Zondag hoorde ik een dominee die zei dat er een verbond gemaakt is tussen God en...

Zondag hoorde ik een dominee die zei dat er een verbond gemaakt is tussen God en Christus. Wat houdt dit in? God en Christus zijn toch dezelfde Personen? En er zijn toch maar twee verbonden (werk- en genadeverbond). Eerlijk gezegd snap ik al die termen niet zo goed en daar gaat het toch ook helemaal niet om?

Beste vriend(in),

Je vertwijfeling begrijp ik goed, het gaat inderdaad als het er op aankomt niet om allerlei dogmatische kwesties. Het gaat er om of je door het geloof aan Christus verbonden bent en je weten mag dat je zonden vergeven zijn en je leeft tot Zijn eer.

Toch wil ik je vraag wel proberen eenvoudig te beantwoorden. Je dominee sprak over een verbond dat gesloten is tussen de Vader en Christus. Nu zijn er begrippen nodig om bepaalde zaken uit de Bijbel onder woorden te brengen. Zo wordt er in 1 Petrus 1 vers 20 gezegd van de Heere Jezus, dat Hij voorgekend is geweest van de grondlegging der wereld. Onze kanttekeningen geven als uitleg van deze woorden: Hij is tevoren verordineerd (aangesteld) tot Middelaar en Verzoening voor onze zonden. Deze tekst wijst ons dus op een gebeuren voor de schepping waarin de Vader Zijn Zoon heeft aangesteld om Middelaar te zijn, waardoor zondaren zalig kunnen worden. Ook in het Oude Testament kunnen we daarover lezen, bijvoorbeeld in Jesaja 53:10 “Doch het behaagde de Heere Hem te verbrijzelen, Hij heeft Hem krank gemaakt; als Zijn ziel Zich tot een schuldoffer gesteld zal hebben, zo zal Hij zaad zien.” Ook deze tekst wijst ons op een voornemen van God in de eeuwigheid hoe zondaren verlost kunnen worden. Deze, als ik het zo mag zeggen, afspraak tussen God de Vader en God de Zoon wordt een verbond genoemd. Nu kun je daar bezwaar tegen maken, omdat het voor je gevoel afbreuk doet aan de Goddelijke eenheid. Voor een verbond heb je namelijk twee partijen nodig, die elkaar over een weer bepaalde zaken beloven. Dit kan voor je waarneming strijdig zijn met de eenheid in God. Daarom spreken anderen over de Raad des Vredes, wat een minder sterke uitdrukking is, maar het blijft tasten om de eeuwige geheimenissen onder woorden te brengen.

Verder is er nog het een probleem dat onze belijdenis geen expliciete uitspraak gedaan heeft over de leer van de verbonden, zodat er binnen de kerken van de gereformeerde gezindte verschillend gedacht wordt over het verbond. Er is zelfs een boek verschenen onder de titel: “Een eeuw strijd over verbond en doop.”

Zo kom je opmerkingen tegen dat je door de doop op het erf van het verbond bent, of dat je uitwendig in het verbond bent. Hoe het ook allemaal gezegd wordt en wat er ook mee bedoeld wordt, ik begrijp je als je zegt: daar gaat het ten diepste niet om. Het komt er op aan, dat je door het geloof mag delen in de schatten van het verbond, onder meer de vergeving der zonden en het eeuwige leven.

Ds. A. Hellenbroek heeft daar mooi en duidelijk over geschreven in zijn bekende vragenboekje: Vraag: hoe gaat de zondaar over in dit Verbond? Antwoord: God nadert eerst tot hem, als Hij de zondaar vriendelijk nodigt en bidt. Vraag: wat is het gevolg van zulk een nodiging? Antwoord: “Ik trok ze met mensenzelen, met touwen der liefde.” Vraag: Wat doet de geroepen zondaar van zijn kant? Antwoord: Hij neemt de Heere aan tot Zijn God en geeft zich aan Hem over ten eigendom. Vraag: Wat zijn de eigenschappen van deze toestemming? Antwoord: de zondaar doet dit bedaard, vrijwillig, armoedig, gelovig, oprecht, met een gehele toestemming aan de eisen, zowel aan de beloften des Verbonds.

Ik wens je van harte toe zo door het geloof te mogen delen in Christus en al de verbondsweldaden, Die Hij verworven heeft voor een door schuldverslagen zondaar.

Ds. A. A. Egas

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A.A. Egas

• Geboortedatum:
  30-05-1957
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Damwoude
• Status:
  Actief

85 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven