Vraag
Ik ben verliefd geworden op een jongen die het geloof haat. Ik heb het gevoel dat ik niet meer zonder hem kan. Het lijkt wel of ik in een diepe kuil ben gevallen waar ik niet meer uit kan klimmen. Mijn liefde voor hem is sterker dan het geloof in God. Wat moet ik hieraan doen?
Antwoord
Beste vragensteller,
Je vraagt iets wat heel moeilijk ligt. In je korte bewoordingen ligt heel veel, en een paar dingen wil ik daaruit belichten.
Je stelt dat je verliefd bent. Wel, verliefdheid is iets moois, is iets goeds. Tenminste, dat zou het moeten zijn. Het is iets van ontluikende liefde. Dat gevoel is dus blijkbaar in jou aanwezig, want je zegt ook dat je het gevoel hebt dat je niet meer zonder hem kan. Dat gaat dus heel diep. Dat gevoel maakt je tegelijk ook heel kwetsbaar. Daarom wil ik in mijn antwoord dat steeds 'een plaats geven'. Maar, wat mij wel raakt is dat je in je eerste zin -waar je spreekt over verliefdheid- ook het woordje haat gebruikt. De jongen op wie je verliefd bent, neemt iets van haat met zich mee. Dat is wel iets wat je voor jezelf eens zou moeten overdenken. Hoe kan dat, dat bij iets als verliefdheid 'haat' wordt meegenomen. Daar zit dus iets dubbels in.
Je geeft aan dat je niet zonder hem kunt, voor je gevoel. Maar, dat is een dubbel gevoel, want uit het feit dat je in een diepe kuil bent gevallen, herleid ik dat je ook niet zonder God kunt. Je kunt wel schrijven dat je liefde voor hem sterker is dan het geloof in God, maar het feit dat je in die kuil ligt geeft ook aan dat je er geen rust, geen vrede mee hebt. Ik zie daarom jouw leven in een spagaat liggen: tussen hem en Hem. Tussen die jongen die God haat, en God die jou iets van Zijn liefde heeft laten zien (door Zijn Woord, door de doop (?)). Anders had je geen probleem, en stelde je deze vraag niet. Misschien is het veel gezegd, maar als jouw verliefdheid op die jongen je in een diepe kuil brengt, is er iets niet goed. Je liefde kan voor hem heel groot zijn, maar zijn haat jegens God maakt je sowieso niet gelukkig. Je kunt dan ook gewoon niet 'van God af'. Misschien komt het moeilijkste nog: de God die hij haat, is de God bij wie jij moet aankloppen om helderheid te krijgen over jullie relatie. Dat werpt jou op jezelf en op God. Dat wil je waarschijnlijk niet, want je wil er met die jongen uitkomen. Maar, dat gaat nu niet. Je zult in gebed moeten gaan, of de Heere jou de weg wil wijzen die jij moet gaan, met deze jongen. De kuil waar je in ligt, de spagaat waar je nu in terecht bent gekomen, kom je alleen uit door het persoonlijke gebed.
Beste vragensteller, toch moet ik je nog een paar dingen zeggen: iemand die de God van jouw leven haat, kan die jou gelukkig maken? Kan die jongen van jou vragen dat jij Hem opgeeft voor hem? Welke diepte ligt er in de 'haat' van deze jongen tegen God en wat kan jou die haat brengen? Jouw liefde voor hem zal groot zijn, dat geloof ik direct, maar in jullie relatie heeft 'haat' een plaats. Ben je dan echt gelukkig? Natuurlijk doet die vraag pijn, ik wil rekening houden met je gevoelens. Maar, haat jij God dan ook? Ik denk het niet, gezien je vraag. Laat alsjeblieft dat spanningsveld eens tot je doordringen en vraag dan God en jezelf af of je hier verder mee wilt gaat.
Als je een relatie opbouwt is één van de mooiste dingen van het leven van man en vrouw dat je samen de dingen van de Heere mag delen. Om elkaar tot een hulp te zijn in de dingen van het tijdelijke leven en van het eeuwige leven. Veel mensen ervaren dat het ook anders kan gaan. De één gelooft, de ander niet. Maar, meestal is dat een kwestie van wederzijds respect. Dat respect mis ik in je woorden. Dat baart me zorgen.
Ik hoop dat je hierdoor aanleiding vindt om je binnenkamer in te gaan, en de Heere te bidden: Heere, wat wilt Gij dat ik doen zal.
Gods zegen toegebeden.
Ds. A. Goedvree, Arnemuiden
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. Goedvree
- Geboortedatum:16-06-1970
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Hellouw
- Status:Inactief
