Christelijke rapper Lecrae

G. Slurink / 2 reacties

10-07-2019, 16:00

Vraag

Binnenkort geeft Lecrae een concert in Nederland. Verschillende mensen uit mijn omgeving gaan naar dit concert. Omdat ik niet wist wie hij was, heb ik op internet informatie gezocht over hem. Ik ontdekte dat het een christelijke rapper is. Verder heb ik ook geprobeerd zijn liedjes te vertalen. Ik vind het namelijk belangrijk dat de tekst in liedjes Bijbels en tot de eer van God is. Ik kwam niet echt uit de vertaling. Ik begrijp niet waar de rapper het over heeft in zijn songs. Hij spreekt wel over God, maar daarna heeft hij het weer over zijn “schatje.” Ik kom er niet uit. Kan iemand mij meer vertellen over deze liedjes van Lecrae? Zijn deze Bijbels?

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Antwoord

Beste vraagsteller,

De teksten van Lecrae zijn inderdaad soms wat lastig te volgen. Een tijdje terug kreeg ik Lecrae’s boek “Unashamed”. In verband met deze vraag heb ik dat nu gelezen, of liever gezegd geluisterd want het was in audioformaat. Lecrae leest het zelf voor, dus het is een beetje alsof hij zelf zijn levensverhaal vertelt. Uit dit boek, alsmede uit interviews die hij heeft gegeven, wordt ook duidelijk wat zijn denkwijze is en wat de achtergrond is van de keuzes die hij maakt. Het voert te ver om op alles in te gaan maar ik wil er drie zaken uithalen die mijns inziens een belangrijke rol spelen en die wat licht kunnen schijnen op waar hij het over heeft en wat de achterliggende gedachten zijn.

Het eerste is zijn verleden. Opgegroeid met een alleenstaande moeder heeft hij het er erg moeilijk mee dat zijn vader er niet is. Dat heeft een enorme invloed op zijn leven. Telkens weer zoekt hij bevestiging en betekenis op de verkeerde plaatsen. Hij maakt veel onrecht en geweld mee, als slachtoffer maar ook als dader. Drugs en alcohol zijn prominent aanwezig in zijn leven. Zijn oma is gelovig, maar hij wil daar niets van weten. Als hij dan op een dag met kennissen meegaat naar een christelijke conferentie in Atlanta merkt hij dat het christelijk geloof heel anders in elkaar steekt dan hij dacht. Daar komt hij dan tot een pril geloof. Begerig om meer te leren gaat hij allerlei kerkdiensten en bijeenkomsten af, zoveel hij kan. Hij leest allerlei boeken van christelijke schrijvers.

Als hij dan de christelijke ‘regels’ leert kennen wil hij er zich strikt aan houden om zo Gods gunst te winnen of te behouden. Maar omdat hij dat niet kan, zoals geen enkel mens dat kan, vervalt hij tot een soort van dubbelleven. Aan de ene kant een leven vol schijn en wetticisme en aan de andere een terugkeer naar zijn oude leven. Op het dieptepunt besluit hij dan zich op te laten nemen in een afkickkliniek. Daar vindt hij rust, ook weer de rust om de Bijbel te lezen alsmede allerlei christelijke boeken en hij ontdekt nu dat het alleen genade is. Hij vindt dan een vrouw, iemand die hij al kent sinds de conferentie in Atlanta, maar nu pas eigenlijk ziet staan. Iemand die zijn verleden accepteert en met hem samen door het leven wil gaan.

Hij begint vervolgens semi-professioneel hiphop-muziek te maken, in het begin nog vooral om zijn geloof uit te dragen, later komt hij tot de gedachte dat dit “te belerend” is en kiest hij voor een andere aanpak. Naarmate hij meer succes krijgt met zijn hiphop neemt dat een steeds grotere plaats in, in zijn leven, wat ook weer de nodige verleidingen met zich meebrengt. Dit alles, wat hij heeft meegemaakt en om zich heen heeft gezien, zit in de teksten verwerkt. Soms duidelijk, voor wie het herkent, vaak ook wat cryptisch omschreven, zeker op zijn latere albums, waar hij steeds meer het spelen met woorden als een artistieke bezigheid ziet, wat soms ten koste gaat van de begrijpelijkheid ervan.

Het tweede, is alles wat hij uit de Bijbel heeft geleerd en wat hij van anderen heeft overgenomen. Dit is voor hem het antwoord op zijn eerdere vragen en problemen. Hij heeft zijn oor te luisteren gelegd bij heel wat schrijvers en sprekers. Veel van hen komen uit de reformatorische hoek van met name de Engelstalige wereld, van Spurgeon tot Tim Keller, maar hij heeft laat zich ook beïnvloeden door allerlei anderen. Vandaar dat je bij Lecrae bijbels gezien ‘zuivere’ dingen tegenkomt, maar tegelijkertijd ook een bereidheid mee te gaan en mee te doen met allerlei anderen die zich christelijk noemen maar waar bijbels gezien dingen minder zuiver zijn en in sommige gevallen zelfs ronduit problematisch.

Het derde, is dat hij tot de conclusie is gekomen dat hij niet zozeer de christelijke boodschap wil verkondigen, althans niet op een directe manier (dat vindt hij “te belerend”) maar meer wil spreken over allerlei zaken vanuit een, zoals hij het zelf noemt, christelijk wereldbeeld. Hij wil ook niet langer voornamelijk spelen voor christelijke kringen (of die in ieder geval die de naam hadden) maar zich zich richten op een groter publiek en daarbij ook samenwerken met allerlei niet-christenen. Zijn teksten gaan dan ook lang niet altijd over het geloof, maar ook over sociale en politieke misstanden, racisme en maatschappelijke en persoonlijke problemen, maar dan steeds benaderd vanuit een christelijk wereldbeeld, zo zegt hij.

Voor zover ik het gezien heb zegt Lecrae inhoudelijk soms goede dingen, hij wijst erop dat het uiteindelijk in de zaken van dit leven niet te vinden is, dat het alleen te vinden is bij Jezus en bij God. Helaas blijft het op dat punt dan steken. Hij spreekt vooral over dat mensen gebroken zijn en dat Jezus zij aan zij wil staan met de gebrokenen. En dat is waar. Echter wij zijn ook zondaar. Jezus is gekomen om zondaren te redden en daarmee ook de gebrokenen. Maar zondaar zijn is meer dan gebroken-zijn. Zondaar zijn impliceert schuld. Gebroken-zijn impliceert dat veel minder en in het bijzonder in onze tijd wordt gebroken-zijn meer opgevat als slachtoffer te zijn van de omstandigheden, iemand die weliswaar fouten maakt maar daar eigenlijk ook niet zoveel aan kan doen. Mensen willen best horen dat ze gebroken-zijn en voeren dat ook graag aan als een excuus om zichzelf te rechtvaardigen. Maar mensen horen niet graag dat ze zondaar zijn. De Farizeeërs werden woedend als Jezus hen zondaar noemde. Maar Jezus is gekomen voor de gebrokenen van hart, iemand zoals de man die zichzelf op zijn borst sloeg en uitriep: wees mij zondaar genadig. 

Ik heb de indruk dat Lecrae dit zelf wel in enige mate zo ervaren heeft, maar in zijn teksten blijft dat voor zover ik heb gezien onderbelicht. En dat is omdat, zoals hij zelf zegt, hij “niet belerend” wil zijn. En dat hij dit weglaat is denk ik een probleem, omdat onze zonde de kern en de oorzaak van onze problemen is. Al het andere is het gevolg daarvan. Wie die diagnose niet wil stellen doet aan symptoombestrijding en gaat voorbij aan de werkelijke oorzaak. Het gevolg is dat zijn boodschap steeds meer verwatert en op recentere albums steeds meer verwijderd raakt van de kern van Bijbel, omdat hij mensen een ‘christelijk wereldbeeld’ wil voorspiegelen dat geen aanstoot geeft en waarbij dan fundamentele zaken gaan ontbreken en de boodschap sluipenderwijs verandert.

Ik ben ook bang dat het veel van zijn fans het hoofdzakelijk gaat om de hiphop zelf en amper om te begrijpen waar hij het over heeft. Misschien hebben sommige niet-christelijke luisteraars er nog wel meer aan dan degenen die zich christen noemen en de naam ‘christelijke artiest’ vooral gebruiken als een excuus om hiphop te kunnen luisteren. Je zou die mensen die naar zijn concert toe zijn geweest eens kunnen vragen of ze kunnen vertellen waar zijn teksten precies over gingen. Als ze dat niet kunnen vertellen weet je gelijk dat het hen daar niet om gaat.

Al met al heel gemengd dus in mijn ogen met zaken waar ik zelf wel degelijk moeite mee zou hebben. Ik hoop dat dit je vraag beantwoordt.

Een hartelijke groet,
Gerard Slurink

G. Slurink

G. Slurink

  • Geboortedatum:
    12-02-1963
  • Kerkelijke gezindte:
    Reformatorisch
  • Woon/standplaats:
    Lahti, Finland
  • Status:
    Actief
  • Bijzonderheden:

    *Voormalig popmuzikant

Tags in dit artikel:

gospel
2 reacties
jbjr95
15-07-2019 / 11:44
beste vragensteller,

ik heb met enige plezier je vraag gelezen, niet om je uit te lachen maar meer omdat ik je herkende,ik ben een groot lecrae fan geworden in de afgelopen jaren en hij heeft me erg geholpen om een goed wereldbeeld te vormen. toen ik rond de 19 was liep ik daar nogal mee namelijk. en ja, ik had in het begin ook nogal moeite om goed zijn teksten te begrijpen ;). dankzei www.genius.com (een site waar lyrics worden uitgelegd) heb ik het goed leren te begrijpen! ook heeft lecrae met zijn muziek me geholpen om een correct beeld van God te krijgen denk ik. hip hop is een fantastiche muziek genre, waar vaak eerlijk naar problemen word gekeken, waar mensen eerlijk vertellen hoe ze zich voelen en in christelijke hip hop gaan die vragen ook vaak naar boven.. in een tijd waar een hoop mensen zich beter voor doen dan dat ze zijn doet lecrae dat niet. hij is niet op zijn mond gevallen en spreekt zich uit tegen racisme,abortus,immigratie enz. ik zou zeggen luister gerust zijn muziek en de teksten, nummers zoals 'Facts, Cry for you,Good bad ugly, Worth it. zijn fantastisch geschreven en erg gevoelig. als ik naar lecrae kijk zie ik een man die echt gelooft en op een goede manier in de wereld staat. vergeet ook niet dat lecrae in een hele andere cultuur is opgegroeid dan jij... een cultuur waar hip hop een prominente plaats heeft daarin. zie juist de veelkleurigheid in van deze cultuur en hoe hij zijn geloof uitdraagt. ik kan je ook zeker aanmoedigen om zijn boek unaschamed te lezen je kunt het bestellen op bol.com!

beste meneer Slurink,

als ik eerlijk ben was ik een beetje gefrustreerd over uw reactie op lecrae, u heeft een wat gevoelige snaar bij mij geraakt hoe u over hem sprak. ik begrijp dat de visie van lecrae wat verschilt met die van u, maar kunnen wij zijn werk juist niet prijzen? ik ben opgegroeid in een reformatorische kerk en ik had niks met het geloof tot mijn 18e ongeveer, toen is denk ik enigszins het kwartje bij me gevallen en begon ik de bijbel te lezen, het boek psalmen vind ik fantastisch. eerlijke mensen die praten of zingen met God. dat vind ik mooi. op een gegeven moment begon ik aardig te worstelen met zonden uit mijn verleden. maar omdat in de kerk waar ik toender tijd in zat durfde ik daar met niemand te praten. toen leerde ik in die tijd lecrae te kennen en andere hip hop artiesten. ik herkende me erin, hun waren eerlijk over hun strijd, durfde gerust de zonde bij naam te noemen en rapte veel over onrecht. in hun muziek voelde ik me begrepen. en ik vond alles erin. sterker nog ze brachten me dichter bij de psalmen waar mensen ook eerlijk praten over waar bent u God?(psalm 13) over spijt(psalm51) en lijden. zijn muziek heeft me echt geholpen door een eenzame tijd heen waar ik echt met niemand durfde te praten wat er allemaal in me omging, de dominee was te hoogstaand voor mij die waren soort van heilig ofzo dat gevoel had ik altijd. en lecrae daar ervaarde ik die druk helemaal niet. wat goed is denk ik. mijn vraag is dan als hij mij zo tot steun is geweest hoe kunt u dan zo kortzichtig reageren dat u moeite heeft met zijn manier van leven? voor mijn idee staat lecrae een stuk dichter bij de realiteit van deze wereld en God en bereikt hij een stuk breder publiek dan menig dominee op de biblebelt. ik begrijp dat gebroken zijn en zondig zijn twee verschillende dingen zijn. maar moet dit van u in elke song belicht worden? is hij een artiest of een dominee? is een liedje over hoe je je vrouw waardeerd niet tot Gods eer? tuurlijk snap ik dat Jezus leren kennen het belangrijkste is. maar ik begrijp gewoon niet zo goed waar u moeite mee heeft in zijn muziek.. zijn laatste album "let the trap say amen" schrijft hij in een nummer: "He broke the chains of my sin" dat is toch heel duidelijk? sorry maar ik begrijp u gewoon niet zo goed. nog een laatste tekst van Lecrae:

Lord, I know this ain't your way
Why do the good die young
Got they momma crying for 'em
Gotta us writing ghetto poems
Reciting all the Psalms, Lord

zo heb ik zijn muziek ook ervaren dichtbij die oude psalmen.

met vriendelijke groet,
Gerard
16-07-2019 / 13:01
Beste jbjr95,

Eigenlijk is het hier volgens de regels van refoweb niet de plaats voor een discussie, een vervolgvraag zou beter zijn, maar ik wil toch graag even kort reageren op wat je zegt.

Ik weet niet waar je uit opmaakt dat ik moeite zou hebben met zijn manier van leven, ik laat me daar verder niet over uit. Ik heb overigens gelezen dat hij een hoop goede dingen doet en dat zou best kunnen. Maar de vraag ging over de inhoud van zijn teksten en daar gaat het antwoord ook over.

Zoals ik zei zegt Lecrae inhoudelijk soms goede dingen. Maar tegelijk kom ik ook telkens weer dingen tegen waar ik wel moeite mee heb en ik meen dat die voorkomen uit 1) naast een goede invloed ook een merkbare invloed van mensen die bijbels niet zo zuiver zijn en 2) zijn keuze om een groot publiek te willen bereiken (met een boodschap!) en tegelijkertijd 'niet belerend' te willen zijn (en als je goed leest is hij wel degelijk belerend op allerlei gebieden, dat is onvermijdelijk als je meent dat je iets te zeggen hebt, maar hij wil het alleen niet zijn wanneer het gaat over zonde en schuld). Zoiets heeft altijd tot gevolg dat die boodschap verwaterd.

Het is mooi dat Lacrae je dichter bij de psalmen heeft gebracht. Maar in het feit dat je zoveel steun vind in de woorden van Lacrae schuilt juist ook een gevaar en dat is nu precies mijn bezorgdheid. Ik heb vaak gehoord en gelezen van mensen dat ze veel steun vonden in bepaalde ervaringen, belevingen of woorden van mensen. Als er dan nader werd bekeken of die zaken waarin ze steun vonden nu ook bijbels waren of niet, dan kwamen ze soms tot de conclusie: dit is inderdaad niet helemaal wat de bijbel zegt. Maar, zeiden ze dan: ik heb er zoveel steun aan, dat kan ik toch niet naast me neerleggen? En zo verkozen ze deze ervaringen, belevingen of woorden van mensen boven de Bijbel. En uiteindelijk was dat elke keer weer waar ze steun bij zochten, niet in de woorden van God, maar in de ervaringen, belevingen of woorden van mensen. En langzaam, stap voor stap, verwijderden ze zich steeds verder van de Bijbel en kregen ze een afkeer van bepaalde passages en termen uit de Bijbel die hun minder pasten.

Daarom zou ik willen zeggen, mooi dat je steun vond in de woorden van Lacrae, maar kijk ook of de Bijbel hetzelfde zegt. Stemt het beeld dat je met hulp van Lacrae van God hebt gekregen wel helemaal overeen met wat de Bijbel zegt? Zo ja, steun dan op wat de Bijbel zegt (= wat God zelf zegt). Zo nee, laat je dan corrigeren door de Bijbel.

Een hartelijke groet
Gerard Slurink

Terug in de tijd

In de psychologie bestaan twee visies op wie je eigenlijk bent. Dit werd onder andere zo verwoord in psychologie magazine: “Zo zijn er psychologen die menen dat het zelf een vast, innerlijke kern is, ...
Geen reacties
10-07-2007
Beste drs. Els van Dijk. U heeft een vraag beantwoord van een jongen van 20 jaar die eigenlijk een noodkreet uitte over zijn homofiele geaardheid. Uw beantwoording was geweldig. Ik waardeer altijd uw ...
Geen reacties
10-07-2007
De (orgel)muziek van Olivier Messiaen is geïnspireerd op het Roomse (bij)geloof. Mag je deze muziek dan wel beluisteren?  
7 reacties
10-07-2020
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering