Vraag
Aan ds. Vergunst. Ik ben een jongeman en gelukkig getrouwd. Er is alleen één zaak waar ik mee worstel. Mijn behoefte aan seksuele gemeenschap is wat hoger dan die van mijn vrouw. Dit zorgt er voor dat ik soms aan zelfbevrediging doe naast ons seksleven. Uiteraard probeer ik dan alleen aan mijn vrouw te denken. We hebben dit al eens samen besproken, maar ik wil mijn vrouw soms niet tot ‘last’, zijn. Begrijp me niet verkeerd, we houden erg veel van elkaar. Het is een soort noodoplossing.
Ik voel me echter na de daad vaak zo leeg, zondig, vuil enz. Dan ben ik bang dat ik een werker der ongerechtigheid ben, iemand die zijn leden dienstbaar stelt tot ongerechtigheid in plaats van dienstbaar stelt tot heiligheid. Maak ik van een mug een olifant, of is het inderdaad een grove zonde die zo nu en dan wordt bedreven? Ik doe de Heere namelijk het liefst geen verdriet. Ik begrijp dat het misschien een beetje een taboe-onderwerp is, maar ik wil het toch kwijt en advies inwinnen bij anderen. Ik hoop dat u me wat (Bijbelse), handvatten kan geven.
Antwoord
Beste vriend,
Ik ben blij dat je deze vraag stelt. Hoewel een taboe-onderwerp, is het een reële worsteling die vaak in het geheim wordt gestreden en -zoals jouw vraag ook bevestigt- niet alleen onder hen die ongetrouwd zijn en ook niet alleen door mannen. Ook vrouwen (meestal ongetrouwd) worstelen met hun seksuele drang en reiken naar zelfbevrediging.
Je ervaring dat zelfbevrediging je leeg, zondig en vuil achterlaat, hoewel je in de daad aan je vrouw denkt, is op zich al een antwoord. Dat is omdat de hele daad op jezelf gericht is en dat is niet de goddelijke intentie van ons seksueel gedrag. Het is daarom ook niet echt bevredigend, hoewel tijdelijk de seksuele drang is opgelost. Bovendien ervaren we ook schuld en denk niet dat dit alleen maar sociaal religieus ingeprente schuld is.
Neem even 1 Kor. 7 voor je en lees eerst eens aandachtig de eerste zes verzen. Heel duidelijk is het onderwijs dat Paulus hier als Gods mond aan ons geeft hoe we samen leven binnen het huwelijk. Zie je dat het de taak is dat een man zijn vrouw bevredigt en de vrouw haar man?! Dit is om hoererij te voorkomen, want als de seksuele drang niet bevredigd wordt, dan is het gevaar groot dat zo iemand in de zonde van hoererij valt. Of, als het zover niet letterlijk komt, in de zonde van pornografie en zelfbevrediging, want die gaan veelal samen.
Nogmaals, zie je hoe God ons als man en als vrouw een taak geeft: we zijn elkaar goedwilligheid verschuldigd! In die context heeft Paulus het niet over boodschappengeld of voor haar/zijn kleren te betalen. Hij heeft het over het leven in het huwelijksbed. We zijn elkaar daar “goedwilligheid schuldig” in het seksuele aspect van het huwelijk leven. Dat is een sterke uitdrukking die de Heilige Geest hier door Paulus hand neerzet.
Jij bent het dus je vrouw verschuldigd al haar seksuele verlangens te bevredigen. Dus als jij heel moe bent en je vrouw zoekt je lichaam voor een seksuele bevrediging van haar verlangens, dan ben jij haar die ‘goedwilligheid’ schuldig. Maar zij is dat ook jouw verschuldigd. Dat hangt ook niet af van “ik heb er nou geen zin in!” Nee, seksuele bevrediging zijn we elkaar schuldig in het huwelijksleven. Het kan zijn dat je vrouw te moe is na een drukke dag of dat zij er zelf geen behoefte aan heeft. Daar moet jij als man heel goed rekening mee houden. Maar toch moet jouw vrouw ook oog hebben voor jouw mannelijke drang, die bijna altijd sterker is dat de vrouwelijke seksuele drang. Voor je vrouw is seksuele omgang veel meer een emotionele belevenis van liefde en geborgenheid dan voor ons. Mannen houdt dus daar ook rekening mee!
Maar jullie moeten beiden hier een diepgaand gesprek over hebben. Als jij sterke drang ervaart naar de voldoening van je sterke verlangens, moet jouw vrouw daar open voor staan om dat in jou te bevredigen. Als ze zelf geen behoefte heeft aan de climax, dan behoort zij haarzelf wel aan jou te geven zodat jij je climax met haar kan beleven. Heel duidelijk is Paulus woord in vs. 4 dat de vrouw niet de macht heeft over haar eigen lichaam. Dat betekent niet dat zij jouw seksslavin is! Nee, ze is jouw liefhebster die haar lichaam aan jou geeft zoals jij het aan haar geeft. En zij heeft dezelfde macht over jouw lichaam. Dus wanneer zij behoefte aan genegenheid en het liefdespel heeft, dan mag jij niet zeggen: “Nee, vanavond niet; ik ben te moe...”
Overigens is het seksuele samenkomen alleen maar totaal bevredigend als beide daarin voldoening ervaren. Laat daarom in al je seksuele omgang met elkaar je eerste doel zijn om hem/haar te bevredigen. Als je vrouw er niet voor voelt of dat het niet de juiste tijd van de maand is, vraag haar dan om op zulke momenten jou te bevredigen met haar handen. Dan wordt de voldoening toch weer in de context van de liefde geplaatst en dat moet de boventoon blijven in al het seksuele gedrag binnen het huwelijk.
Overigens bij ervaring weet ik dat hoewel je vrouw er niet altijd zo sterk naar verlangt als wij mannen, dat dit wel kan worden opgewekt. Paulus schreef in het eerste vers dat het “een mens niet goed is om een vrouw aan te raken.” Hij bedoelt dat niet binnen het huwelijk! Vrouwen raken in ‘vuur en vlam’ (zoiets is letterlijk de achtergrond van het woord “aanraken”) door het liefkozend aanraken van haar hart en lichaam. Wij mannen raken in vuur en vlam door de oogpoort, maar zo is het niet bij de vrouw. Het is haar ‘gevoelspoort’ die toegang geeft tot haar hart en lichaam. Zo in plaats van vragen dat zij jouw bevredigt, begin eerst maar eens te geven. Liefkoos haar met je eigen handen en laat haar maar ervaren dat jij klaar staat om haar te dienen, niet alleen in het bed om bevrediging te krijgen, maar in het hele dagelijkse leven om haar lief te hebben. De uitdrukking klinkt misschien wat basaal, maar “seks begint in de keuken!” Hoe we haar helpen in de keuken, met de vaat, met de kinderen, in het opruimen, haar in de stoel zetten terwijl jij zorgt dat de kinderen het speelgoed opruimen, gereed gemaakt worden voor bed en onder de dekens worden gestopt. Kijk, dan ben je heel goed bezig om de ‘goedwilligheid’ van je vrouw te voeden. Veel vrouwen voelen zichzelf gebruikt. Ze horen alleen “ik hou van jou...” als het weer zover is dat manlief bevrediging zoekt.
Bespreek deze dingen openlijk met elkaar. Zoek alsnog verder hulp als je er beiden niet uitkomt, maar ga niet verder in de weg van een ‘noodoplossing’ die je niet echt bevredigt, die een spanning legt in het huwelijk als ook verleiding brengt om de seksuele behoeften buiten het huwelijksleven te bevredigen en die ook tegen het door God gegeven karakter van seksueel verkeer in gaat. Want het doel van seksuele leven is geven en niet nemen.
Hartelijke groeten,
Pastor A. T. Vergunst
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.T. Vergunst
- Geboortedatum:22-09-1961
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Carterton (Nieuw-Zeeland)
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
