Ik worstel de laatste tijd heel erg met het feit dat ik vaak twijfel aan het bes...

Ik worstel de laatste tijd heel erg met het feit dat ik vaak twijfel aan het bestaan van God. Ook al zijn er voor mij echt wel bewijzen dat Hij er is, er komt steeds weer zo'n onverklaarbaar gevoel van twijfel boven. Het beklemt me nogal. Ik weet dat de Heere mij door een gebeurtenis in mijn leven heeft stilgezet, en bepaalde bij Hem en het leven zonder Hem dat ik leidde. Daarna was er een lange zoektocht, tot de Heere me een half jaar geleden liet zien wat het betekent om je vertrouwen te stellen op Hem. Snel daarna kwamen die twijfels, vooral aan Zijn bestaan. Maar ook over welke dingen God bestuurt en welke niet. Misschien begrijpt u dit verkeerd, dus ik zal het proberen uit te leggen. Ik weet van Gods voorzienigheid, maar ik weet niet precies hoe ik dat moet zien. Moet je elk ding in je leven zien als die voorzienigheid? Ik noem maar wat: een slecht of juist een goed cijfer voor een toets, een gebeurtenis die heel gunstig voor je uit komt. Gelukkig heb ik een paar goede vrienden met wie ik deze dingen kan bespreken. Maar graag zou ik van een dominee willen weten of dit wel vaker voorkomt. Ik vraag me wel eens af of alles in mijn leven wel echt is geweest, als ik na het ontvangen van Gods oneindig grote genade zelfs twijfel aan wie Hij is. Kunt u misschien hier iets over zeggen? Ik weet dat ik steeds moet blijven zien op Christus, maar dat is zo moeilijk als ik aan het diepste wezen van alles twijfel. De twijfel was er eerst altijd, nu komt het vaak naar boven op momenten dat ik mijn stille tijd houd. Bij Bunyan las ik ergens dat 't twijfelen aan Gods bestaan tactieken van de duivel zijn, en dat geloof ik ook wel. Er stond bij Bunyan dat je op zo'n moment mag zeggen: niet ik, maar de oude mens in mij. Voor de duidelijkheid, dit stond in zijn boek “Komst en welkomst tot Jezus Christus”. Kunt u hier misschien ook iets over zeggen? Wat zou ik kunnen doen? Zal ik er steeds meer van overtuigd worden dat God er echt is en dat Hij is wie Hij zegt dat Hij is? Het duurt nu al zo lang, en ik denk dat ik hierin echt belemmerd word om God te leren kennen en met Hem te leven. Alvast heel hartelijk bedankt.

Kernwoord uit je vraag is twijfel. Daar wil ik graag wat over zeggen:

[A] Twijfel is een veel voorkomende zielsziekte bij gelovigen. Veel Bijbelheiligen zijn erdoorheen gegaan: tijden van twijfel en aanvechting en angst. Twijfel is menselijk, maar is het christelijk? Is het gezond of zonde? Ik zie het als een ziekteverschijnsel, een geestelijke kwaal, een virus, dat je ongelukkig, onrustig en treurig maakt. Je wankelt, zinkt weg in de golven, de vaste grond verdwijnt onder je voeten. Nu is dat niet goed te keuren: er staat niet in de Bijbel: wie twijfelt zal zalig worden, maar wie gelooft zal zalig worden. Vraagtekens en ja maars kwellen je leven en bezwaren je sterven, er zit geen troost in, twijfelingen onteren God en beledigen de Zaligmaker en dat is erg! Geloof zelf is een zeker weten en vast vertrouwen. Dit weet ik vast, God zal mij nooit begeven. Dat zegt het (nochtans van het) geloof, tegen alle aanvechting en schommeling in. In het geloof gaat het er niet om wat ik voel, maar wat Hij deed. Niet mijn stemmingen (in het hart)  maar Zijn stem (in het Woord). Een twijfelaar is als een golf der zee (Jakobus 1:6): dan weer wat naar God toe en dan weer van Hem af, Er zit geen vaste lijn in.

[B] Het is belangrijk te onderscheiden wat voor soort twijfel je hebt: [1] Een Pilatustwijfel:  “Wat is waarheid?”, zei hij ten diepste onverschillig. Hij gebruikte zijn twijfel als een schild om Christus Die voor hem stond van zich af te houden. Je koéstert je vragen, omdat je bang bent voor het antwoord.

[2] Een Nathanaeltwijfel: “Kan uit Nazareth iets goeds voortkomen?” Hij verlangde naar antwoord en wilde wel graag geloven dat Jezus uit Nazareth de Messias is, maar kan het niet geloven, want in het Oude Testament staat toch wat anders? Mijn hart wil wel (ik wou dat het waar was!), maar mijn verstand zegt: nee. Hier is twijfel geen schild maar een drempel. De vragen en bedenkingen moeten in een gesprek opgehelderd worden.

[3] Een Davidtwijfel: “één dezer dagen zal ik nog omkomen in de hand van Saul”. Je mag door genade een kind van God zijn, maar twijfel schiet als een pijl door je hart. Alles werd onzeker voor David, het zicht op de belofte van God dat hij eens koning zou worden, verduistert. Ook gelovigen worden door twijfelpijlen bestookt.

[4] Een emotionele twijfel: als Elia. Je ziet het niet meer zitten, lichamelijk ben je uitgeput. Dan heb je voedsel en rust nodig.

[5] Een logische twijfel: je verstand komt in opstand: maar laat rationele klaarheid nooit een criterium voor de Waarheid. De Waarheid is een Persoon, namelijk Jezus Christus: de Weg, de Waarheid en het Leven. Hij zegt: geef mij je hart! Het gaat in de Schrift ten diepste niet om rede, maar om een relatie!

[6] Een wilstwijfel: je weet heel goed wat goed is, maar je aarzelt de weg in te slaan die God je wijst. Zo was koning Herodes: hij hoorde Johannes de Doper graag preken, maar hield zijn zondige levenswijze vast. Het enige werkelijke argument tegen de Bijbel is een onheilig leven! Het is vaak meer een moreel dan een intellectueel probleem!

[7] Een geloofstwijfel: dat is het meest ingrijpend. Het heeft te maken niet zozeer met het bestaan van God als wel met je behoud door God. Je twijfelt aan je genadestaat, ben ik wel behouden, is God mijn God geworden en zijn mijn zonde wel echt vergeven. Dat geeft geloofscrisis.

[C] De weg ter genezing. Hoezeer (gebrek aan Bijbel)kennis en karakter en levenservaringen ook meespelen: de grondoorzaak van twijfel is de duivel die zijn pijlen schiet, al sinds Genesis 3:1, door middel van vraagtekens! “Is het ook dat God gezegd heeft?”  Alle zonde is begonnen met twijfel aan het Woord van God. Twijfel is uit de slangenkop geboren! Alleen Jezus kan die vermorzelen. Hoe kom je van twijfel tot geloofszekerheid?

(-)  Niet redeneren en argumenteren. Daardoor is nog nooit iemand ingewonnen. Je kunt een debat winnen en toch een ziel verliezen.

(+) Ga ermee tot God, zoek een stil plekje en vertel het God, al je raadsels en rare gedachten en zeg dat je graag weer bij Hem wil wezen. Ga met je twijfels tot Jezus Ga zelfs met je twijfel over het Godsbestaan tot Hem heen. Johanees de Doper ging ook tot Hem met de vraag: Bent U het nu of verwachten wij een ander?

(+) De samenkomst van de gemeente is belangrijk. Thomas werd ervan afgeholpen op een zondag toen hij samen was met de ander discipelen. Vooral het gezongen Woord, door het lied twijfel ik niet. Ook de sacramenten zijn gegeven om het zwakke geloof te versterken opdat wij niet twijfelen, zegt het avondmaalsformulier.

(+) De sleutel der beloften past op elke slot. Ook op het slot van kasteel twijfel van reus Wanhoop! Zie Bunyans christenreis. Christen zat vast in dat kasteel. Op zondagmorgen, na gebeden te hebben, ontdekte hij in zijn boezem  de sleutel (der belofte)  en werd er werkzaam mee. Ik geef je een sleutel: Joh6:37: wie tot Mij komt zal ik geenszins uitwerpen! En al zou die niet passen, probeer dan eens 1Johannes 1:7: bloed van Jezus reinigt van alle zonden. Of Jesaja 45:22!

(+) Werp het anker der hoop van je slingerend levensbootje op de vaste en hechte grond: het volbrachte werk van Jezus Christus. Dat houdt het!  Zalig zijn zij die niet zien en nochtans geloven. Een zwak geloof, maar er is een sterke God! Die God kan niet verklaard worden, maar wil wel vertrouwd worden. Ik begrijp Hem zovaak niet, maar ik betrouw op Hem! Dat heeft niet met je verstand of gevoel, maar dieper, dat heeft met je hart te maken. Als je een hart hebt door vrees benard, en twijfel drukt je neer.. tob dan niet langer voort en vertrouw op ‘s Heeren Woord. De Heer Jezus Zelf zei tegen de verzoeker in de woestijn tot 3 maal toe: “Er staat geschreven’’. En daarvoor moest de duivel wijken.

Een nadenker: ook het ongeloof kan men niet zonder twijfel aanhangen! Een aanrader: Het beste boek is de Bijbel: Gods betrouwbare Woord. Daarna is het boek van Bunyan zonder meer aan te bevelen. Ook zeer aansprekend in dit verband is het recente boek van dr. W. J. Ouweneel, “De God Die Is, waarom ik geen atheist ben”. Een Godswoord tot slot als einde van alle tegenspraak: Psalm 18:47: DE HEERE lééft...!  En Wie tot God komt en gelooft dat Hij is, zal merken dat Hij een Beloner is dergenen die Hem zoeken!

Ds. M. M van Campen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M. M. van Campen

• Geboortedatum:
  02-03-1965
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Rotterdam-Zuid
• Status:
  Inactief

66 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven