Vraag
Vraag 1: Ik (man) heb sinds een tijd een relatie. Zij is gelovig, zwaar gereformeerd of hoe je dat ook noemt. Ik ben er niet mee opgevoed, maar sta er wel open voor. Ik heb altijd het gevoel gehad dat er iets ontbreekt in mijn leven, iets om houvast aan te hebben. Ik wil echt met haar verder, later met haar trouwen en een gezin vormen.
Nu is er een aantal dingen waar ik mee zit: Ik merk dat gelovige mensen altijd nogal sceptisch staan tegenover 'heidenen' of ongelovigen en soms word je zelfs atheïst genoemd. Gelovigen mogen dan niet met mij omgaan enzo. Maar ik dacht toch dat ook heidenen, die niet beter weten omdat ze nooit verteld is over God en de Heere Jezus, bekeerd kunnen worden? Wat zegt de bijbel daar over? Hoe ga ik daar verder mee om en wat zeg ik tegen die mensen die me op die manier benaderen?
Vraag 2: Ik heb ook nog een vraag over het werken op zondag. Ik werk in de continue-dienst en heb een goede baan. Mijn leven is daar toch wel op ingericht. Ik heb het dan over het hebben van een eigen huis. Als ik ander werk zou krijgen dan kom ik financieel waarschijnlijk in moeilijkheden. Wat zegt de bijbel precies over het werken op zondag als dat noodzakelijk is voor je dagelijkse brood? Ik denk al een beetje uw antwoord te weten, dat je op God moet vertrouwen in die dingen. Maar moet ik dan mijn baan opgeven voor God?
Vraag 3: Ik heb er nog zoveel vragen over, maar ik laat het hier maar even bij. Zoals ik al zei ben ik niet opgevoed met het geloof, dus als het niet teveel gevraagd is zou u dan een niet te ingewikkeld antwoord kunnen geven (met moeilijke bijbelse termen, etc.)? Bij voorbaat dank.
Antwoord
Beste vriend,
Om te beginnen wil ik je gerust stellen over de zorgen die je in vraag uitspreekt. In de meeste gemeenten is het even wennen als een meisje in de kerk komt met een ‘heidense’ jongen, althans als hij zo bekend is in stad of dorp. En daar is ook een reden voor. Wij, christenen, voeden onze kinderen op bij het Woord van God en leren hen vooral een jongen of meisje te zoeken die kerkelijk meelevend is. Daar is helemaal niets mis mee, integendeel, het is de roeping van iedere doopgemeente/gezin. In prediking, catechese en pastoraat wordt daar met bijbelse klem opgewezen.
Wanneer nu een meisje thuiskomt met een ‘ongelovige’ jongen is dat erg moeilijk voor een vader en moeder en zullen ze in eerste instantie afwijzend reageren; wat gezien het bovenstaande te begrijpen is, nietwaar? Maar nu hebben wij het meegemaakt dat zo'n ‘ongelovige’ jongen heel vriendelijk en beleefd gevraagd heeft om hem te accepteren zoals hij was, met de belofte getrouw te zullen meegaan naar de kerk en daarnaar te gaan leven. Op een gegeven moment had die jongen het hart van zijn schoonmoeder gestolen wegens zijn openheid en eerlijkheid. En toen die jongen een aantal maanden in de kerk kwam en ook nog eens de catechisatie ging volgen, werd hij in liefde opgenomen in de gemeente. En hoe! En ik denk dat het in de meeste gezinnen en gemeenten het zo zal gaan.
Antwoord 2: Iemand met een goede baan zal ook wel een stel goede hersens hebben. Dus die wil ik graag aan het werk zetten. Om te beginnen moet je Zondag 38 van de Heidelbergse Catechismus aandachtig lezen. Morgen doe je weer hetzelfde en overmorgen ook. Een spijker moet wel eens meerdere keren hard op zijn kop geslagen worden voordat hij in de balk zit, dat begrijp je wel.
Bovenal hoop ik dat je al lezend op je knieën terecht komt om tot God te bidden om opening en onderwijs. En wanneer de Heere een ‘heiden’ komt te bekeren dan gaat Hij het gelezene toepassen aan je ziel, door de Heilige Geest.
Zodoende lezen we in Gods Woord dat de heidenen zich tot God bekeerden en gingen breken met het leven wat ze tot hiertoe hadden geleid. En dat was ook de rustdagontheiliging, want daar rust de vloek van God op. Maar in de rustdagheiliging Zijn zegen. Dat ga je dan begeren om de Heere in Zijn huis te mogen dienen en te luisteren naar Zijn Woord. Kijk, dat wordt dan een liefdedienst, waar vreugde in gelegen is.
Dan is het antwoord op je vraag eigenlijk al gegeven. Je moet niet het paard achter de wagen spannen, daar schiet je niets mee op. Je zegt immers: moet ik eerst dit, enz. Vriend, we moeten niets, we mogen het allemaal, uit genade om de verdienste van Christus wil doen en laten. We prediken niet aan een heiden: je moet eerst dit en dat doen. Maar wie zijn zonden haat en laat, die zal barmhartigheid geschieden en dat uit genade alleen.
Ik kan nu wel verschillende beroepen opsommen waarvan het geoorloofd is om werk te verrichten op de rustdag, maar daar ben jij niet mee gebaat. Waar ben je mee gebaat? Wel om evenals Paulus alles schade en drek te leren achten om de uitnemendheid van Christus, Die Zijn leven heeft opgegeven om zondaren met God te verzoenen. Zoekt Hem te mogen leren kennen dan zal Hij je verder leiden in de gang door het leven. En dat is een kruisgang, waarvan het einde zal zijn het Vaderhuis met zijn vele woningen.
Antwoord 3: We nodigen je van harte uit om de zoveel vragen die je nog hebt te stellen. We zijn er voor om “blinden te leiden en dwalende de weg te wijzen” naar Hem, Die gezegd heeft: Ik zal u onderwijzen en u leren de weg die gij gaan zult. Psalm 32:8.
Met vriendelijke groeten, ds. J. D. Heikamp
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.D. Heikamp
- Geboortedatum:09-11-1939
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Staphorst
- Status:Actief
