De graven zullen open gaan

In de Bijbel lezen wij dat bij de wederopstanding de graven open zullen gaan. Moet ik dat letterlijk nemen dat de graven werkelijk open gaan, of is dat symbolisch?

1. In de vier Evangeliën wordt tweemaal gesproken van graven die opengaan. Johannes noemt dat in hoofdstuk 5 vers 28 en 29, waar hij de woorden van Jezus Christus weergeeft. Mattheüs heeft in hoofdstuk 27 vers 52 en 53 een moeilijke passage over wat er gebeurd zou zijn rond het sterven van Christus aan het kruis.

2. Ik hoop dat de vraagsteller niet expliciet van mij wil weten hoe ik de woorden bij Mattheüs eenduidig wil verklaren. Ook de Kanttekeningen bij de Statenvertaling geven hier geen verklaring van. Wat wel opvalt is dat Mattheüs hier de “heilige stad” noemt. Twaalf keer vinden we de naam Jeruzalem in zijn Evangelie. Maar in de bovengenoemde plaats en in hoofdstuk 4 vers 5 schrijft hij over “de heilige stad” en noemt die niet Jeruzalem. In beide gevallen is naar mijn mening dus niet simpelweg gewoon letterlijk de stad Jeruzalem bedoeld. Ook in de Openbaring van Johannes wordt driemaal “de heilige stad” genoemd: 11:2; 21:2 en 22:19, steeds met een ruimere betekenis dan alleen de historische plaats Jeruzalem. Veel uitleggers is dit kennelijk ontgaan.

3. Beperken we ons nu tot wat Christus gezegd heeft, zoals weergegeven door de evangelist Johannes in hoofdstuk 5. Het gaat er in dat gedeelte om dat de Zoon van God van zijn Vader het recht heeft gekregen de mensen te oordelen. Natuurlijk worden alle mensen daarbij bedoeld. Niet alleen de mensen die begraven zijn, ook de martelaren en anderen die door wilde dieren of vogels zijn verscheurd, en de mensen die verdronken of verbrand zijn, en ook de mensen die zich lieten cremeren. Eveneens de mensen die spoorloos verdwenen zijn bij een natuurramp. Verreweg het grootste deel zal echter begraven zijn. In Israël werd daar strikt de hand aan gehouden. In de Joodse traditie mogen graven ook niet geruimd worden.

4. Ik ben van mening dat de vermelding van het opengaan van de graven dan ook symbolisch moet worden gezien, als een algemene aanduiding van de wederopstanding van (alle) doden.

Daarbij kan het voorkomen dat letterlijk graven opengaan. Maar dat hoeft niet in alle gevallen. Zoals wij bij een onopgelost misdrijf wel eens zeggen: de dader ligt op het kerkhof, zonder dat dat letterlijk moet worden genomen.

5. Wanneer iemand deze woorden uit Johannes wil gebruiken om het begraven en niet het cremeren als het juiste christelijke gebruik te tonen, vind ik dat goed. Maar ik wil het niet absoluut gebruiken.

6. Tenslotte is het antwoord op de vraag niet van volstrekt belang. Het gaat om het oordeel van Christus over u en mij. Hebben wij in ons leven positief gehoor gegeven aan het bevel van bekering en geloof aan het Evangelie (Dordtse leerregels II, 5).

Ds. J. J. Tigchelaar

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J.J. Tigchelaar

• Geboortedatum:
  05-12-1931
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Putten
• Status:
  Actief

130 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven