Onderscheid geloof en gevoel

Een vraag voor ds. Pieters. Wanneer je opgewekt bent, lijk je meer geloof te hebben. Het is zelfs zó, dat je na het innemen van een rustgevend middel ook meer vertrouwen voelt. Hoe onderscheid ik dan toch geloof en gevoel? Ik weet dat ik bij alles tot Christus moet vluchten, maar wanneer is dit echt?

Hoe rustgevende middelen meer vertrouwen op God kunnen geven, weet ik niet. En of het werkelijk vertrouwen op God is of inbeelding, weet ik evenmin. De vraagsteller gebruikt de woorden “lijk je...” Dus voor hem is het onzeker of het waarheid is of schijn. We kunnen ons terecht afvragen: wat is in deze dingen geestelijk en wat is lichamelijk, mentaal of psychisch? Wat is van God en wat is van de mens? Ook kunnen we ons afvragen: wat is algemene genade en wat is bijzondere genade? Anders geformuleerd: wat zijn algemene werkingen van Gods Geest en wat zijn Zijn zaligmakende werkingen? Wie zal het onderscheid altijd precies kunnen aangeven?

Als je er wat over leest, zie je al gauw dat ook ten aanzien van deze belangrijke zaak er heel wat meningsverschil is. En als je het al helder hebt, is het nog steeds moeilijk om in eigen zielenroerselen te onderscheiden tussen Geesteswerk en verstandswerk. Dit vooral. We varen een veilige koers als we ons openleggen voor de Alwetende en het Hem belijden dat wij er verlegen mee zijn. Hij kent immers ons innerlijk.

Laten we de Heilige Schrift als maatstaf of meetlat te gebruiken. Ik denk aan een uitspraak van de profeet Jeremia. Hij schrijft in hoofdstuk 17 vers 9: “Arglistig is het hart, meer dan enig ding, ja, dodelijk is het, wie zal het kennen?” En in vers 10 schrijft hij het antwoord van de Heere: “Ik, de HEERE, doorgrond het hart. Ik proef de nieren.”

Het is goed om ons af te vragen: besef ik wel:

-hoe duivelsgevaarlijk mijn hart is;
-hoe sterk ik geneigd ben om toneel te spelen, niet alleen voor de mensen, maar zelfs voor mezelf;
-hoe weinig ik aankan op ‘wat ik vind’ en ‘waar ik me goed bij voel’?

De vraagsteller vraagt: “Hoe onderscheid ik dan toch geloof en gevoel?” 

Geloven doe je iemand of iets. Je gelooft je vriend in wat hij vertelt of belooft. Je gelooft zijn verhaal of zijn belofte. Je houdt dus iemand voor waar. Betrouwbaar; je houdt iets voor waar of geloofwaardig. Dit is met betrekking tot God en Zijn Woord niet anders. Geloof is volgens de Heilige Schrift bij Gods kinderen méér; het is ook: ons overgeven en gewillig toevertrouwen aan de God Die Zich in Zijn Woord aan ons heeft bekendgemaakt. Om ons door Hem te laten regeren, onderwijzen, verzoenen, redden, enz. Gevoel nu is de reflectie op de gelovige overgave aan Hem Die niet liegen kan en Die vele blijken van Zijn dienenswaardigheid gaf. Dit gevoel wordt getekend door droefheid – omdat we ons zo lang van God hebben afgekeerd en omdat we Zijn heilzame geboden zo lang hebben overtreden en omdat we Zijn evangelie zo lang achter onze rug hebben geworpen, enz. Dit gevoel wordt ook getekend door blijdschap – omdat Hij zo vriendelijk is en trouw, zo volkomen zalig maakt en troost, enz.

Het vluchten tot Christus met alles wat ons bezwaart, zowel zonden als zorgen, ja. Maar wanneer is dit echt.

Ik zou willen vragen: wat bedoel je met ‘echt’? Verbeeld je niets: jij bent niet echt, ik ben niet echt, wij zijn niet echt. God is echt. Zijn Woord is echt. Dus: geef je over en besef dat het alleen echt is als Hij het echt maakt. Anders gezegd: zeg het er maar bij terwijl je tot Christus vlucht, dat je niet weet of het echt is, maar dat je toch smeekt om Zijn gunst en waarheid.

Ds. W. Pieters, Elspeet

Dit artikel is beantwoord door

Ds. W. Pieters

• Geboortedatum:
  27-06-1957
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Elspeet
• Status:
  Actief

259 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven