Hoort twijfel bij het geloofsleven?

Twee keer is tijdens een gesprek over het geloof (met verschillende mensen) aan mij gevraagd of ik ook twijfels heb rondom het geloof. Ik citeer: “Heb jij dan nooit (of weleens) twijfels?” Het maakt mij erg onzeker dit te horen. Want kom ik dan over alsof ik geen twijfels heb?

En is het onjuist wanneer je op sommige momenten geen twijfels ervaart? Hoort twijfel bij het geloofsleven? Ik snap het niet zo goed. Wanneer anderen in twijfel zitten en ikzelf zeker weet dat Jezus mijn Zaligmaker is, dan twijfel ik of het wel kloppend is bij mij.

Beste vriend(in),

Klopt het wel als je zeker weet dat Jezus je Zaligmaker is? Is het niet zo dat je daaraan ook ‘hoort’ te twijfelen? Hoort twijfel bij het geloofsleven? Waarom ervaart de één zoveel twijfel en de ander niet? Ligt dat aan jezelf? Of ligt dat aan God? Ik wil je graag een paar punten aanreiken om verder hierover door te denken.

1. Wat is geloof? De Heidelbergse Catechismus geeft hier een prachtig, Bijbels antwoord op. Het gaat natuurlijk om een waar geloof, te onderscheiden van andere categorieën geloof. Wat is echt geloof? Dan zegt zondag 7: vertrouwen (na het kennen van wat God in Zijn Woord geopenbaard heeft). Een vast vertrouwen dat, in jouw woorden “Jezus ook mijn Zaligmaker is.” Hoe kom ik aan dat geloof? Dat werkt de Heilige Geest door het Evangelie in mijn hart. Wat een mooi antwoord! Herken je het? Ik hoop het, en dan zal je vast ook het vervolg beter verstaan.

2. Wat is geloofsleven? Luther geeft het kernachtig weer: het geloofsleven bestaat uit gebed, meditatie en aanvechting. Ik ga even op dat laatste woord door. 

3. Wat is aanvechting? Juist als je leert leven met de Heere en Zijn Woord, weet de duivel je te vinden. Hij probeert vraagtekens achter het Woord van God te zetten. Denk je werkelijk dat dit Woord voor jou geldt? Hij legt je zonden onder een vergrootglas, laat ze je zien en zegt: zo’n grote zondaar als jij, die wil de Heere echt niet hebben! Een volgeladen schip moet uitkijken voor de kapers die op de kust zijn. Zo is de boze. Wees op je hoede.

4. Het is dan ook niet vreemd wanneer de twijfel in je hart komt. De duivel zal er alles aan doen om je bij de Heere vandaan te houden. Wanneer je deelt in dit ware geloof, zal hij je niet uit de hemel houden, maar hij doet er alles aan in dit leven de hemel uit je hart te houden, zodat je zo min mogelijk hemelsgezind en vruchtbaar zult zijn.

5. Maar hóórt twijfel nu wel of niet bij het geloofsleven? Is twijfel normaal? Zoals ik hierboven schreef is aanvechting in zekere zin ‘normaal’, maar pas op dat we de twijfel gaan normaliseren of zelfs verheerlijken. Twijfel komt vaak voor, dat zien we gelukkig in de Bijbel ook. Ik wil een voorbeeld geven. Johannes de Doper kondigde de komst van de Zaligmaker aan. Maar als hij in de gevangenis zit dan vraagt hij: “Bent U het, Die komen zou, of verwachten wij een ander?” (Lukas 7:19). Zie je dat? Twijfel bij de voorloper(!) van de Heere Jezus. Zou ik er dan te goed voor zijn? Tegelijk blijft twijfel zonde...

6. In het geloof is geen twijfel. In de gelovige wel. Versta je dat? In een (waar) christen woedt de strijd tussen de oude mens en de nieuwe mens (zie zondag 33, HC). 

7. Ga twijfel nooit verheerlijken, twijfel blijft zonde, twijfel hoort bij de categorie ongeloof. Tegelijk zal elke waar gelovige iets van aanvechting verstaan. Nog een keer Luther, die zo vaak gebukt ging onder allerlei aanvechtingen. Soms had hij geen aanvechting, maar toen zei hij: de grootste aanvechting is géén aanvechting. Wie het verstaat, verstaat het!

Het bovenstaande is niet meer dan een begin van een antwoord. Stel gerust je vervolgvragen.

Met hartelijke groet,
Ds. J. A. Mol

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J.A. Mol

• Geboortedatum:
  19-10-1972
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Harskamp
• Status:
  Actief

64 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven