Vraag
In onze gezindte worden veel films bekeken. Over het algemeen zijn mensen daar niet tegen. Maar wel veel mensen zijn tegen bioscoopbezoek. Hoe kan dit? Is een film thuis kijken dan zo anders als in de bioscoop? Wat zijn argumenten tegen bioscoopbezoek als je niet tegen een film kijken bent?
Antwoord
Voor zover ik het kan zien is het bezwaar tegen bioscoopbezoek groter dan tegen het kijken van films thuis om de volgende redenen:
1. D.m.v. het bioscoopbezoek maak je deel uit van het ‘bioscoopgezelschap’. Vergelijk daarmee het door de kerkgang deel uitmaken van de gemeente des Heeren.
2. In een bioscoop heb je meestal naast de film waarvoor je komt ook te maken met alles wat er omheen getoond wordt. Reclame, voorfilm etc.
3. Via bioscoopbezoek ben je meer overgeleverd aan hetgeen er getoond wordt. Thuis kun je wellicht na een poosje stoppen met de film. De drempel om de bioscoop te verlaten terwijl de film niet af is, ligt zowiezo hoger.
4. Bij films die in de bioscoop vertoond worden is de vraag nog urgenter of de films vanuit christelijk oogpunt bezien wel verantwoord zijn. Er moet van de films immers (meer dan van een film op video of dvd) verwacht worden dat het publiekstrekkers zijn. Het is geen nieuws dat om die reden seks en geweld het hoofdbestanddeel van de meeste filmproducties vormen.
In de achterliggende jaren is onderzoek over de plaats die de film in onze gereformeerde gezindte heeft gedaan. Het is gebleken dat ruim een derde van de jongeren in de geref. gezindte enkele keren per week naar een video of dvd kijkt. Jongeren kijken daarmee 3x zo vaak als volwassenen. Het lijkt er daarmee op je gelijk hebt als je constateert dat het medium film vrij breed geaccepteerd is. De vraag is denkelijk wel of gereformeerde mensen daarmee hun sterkste of hun zwakste kant tonen. Wat denk je?
Het lijkt me goed dat we ook nu ons in de gereformeerde gezindte blijven bezinnen op ons kijkgedrag wat betreft films. Laat niemand argeloos een film bekijken, omdat de film voorhanden is. Laten we als een film bekijken het doen met de wet van God in onze hand. Het blijft gaan om het leven naar Gods geboden. Voor onszelf, en we moeten ons dan niet gaan vergapen aan een leven waarin Gods geboden met voeten getreden worden. Laten we alleen een film bekijken als we de overtuiging hebben, dat we God er niet mee buiten ons geweten hoeven te sluiten. (En laten we vragen of God ons ervoor wil bewaren een te ruim geweten te hebben). Laten we ook ons filmkijken doen ter ere Gods. “Doet het al ter ere Gods” (1 Kor. 10 : 31). En als dat niet kan - dan dus niet! Laten we het ook bepaald niet te vaak doen. Film kijken is uiteindelijk een ‘passief’ iets. Ik blijf zeggen: Pak liever een boek.
Ik ben overigens benieuwd wat je gaat doen als je het verschil tussen film en bioscoop voor jezelf helder hebt. Ik kan me daar voorstellingen over maken, maar met mijn voorstellingen vermoei ik je maar niet. De belijdeniscatechisanten zongen gisteren samen in de kerk: “Ik zet mijn treden in Uw spoor, opdat mijn voet niet uit zou glijden, wil mij voor struikelen bevrijden en ga mij met Uw heillicht voor.” Ik hoop dat het ook jouw gebed is.
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. de Lange
- Geboortedatum:06-03-1960
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Nieuw-Lekkerland
- Status:Actief
