Vraag
Ik ben een jongen van 22 jaar. Ik ben opgegroeid met het geloof, maar heb daar rond mijn 19e mee gebroken. Natuurlijk is het geloof nooit helemaal weg geweest, maar ik stopte met naar de kerk gaan, bad zelden en vloek(te) veel. Ik heb een goede relatie van zeven jaar, maar ik heb al lange tijd last dat ik veel naar andere vrouwen kijk en flirt. Het gebeurt vaak op onverwachte momenten en achteraf heb ik er vaak spijt van. Ik merk ook dat ik (onbewust) steeds verder ga hierin. Achteraf krijg ik dan steeds spijt tegen over mijn vriendin, omdat ik heel veel van haar houd, maar toch heeft de spanning mij op zulke momenten in de greep. Ik heb me al vaak opgelegd om hier mee te stoppen, maar het lukt me gewoon niet.
Twee weken geleden raakte ik erg dronken op een verjaardagsfeest. De volgende dag had ik erg veel spijt, puur om het feit dat ik mezelf niet onder controle heb. Ik had nog nooit spijt gehad van zulke momenten, maar nu ineens wel. Alle puzzelstukjes vielen plotseling bij elkaar: mijn dronkenschap en mijn zwak voor vrouwen. Het raakte me erg diep en ik besefte dat ik uit mijzelf er niks aan kan veranderen, maar dat ik echt de hulp van God nodig heb mocht ik deze duivelse verslaving willen verslaan.
Ik begon te bidden en te vragen. Ik had nog een Bijbel-app op mijn telefoon en die opende ik. Dan ontvang je dagelijks een nieuw vers. Ik keek nooit op deze app, maar precies die dag dat ik de app opende stond er een vers met ongeveer deze tekst: “Hij is het die vergeeft.” Ik vond dat heel bijzonder, maar ik kon het ook niet geloven want het ging meer om mijn schuldgevoel tegenover mijn vriendin, in plaats van naar God. Die dag heb ik veel Bijbel gelezen en ben zondags ook weer naar de kerk geweest. Ik had gehoopt dat het een roepstem van God naar mij was en dat Hij mij die bewuste dag extra hard dat schuldgevoel op mijn hart had gedrukt om mij terug te halen naar Hem.
Nu zijn we een tijdje verder. Mijn schuldgevoel is weg, ik vergeet God weer en als ik probeer de Bijbel te lezen, begrijp ik er werkelijk niks van. Doordat ik het niet begrijp, stop ik maar weer met lezen en word ik eerlijk gezegd teleurgesteld (en misschien ook wel een beetje boos). Ik had zo gehoopt dat er een vonkje was ontstaan, wat zou overgaan naar een vlam en dat ik God echt mocht leren kennen in mijn hart. Dat ik oprecht berouw van mijn zonden naar Hem mocht krijgen en dat ik Hem mocht voelen in mijn hart. Maar als ik de Bijbel lees, snap ik het niet en als ik bid, heb ik het gevoel dat ik tegen een muur praat. Ik voel en ervaar God niet...
Ik zou zo graag willen dat mijn hart geraakt wordt en dat God in mijn leven komt, want uit mijzelf gebeurt er niks, dan loop ik alleen maar bij God vandaan. Ik heb ook weer (zonder schuldgevoel) naar andere vrouwen gekeken, dus ik ben weer terug bij af. Het moment waarvan ik hoopte dat God zou ingrijpen is weg.
Antwoord
Je vraag is in de vorm van een verhaal over je leven. Ik pak er een aantal zaken uit op die mij raken. Hopelijk kom je het antwoord op het spoor waarnaar je op zoek bent.
1. Je hebt een probleem. Of misschien wel meer dan één. Je kijkt veel naar andere vrouwen, je flirt en je hebt geen rem op het gebied van alcohol. Een duivelse verslaving noem je het zelf. Het grote probleem is dat je met dit probleem kunt leven en dat je dit gewoonlijk ook doet. Maar het is een PROBLEEM. En dat moet je beseffen. Het maakt jezelf kapot. Het is funest voor de relatie met je vriendin. En het is zonde tegenover God. Daar kun je God niet mee ontmoeten. Dit moet anders worden.
2. Dat het niet goed gaat weet je. De spijt die je voelde na het dronken worden op het verjaardagsfeestje heeft je flink aangepakt. Het Woord van God kwam binnen. Met die tekst over vergeving. Was dat een roepstem van God? Vast en zeker. Maar de vraag is wat doe je ermee? En: wat blijf je ermee doen? Je hebt even meer Bijbel gelezen, maar het schuldgevoel is weg, de Bijbel is best moeilijk en je verlangen dat je God mocht voelen in je hart is niet vervuld. Wat ik tegen je wil zeggen: ga niet weer over tot de oude orde van je verkeerde leven. De weg tot God is altijd een weg van strijd. De duivel probeert je te ontmoedigen. Je eigen verkeerde vlees werkt niet mee. Als jij de zonden wilt loslaten, willen die zonden jou nog niet zomaar loslaten. Blijf beseffen dat je een ander mens moet worden. Dat dit ook kan. Maar alleen door de genade en de hulp van God.
