Vraag
Wij zijn een gezin met twee kleine kinderen. Een van ons is enig kind en onze kinderen zijn dan ook de enige kleinkinderen aan die kant. Aan de andere kant is er nog een kleinkind. Wij zouden graag willen emigreren. Ik vraag me af of we dit Bijbels gezien wel kunnen maken. Zijn we verantwoordelijk voor de zorg van onze ouders (of is goede zorg voor ze organiseren ook akkoord en bijvoorbeeld via Skype wel contact blijven houden)?
We houden van onze vrijheid en onze ouders zouden onze keuze ook wel kunnen begrijpen. Maar wat God vraagt vind ik belangrijker. Als je bidt voor een antwoord vraag ik me af of dat kan, omdat we geen hoger doel dienen met onze emigratie. Wat we willen is onze vrijheid en onze kinderen een andere toekomst bieden dan het leven dat wij zelf hebben gehad.
Antwoord
Beste vrager,
In het leven komen we voor allerlei moeilijkheden te staan. Hoe gaan we daar mee om? Het dient zo te worden dat het geen moeilijkheid meer is. Dat wil zeggen dat de Heere uitkomst geeft en een beslissing genomen wordt, die naar Zijn wil is. We bidden toch: “Uw wil geschiede, gelijk in de hemel alzo ook op de aarde.”
De eigenlijke keus om te emigreren ligt bij jullie zelf. Maar we zijn wel geschapen als mensen die in een bepaalde gemeenschap door God geplaatst zijn. Onze plaats in ons leven is een door God gegeven plaats. Als we emigreren of ook maar verhuizen in eigen land is er goedkeuring van de Heere nodig. Emigreren en verhuizen is geen zonde, want de aarde en haar volheid zijn van de Heere. En toch dienen we ons af te vragen: wat wil de Heere van ons?
Hoe zullen we dat weten? Uit Gods Woord, dat ons als leidsman is gegeven, omdat de drie-enige God Zich daarin openbaart en ons als bij de hand neemt. Het genadeleven is een wandelen met God. Te denken is aan Exodus 33:15, waar we lezen van Mozes als hij spreekt tot de Heere: “Indien Uw aangezicht niet meegaan zal, doe ons van hier niet optrekken.” Dus ons vertrek moet de goedkeuring van de Heere hebben .Het dient een gaan te zijn onder Zijn belofte. Zo mocht het volk verder trekken naar het BELOOFDE land.
We lezen in Ruth 1 dat Elimelech met zijn gezin emigreerde naar Moab omdat er honger was in Israël. Duidelijk is dat zij de Heere niet vroegen. Moab bracht hen geen zegen, maar vloek. Jullie spreken over een leven in vrijheid, maar wat is dat? Zal de emigratie voor jullie geestelijk leven goed zijn? Kun je daar kerken onder de zuivere prediking? Kunnen de kinderen naar een school waar les gegeven wordt naar de stijl van Gods Woord? Kortom: zal het je dichter bij God brengen?
Daar komt nog een belangrijk thema bij, waar jullie mee zitten. Kunnen we onze ouders in Nederland achterlaten. Jullie zijn een kleine familie en jullie voelen aan dat, het voorzichtig gezegd, niet zo fijn voor hen is. Mogen wij ze verlaten, ook al zijn er allerlei communicatiemiddelen... Toch blijft de vraag schuren.
Ik begrijp dat de ouders niet staan te juichen bij jullie vertrek. Maar een eerlijk gesprek hierover kan veel duidelijkheid geven. De vraag is: wat kunnen we hier voor elkaar nog betekenen? Als familie horen we bij elkaar, door God geven en hebben we een roeping voor elkaar. Kan een vertrek in deze omstandigheden geoorloofd zijn?
Dat is een zaak van afweging. Wat vraagt de Heere van ons met betrekking tot onze ouders? We lezen dat Abraham in Ur der Chaldeën is geroepen en dat zijn ouders zijn meegegaan tot Haran in Syrië, maar na de dood van de vader van Abraham, Thera, zijn ze verder gegaan naar het land dat de Heere hen toegewezen had. Er blijkt wel een bepaalde zorg uit, bij dat vertrek. Ook David zorgde voor zijn ouders door hen tijdens zijn vluchten onder te brengen in Moab.
Ik zou zeggen: leg deze zaak biddend voor Gods Aangezicht en je zult duidelijkheid verkrijgen. Daar heb je vrede mee zowel met God als ook de naaste.
Hartelijke groeten en de leiding van de Heere toegebeden,
Ds. A. K. Wallet
Lees ook: 'Nederland wel gezien hebben'
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.K. Wallet
- Geboortedatum:17-06-1939
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Schoonrewoerd
- Status:Actief
Bijzonderheden:
emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Overleg het met je ouders en schoonouders, maak je wensen kenbaar. Mogelijk is de reactie heel anders dan je nu denkt of dacht, hadden wij ook toen we naar de andere kant van de wereld vertrokken en mijn vrouw 7 maand zwanger.
Ergens schoot mij te binnen over een doek wat me moeder had gemaakt, een gebed was het, een geborduurd gebed en hing in de kamer. Er stond onder andere op: als ik ze los moet laten.
Ook komt bij mij op, zelfs een mus krijgt een huis van de Heer. Waar ook op de wereld als Hij dat wil.
Als je er met je familie uitkomt houd dan ook in het achterhoofd dat onze Hemelse Vader ook voor hun zorgen zal, bid ervoor.
