Vraag
Ik snap niet wie er in Mattheus 25:37 met “de rechtvaardigen” bedoeld worden, die vragen “wanneer hebben wij u hongerig etc. gezien.” Want waarom worden ze wel aangeduid met rechtvaardigen als hun daden dat niet zijn? En het lijkt wel alsof aan zowel de mensen die rechts en links staan deze vraag gesteld wordt.
Antwoord
Wie zijn de rechtvaardigen in Mattheus 25:37? In de verzen 31 tot en met 46 komen we een gedeelte van het evangelie tegen waarover nogal eens misverstanden bestaan. Het onderwerp waarover de Heiland daar spreekt is: het laatste (eeuwige) oordeel. Duidelijk beeldend beschrijft de Heere Jezus daarin dat bij dit laatste oordeel alle volken, alle mensen voor Zijn troon vergaderd zullen staan. Maar ze blijven daar niet staan. De Zaligmaker brengt een duidelijke, definitieve scheiding aan. Eén groep komt rechts van de Heere te staan. Die heten schapen. De andere groep, aan de linkerzijde bestaat uit bokken. De betekenis van die tweedeling kunnen we al een beetje afleiden uit die beide benamingen. Schapen zijn in de Bijbel vaak het beeld van Gods kinderen, terwijl bokken een aanduiding is voor de kinderen der duisternis.
Dat dìt onderscheid ook door de Heere Jezus gemaakt wordt, blijkt uit het vervolg. De Heiland richt het (oordeels) woord allereerst tot de schapen. Hij noemt hen gezegenden Mijns Vaders. Zij beërven het Koninkrijk der hemelen. De bokken aan Zijn linkerhand krijgen te horen: gaat weg van Mij, gij vervloekten. Zij gaan in het eeuwige vuur, dat de duivel en zijn engelen bereid is.
Maar daarmee is dit stuk onderricht nog niet ten einde! De werkelijk les, die Christus Zijn discipelen en ons hier wil geven, moet nog komen! Welke les is dat dan?
Zowel de kinderen van God als de kinderen der duisternis stellen de vraag waaròm nu juist dìt oordeel over hen geveld wordt. De kinderen van God worden daarbij “rechtvaardigen” genoemd. Dat wil zeggen: de Heere Jezus ziet geen enkele smet of rimpel in hen en hun daden. Ze zijn zondeloos.
De kinderen der duisternis krijgen ook uitgelegd waarom zij verdoemd worden. Zij worden daarbij “degenen die ter linkerhand zijn” genoemd, een omschrijving die zich bewust ver wil houden van het vreselijke lot dat hen wacht: zij zijn gewogen en te licht bevonden! Maar daarbij is het heel opmerkelijk welke reden de Heere Jezus Christus geeft voor Zijn oordeel: de rechtvaardigen zijn altijd goed geweest voor de Heiland (en Zijn andere kinderen), maar de onrechtvaardigen krijgen te horen, dat ze nooit iets voor de Heiland en Zijn kinderen hebben gedaan.
En hoe reageren beide groepen daarop? Heel verbaasd! De rechtvaardigen meenden altijd juist tekort te zijn geschoten in het liefhebben van de Heere en de naaste. Ze hebben hun liefdes(daden) zelfs niet opgemerkt! De onrechtvaardigen zijn ook verbaasd: zij dachten dat ze altijd de Heere en hun naasten goed gedaan hadden.
Wat is dus de grote les? De echte liefde, die God in het hart van Zijn kinderen ontsteekt, is nooit uit op waardering in eigen oog. Ze zoekt zichzelf niet. Zij vergeet zichzelf! Maar de liefde van de kinderen dezer wereld is zich steeds bewust van zijn gevende liefde. Ze denkt grote en positieve daden verricht te hebben. Maar de ware liefde ontbrak er intussen aan.
De vraag die daarom tot ons allemaal komt is deze: waaròm heb ik de Heere en mijn naaste lief? Is het ook vanwege wat de apostel zegt: wij hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad?
Met een hartelijke groet,
Ds. M. Baan,
Veenendaal
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M. Baan
- Geboortedatum:16-02-1946
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
