Vraag
Ik ben een jonge vrouw van begin 20 jaar en een paar maanden getrouwd. Ons huwelijk is fijn en goed. Op seksueel gebied hebben we wel diverse problemen. Mijn libido is laag. Ik voel geen behoefte of spanning om te vrijen met mijn man. Ook doet de seks vaak/meestal pijn. Mijn man kan hier niet goed mee omgaan, raakt geïrriteerd en soms boos omdat ook na lang voorspel het niet lukt. Dit zorgt er bij mij voor dat ik juist steeds minder zin krijg en me gedwongen voel. Gaat het dan nog wel om liefde?
Ook voel ik mij ontzettend schuldig omdat er ook momenten zijn dat ik het graag wil, maar ik lijk te blokkeren. Ik wil mijn man en mezelf dit graag geven als iets wat fijn en bindend is, maar voor nu is het juist stressvol. Ook speelt het mee dat mijn man vaak daarna aan zelfbevrediging doet. Ik voel me dan helemaal een buitenstaander, ook omdat hij aangeeft dan niets meer te willen. Is het dan niet puur de lust of is dit bij mannen anders? Wat kunnen we doen?
Antwoord
Als vrijen erg vaak pijn doet is het begrijpelijk dat je behoefte steeds minder wordt. Ook het onbegrip van je man werkt niet mee. Je komt zo gemakkelijk in een vicieuze cirkel terecht, waardoor je beiden gefrustreerd raakt.
Ik weet niet hoe de eerste keren dat jullie gemeenschap hadden verliepen. Soms gebeurt het dat je samen besluit om met gemeenschap te wachten tot je getrouwd bent, maar dat het dan ook meteen ‘moet’, want het mag immers. Dat kan spanning geven, daardoor pijn, tegenzin, etc. En de vicieuze cirkel is rond. En je gedwongen voelen helpt dan ook niet mee.
Het advies kan dan zijn om even te stoppen met het hebben van gemeenschap en je samen eerst te richten op het ontdekken, verkennen en genieten van elkaars lichaam. Als je kunt afspreken dat daar geen gemeenschap op volgt, kun je leren je te ontspannen. Pijn bij het vrijen wordt heel vaak veroorzaakt doordat je je bekkenbodemspieren (de spieren rond de vagina) aanspant. Als je gespannen bent of verwacht dat vrijen pijn geeft, span je onbewust je spieren aan en geeft het juist pijn. Je kunt leren deze spieren bewust te ontspannen. Het zijn dezelfde spieren die je gebruikt als je je plas ophoudt. Daarnaast kan een glijmiddel helpen om gemeenschap minder pijnlijk te maken.
Wat natuurlijk ook heel belangrijk is, is samen praten over seksualiteit. Wat vind je fijn, waar liggen jullie beider behoeftes? En dat praten moet je niet doen op het moment dat het vrijen niet is gelukt, dan ben je beiden al gefrustreerd. Praat er over op andere momenten. Maar probeer je wel uit te spreken wat het gedrag van de ander met je doet. Zo kun je ook op seksueel gebied meer naar elkaar groeien.
Drs. Joke Ronner-Wattel
Dit artikel is beantwoord door
drs. J(oke) Ronner-Wattel
- Geboortedatum:26-06-1960
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerd Vrijgemaakt
- Woon/standplaats:-
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Joke Ronner is GZ-Psycholoog
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Als je man zich zelf bevredigd nadat penetratie niet lukt kan ik mij voorstellen dat je jezelf afschuwelijk voelt en een buitenstaander, maar jij kunt hem toch ook helpen met bevredigen. Daar kun je toch onderdeel van zijn, je kunt hem daar toch bij helpen om het maar eens plastisch uit te drukken.
Je hebt ook een goed antwoord gekregen, het duurt soms echt even voordat je kunt genieten van seksualiteit en het is ook in mijn ervaring heel goed om eerst elkaar lichamen te ontdekken en niet denken dat als penetratie niet lukt gelijk de seks is mislukt.
Goed advies van de deskundige om open en eerlijk te zijn naar elkaar van waar je naar verlangt, wat je behoeftes zijn en waar je moeite mee hebt als het om de lichamelijke intimiteit gaat. Wat de een prettig vind doet de ander misschien niets en andersom. Een keer per week op een vast en rustig moment elkaar de vraag stellen: wat vond je van de lichamelijke intimiteit afgelopen week en hoe kan ik je komende week gelukkig maken op het gebied van de lichamelijke intimiteit?
Er is zoveel meer dan ‘het’ doen. En als je geen lust/verlangens heb kan ik me voorstellen dat het gevoelig is. Daardoor wordt je angstig enz. doorbreek zo snel mogelijk deze cirkel.
Goed dat je de vraag stelt, hopelijk kom je tot een oplossing! Ontdek waar je zelf wel ‘kriebels’ van krijgt. Durf te accepteren dat lust en jezelf soms verliezen in de liefde niet ‘raar’ is. Wees eerlijk naar je man wat je fijn vindt, ontdek het letterlijk samen. Wacht zeker niet om te starten tot je de avonds (moe) naar bed gaat. Als je huwelijk fijn is, is er toch vast wel zo nu en dan een momentje dat je denkt ‘wat een lieverd en je voelt het in je buik’ dat zijn de momenten om je man wat in zijn oor te fluisteren en er voor te gaan. Veel sterkte en succes!
