niet-Joodse gemeente. Kol. 2 vers 16 is een samenvatting van het voorgaande gedeelte. Het gaat er uiteindelijk om dat we met Christus zijn gestorven en opgewekt. 

Het allerbelangrijkste voor Joden en niet Joden is Jezus zelf. Hij is de Weg, de Waarheid en het Leven. Dat is in de eerste plaats geen religie maar een liefdesrelatie en geloof in een Persoon. God werd mens om ons te redden. In Hem mogen we leven als een nieuwe mens. Een Godswonder. 

Herbert Bulten,
Directeur Stichting Steun Messiasbelijdende joden

Dit artikel is beantwoord door

Ing. H. Bulten

• Geboortedatum:
  07-10-1972
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Putten
• Status:
  Actief

1 artikel