3. Dat je God niet ervaart, nu je in de afgelopen weken meer de Bijbel hebt gelezen en gebeden heeft je teleurgesteld. Je bent er zelfs wat boos van geworden. Je zou zo graag willen dat God in je hart komt, je hebt het ook nodig, want zonder dat verandert het niet, maar nu gebeurt het niet (meteen). Beste vriend, God is er echt wel voor je. Hij hoort je gebeden. Hij laat zich vinden. Maar Hij laat ons soms wel eens even ‘tobben’. Waarom? Misschien om ons de gelegenheid te geven in de spiegel te laten kijken: wie ben je eigenlijk? Wat wil je eigenlijk? Waarom zoek je God eigenlijk? Het voelt als heel ontmoedigend om voor Gods deur te staan en te merken dat die niet meteen opengaat. Je begrijpt niet waarom Hij niet meteen op je kloppen reageert. Maar je kunt er veel van leren. Probeer dat te doen. En bedenk ondertussen ook eens hoelang jij God al hebt laten kloppen op jouw deur zonder dat je reageerde. Misschien wel 10 of 22 jaar? Hoe lang mag God jou dan nog laten kloppen voordat Hij opendoet? Ik mag je zeggen: als je het echt om God te doen is, en je hebt Zijn wil en eer in het oog, zal Hij je zolang niet zonder antwoord laten blijven.
4. Je verlangen om God echt te leren kennen in je hart is een goed verlangen. Maar misschien moeten je gedachten over hoe dit in de praktijk werkt worden bijgesteld. Verwacht je niet te veel dat je God leert kennen doordat een Bijbelwoord je opeens (in je slordige leven) krachtig raakt? Dat je een sterk gevoel krijgt, dat je helemaal anders maakt, zodat je aan de zonde opeens geen behoefte meer hebt? Ik mag je vanuit de Bijbel zeggen, dat het zo niet werkt. God leren kennen doen we vanuit de voortdurende omgang met Zijn Woord. En dat is dan niet maar de Bijbel erbij pakken en (misschien wel tamelijk oppervlakkig) lezen. Voor een paar dagen of weken. Maar het is naar de Bijbel gaan luisteren. In de Bijbel studeren. Wat zegt dit vers? Lees korte(re) gedeelten. Maar lees ze onderzoekend. Biddend. Probeer bij elke kerkdienst gericht te horen wat de Heere door Zijn Geest tegen jou wil zeggen. God leren kennen is een proces. Binnengaan in Gods koninkrijk is een strijden om in te gaan door de nauwe poort. En vooral: het draait om de Heere Jezus. Hij moet je Zaligmaker en Redder worden anders ben je en blijf je verloren. Hij alleen kan je hart en leven door Zijn Geest vernieuwen. Bidt ondertussen: (a) Heere, leer me mijn zonden kennen; (b) Breng me tot de kennis en het geloof dat Jezus Christus ook voor mijn zonden is gestorven; (c) Vernieuw mijn hart.
5. De relatie met je vriendin is goed, zeg je. Je hebt ook al zeven jaar een relatie met elkaar. Ik lees in je verhaal niets over jullie omgang met elkaar. Praten jullie veel met elkaar? Bidden jullie met elkaar? Vertel je haar eerlijk over je verslaving? Als je dat doet: ga ermee door. Als je dat nog niet doet: begin ermee. Want voor een goede relatie is het nodig dat je elkaar kent. Dat je je kwetsbaar opstelt. Dat je je door elkaar laat helpen en corrigeren. Dat je ook samen God zoekt. Laat de weg die je zoekt naar een ander leven een weg zijn die je samen met je vriendin zoekt. Jullie zijn jong aan je relatie begonnen en ondertussen volwassen geworden. Laat jullie relatie ook een volwassen en diepe relatie zijn. Evenals onze relatie met God komt dit ons niet aanwaaien. Zet je ervoor in.
Er is misschien nog wel meer te schrijven, maar dat hoeft niet. Dit antwoord op Refoweb is bedoeld als aanzet. God zal je zegenen als je op deze weg gaat.
Ds. A. de Lange,
Nieuw-Lekkerland
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. de Lange
- Geboortedatum:06-03-1960
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Nieuw-Lekkerland
- Status:Actief
