Gods kinderen met Alzheimer

Met veel pijn en verdriet stel ik deze vraag. Een aantal jaren geleden is de diagnose Alzheimer waargenomen bij mijn vader. Op dit moment gaat het hard achteruit met hem. Hem bezoeken doet mijn zeer en heb er weken last van. Mijn vraag is hoe God omgaat met Zijn kinderen die deze ziekte krijgen.

Begrijpelijk dat u uw vraag met veel pijn en verdriet stelt. Het is heel hard als je eigen vader zo ziet. De gevolgen zijn ook pijnlijk. Een verdrietige en moeilijke periode voor jullie als naaste familie. 

Je vertelt niet of er nog sprake is van een zekere herkenning. Of dat er zich karakterverandering voor doen. Of vader nog iets van de psalmen herkent en kan meezingen. In ieder geval zal er de komende tijd van jullie veel geduld en wijsheid vergen om op een goede wijze met hem om te gaan.
 
Maar je vraag is hoe de Heere met zijn kinderen omgaat die deze ziekte krijgen. Mijn antwoord zou direct zijn: Als een Vader, die in Vaderlijke zorg en liefde naar hem omziet. Je licht je vraag verder niet toe. In ieder geval leeft bij jou de overtuiging dat je Vader door genade een kind van God is geworden. Zit er achter de vraag de gedachte: Als vader niet meer geestelijk reageert of zelfs dingen gaat doen of zeggen die met het kindschap van God in strijd zijn, beschouwt de Heere hem dan nog als Zijn kind. Het antwoord moet zijn: Jazeker, de Heere laat niet varen het werk dat zijn hand begon. Denk dus aan het begin van elke kerkdienst bij het votum ook maar aan uw vader. Eens een kind van God altijd een kind van God! 

Wat  de geestelijke kijk op hem betreft, moet je maar voor ogen houden hoe hij was voordat hij deze ziekte kreeg.  

Ds. A. van Vuuren

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. van Vuuren

• Geboortedatum:
  02-11-1948
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Capelle a/d IJssel
• Status:
  Actief

131 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven