Soort antichrist in mij

Ik wil bekeerd worden, maar het lukt me niet om de bijbel te lezen of naar de kerk te gaan. Het lijkt wel of er een soort antichrist in mij leeft. Ik probeer wel te bidden, maar vaak lukt dat ook niet. Ik voel ook een soort haat tegen de christen in mij leven, terwijl ik dat niet wil. Ik probeer het tegen te gaan en veel te bidden.

Het verblijd mij om te lezen dat jij bekeerd wil worden. Waarom wil je dat zo graag? Is het omdat je de zonde ook als zonde ervaart? Het is God onterend en doet Hem pijn en maakt Hem ook boos. Is het daarom dat je bekeerd wil worden? Is het omdat je de Heere mist en je voelt die enorme afstand tussen Hem en jouw ziel? De dichter in Psalm 42 schrijft over het verlangen van het hert naar de waterstromen en zo dorstte zijn ziel naar God. Is het daarom dat je bekeerd wil worden? Heb je leren zien dat de vreze Gods zo ontzaggelijk beter is dan het liefhebben van de wereld en jezelf? Ruth zei tegen haar schoonmoeder: "Uw God mijn God; Uw volk mijn volk."  Hoewel haar schoonmoeder alle aardse mooiheid verloren had en met lege handen door de wereld liep, toch zag Ruth iets in het leven van haar schoonmoeder dat haar zo trok dat ze alles achter wilde laten wat haar lief was. Is het zo ook met jou?

Gewillig zijn om te bekeren ... maar nu ontdekken dat je je niet kunt bekeren. Ik weet niet precies wat je bedoelt met de zin: "dat je het niet lukt om naar de kerk te gaan of om de Bijbel te lezen." Als je daarmee bedoelt dat het in je hart inwendig zo dor en doods is, zelfs als je naar de kerk gaat en de Bijbel leest, dan begrijp ik je. Daar worstelde ook David mee. Hij bad althans: "Neig mijn hart tot Uw getuigenissen..." Wij kunnen ons hart niet bekeren. Daar hebben we God voor nodig. Hij moet ons niet alleen gewillig maken maar ons ook de kracht geven om te bekeren. Misschien is de Heere je dat aan het leren.

Je spreekt zelfs over een soort haat tegen de christen... het is eigenlijk nog erger, er leeft een haat tegen God in ons hart. We willen niet en vechten zelfs tegen Zijn wil en Zijn weg van zaligheid, want het zet ons "buiten spel." We kunnen het alleen erger maken en dat wil onze trots maar niet aanvaarden. Waarom ervaar je dat soort haat tegen een Christen? Je geef me daar geen inzage in, in je vraag. Het kan zijn dat je een echte christen haat omdat je voelt dat zijn of haar leven een getuigenis tegen jou is. Het laat je zien wat jij zou moeten zijn of doen. Ik denk dat veel mensen daarom ook de Heere Jezus haten.

Zo wil je echt wel bekeerd worden? Tenzij je in omstandigheden bent die ik niet kan overzien, lijkt het toch wel mogelijk voor iemand in Nederland om naar de kerk te gaan en de Bijbel te lezen. Ik zeg niet dat wij ons hart kunnen bekeren en dergelijke, maar waarom lukt het je niet om naar de kerk te gaan? Je begrijpt dat ik dit niet kwaad bedoel, want ik weet niet wat de achtergrond van jouw situatie is. Maar er zijn veel mensen die graag bekeerd willen worden, althans, dat zeggen ze. Maar de zonden te laten die ze liefhebben... nee, dat niet! Hoe ligt dat met jou? Is er ook dat verlangen en de worsteling om die zonden te verlaten die je begint te zien in je leven?

Zie, ik stel veel vragen en ik hoop dat je die serieus neemt. Als je op die vragen moet zeggen: "Ach, Heere, U weet hoe zeer mij de zonden doet; hoe verdrietig ik voel over mijn harde hart; hoe ik elke dag weer faal in alles wat ik zie als Uw wil en ook wil doen, maar niet kan en telkens weer val; hoe ik worstel om te bidden maar ik kan niet echt... ", dan ben je aan het leren een van de grootste lessen in het geestelijke leven: Zonder Hem kunnen we inderdaad niets doen. Maar op die manier ga je ervaren dat jij die God nodig hebt voor alles.

Ik wens met alle liefde Gods zegen toe.

Ds. A. T. Vergunst

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A.T. Vergunst

• Geboortedatum:
  22-09-1961
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Carterton (Nieuw-Zeeland)
• Status:
  Actief

164 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven