Vraag
Er is de laatste tijd veel te doen over de film “The Passion of the Christ” van regisseur Mel Gibson. Veel bijbelgetrouwe christenen en organisaties (ook in ons land) omarmen de film als hét evangelisatiemiddel bij uitstek. Ik heb -vooral gevoelsmatig- veel moeite met een verfilming van het lijden en sterven van de Heere Jezus Christus, Gods Zoon. Maar ik vind het moeilijk om in gesprekken met 'andersdenkenden' duidelijk te maken waarom we zo'n film op grond van de Bijbel af moeten keuren. Kunt u mij wat steekhoudende argumenten aanreiken?
Antwoord
Beste lezer,
Persoonlijk heb ik ook grote moeite met de verfilming van het lijden van Christus. Ervan uitgaande dat de regisseur een nobel motief heeft -de moderne mens bereiken met het Evangelie- meen ik toch te moeten zeggen: het doel heiligt niet alle middelen.
Een aantal argumenten:
1. Principieel is dat de Heere door de dwaasheid van de prediking zondaren tot behoud wil brengen (zie 1 Cor. 1:21-24). Dat schreef Paulus in een wereld die vol was van drama en theater! Niets nieuws onder de zon dus. Op grond daarvan belijdt onze catechismus o.a. in antw. 98: “Wij moeten niet wijzer zijn dan God, die Zijn christenen (...) door de levende verkondiging van Zijn Woord wil onderwezen hebben”. Nu gaat het daar over het tweede gebod: geen afbeeldingen van God. In dat verband worden de beelden afgewezen. Men kan natuurlijk zeggen: maar de Heere Jezus was (en is) toch ook mens en we beelden Hem toch ook wel af in kinderbijbels. Wel, bij dat laatste (een eerbiedige afbeelding van Jezus als mens in een kinderbijbel) ligt mijn moeite niet. Maar dat is wat anders dan verfilmen! Dat brengt mij op een volgend argument:
2. Het is onmogelijk dat een zondig mens zijn Heiland naspeelt (alleen dat laatste woord al: speelt!). De Heiland is de Heilige, de zondeloze. Hij is niet na te doen. Wie kan Zijn heilige emoties invoelen, Zijn heilig ongenoegen over de zonde, Zijn innerlijke ontferming over zondaren? En vooral: wie zal kunnen naspelen wat Jezus gevoeld heeft toen Hij de onmetelijke last van de toorn van God tegen de zonde van het hele menselijke geslacht (antw. 37 Heid. Cat.) heeft moeten dragen? Het is toch heiligschennis als een mens zelfs maar bij benadering meent dat te kunnen aanvoelen en naspelen? En: kan iemand spelen dat Jezus voor ons tot zonde is gemaakt? Verlaten door Zijn Vader, vervuld van de angsten van de hel...
3. De regel die de Heilige Schrift zelf stelt (n.b. de heere Jezus Zelf!) is: niet zien en toch geloven (Joh. 20:29). Het geloven is dus niet uit het zien, maar uit het horen van het Woord van God.
4. Paulus zegt in 2 Cor. 5:16 (een gedeelte dat juist gaat over de verzoening door Christus): “Zo dan, wij kennen van nu aan niemand naar het vlees; en indien wij ook Christus naar het vlees gekend hebben, nochtans kennen wij Hem nu niet meer naar het vlees”. Christus kennen zoals Hij op aarde leefde, leed en stierf? Nee, zegt Paulus.
5. Vele mensen raken ontroerd bij het zien van deze film. Maar welke ontroering is dat? Emotie is niet hetzelfde als bekering en geloof! Zou men bij een willekeurige andere film waarin martelscenes voorkomen, ook niet een dergelijke ontroering meemaken? En is er ook niet zoals als tijdgeloof?
Kortom: ik heb onoverkomelijke moeite met dit hele fenomeen en zal iedereen met wie ik erover spreek, afraden om erheen te gaan. Tot mijn ontsteltenis hebben verschillende christelijke organisaties als bijvoorbeeld de EO en CV/Koers hun steun betuigd aan dit project. Terwijl de EO tien jaar geleden iets dergelijks nog ondubbelzinnig afwees. Dan vraag ik mij af: wat is er toch aan de hand in christelijk Nederland? Slaat de verblinding toe? Schuiven we met z`n allen op, ik weet niet waarheen? Laat het ons gebed in deze lijdensweken zijn: “Leer mij, o Heer`, Uw lijden recht betrachten”.
Hartelijke groet, ds. P. D. J. Buijs
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P.D.J. Buijs
- Geboortedatum:02-11-1961
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Nunspeet
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
