Zelfbevrediging en handtastelijkheid uit verleden

Ik heb psychisch niet zo fijne tijd meegemaakt en daar ook hulp voor gekregen van een psycholoog. Deze behandeling is bijna afgesloten. Toch blijft mijn probleem bestaan. Ik bevredig mezelf namelijk. Niemand weet hiervan want ik schaam me ervoor. Ik vraag me af of het niet tegen de Bijbel en Gods wil ingaat. Ik heb meermalen geprobeerd te stoppen, maar dat lukt niet. Steeds komt het terug. In mijn verleden ben ik door een gezinslid betast aan mijn borsten rond mijn twaalfde jaar, maar ik heb niet het idee dat het daar veel mee te maken heeft. Ik heb ook dát niemand verteld en wil dat ook absoluut niet, omdat ik de dader dat niet aan wil doen. Het is een gezinslid en ik houd op broederlijke wijze van die persoon.

Dus eigenlijk twee vragen: Gaat het niet tegen de bijbel in? Heeft dit tóch met mijn verleden te maken?

Wat betreft die zelfbevrediging wil je waarschijnlijk een heel duidelijk antwoord van “ja” of “nee” hebben vanuit de Bijbel of het nu wel of niet mag. De Bijbel doet geen duidelijke uitspraak over het al of niet geoorloofd zijn van zelfbevrediging. Wel komt in de Bijbel duidelijk naar voren waarom de Heere God die seksuele gevoelens gemaakt heeft, namelijk om zo samen als man en vrouw binnen het huwelijk de eenwording te beleven.

Bij zelfbevrediging gaat het om het bevredigen van je eigen seksuele gevoelens bij jezelf zonder dat daar iemand anders bij betrokken is. Het probleem is ook dat wanneer je niet (meer) getrouwd bent, die ander er eenvoudigweg ook niet is, terwijl je wel die seksuele gevoelens verlangens en gevoelens hebt. Daarom denk ik ook dat wanneer het heel erg moeilijk is, die zelfbevrediging als een soort van ‘noodoplossing’ kan worden gezien. Dat wil niet zeggen dat het dus goed is of slecht is, maar dat het onder moeilijke omstandigheden wel geoorloofd kan zijn.

Een mens heeft nu eenmaal seksuele gevoelens die heel sterk kunnen zijn en die als het ware om een ‘uitlaatweg’ vragen en via die zelfbevrediging kan dat dan ook gebeuren.  Wel denk ik dat het goed is om steeds weer voor ogen te houden hoe de Heere God die seksualiteit bedoeld heeft en daar ook naar te leven. Dus is het wel belangrijk om tegen die zelfbevrediging te strijden. Maar aan de andere kant moet je als het weer eens niet lukt, er ook weer niet al te veel door laten ontmoedigen want dan word je er op een gegeven moment zelf moedeloos van en dat moet natuurlijk ook weer niet.

Ik denk ook dat het probleem van de zelfbevrediging niet te maken heeft met datgene wat er is gebeurd op 12-jarige leeftijd, hoe vervelend dat laatste ook was. Misschien is het wel goed omdat nog eens met de dader door te spreken, als dat tenminste mogelijk is, want ik vind wel dat hij jou daar op z’n minst z’n excuses voor kan aanbieden. Als het voor jou moeilijk is om het bespreekbaar te maken, zou je ook kunnen overwegen hem een brief te sturen waarin je dan schrijft dat je het nog steeds heel vervelend vindt wat hij met jou heeft gedaan toen je een jaar of twaalf was. Je hoeft dan het voorval op zich niet te benoemen omdat ook dat heel moeilijk kan zijn, maar je kunt het hem zo wel laten weten.

Alie Hoek-van Kooten

Dit artikel is beantwoord door

Alie Hoek - van kooten

• Geboortedatum:
  27-08-1949
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

936 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven