Vraag
Wij als ouders zitten met een moeilijke situatie. Ons dochtertje van zes is erg bang voor de dood. Elke avond bij het naar bed gaan is ze bang en moet ze huilen. Bij alles wat we zeggen, zegt zij er achteraan: “Als ik dan nog maar leef.” Ik wil haar niet bang maken, maar de werkelijkheid is natuurlijk wel eeuwig wel of eeuwig wee. Hoe moeten wij hier mee omgaan? Ik wil haar angst niet wegduwen door er niet op in te gaan, maar extra angstig maken willen we ook niet. Heeft u handvatten hoe we hier mee om kunnen gaan?
Antwoord
Beste ouders,
Het is inderdaad eeuwig wel, of eeuwig wee. Maar er niets in de Schrift wat er op wijst dat de Heere jonge kinderen voor de eeuwige verdoemenis over heeft. Integendeel zelfs, want Christus zegt in Mark. 10:14: “Laat de kinderkens tot Mij komen, en verhindert ze niet; want derzulken is het Koninkrijk Gods.” U hoeft uw dochtertje daarom dan ook helemaal niet bang te maken. Want de Heere Jezus heeft iedere reden voor kleine kinderen om bang te zijn voor dood en eeuwigheid weggenomen. U kunt haar in plaats daarvan wijzen op de liefde en de barmhartigheid van de Heere Jezus, waarin zij in leven of in sterven eeuwig in geborgen mag zijn. Daar kan zij altijd volledig en volkomen op vertrouwen. En daar mogen ouders die geslagen worden door het verlies van hun jonge kinderen aan de dood eveneens op vertrouwen.
Want wie in Hem gelooft zal leven, al ware hij ook gestorven. En een iegelijk, die leeft en in Hem gelooft zal niet sterven in der eeuwigheid (Joh. 11:25-26). Dat betekent dus dat ook de gevolgen van de erfzonde, waar onze jonge kinderen van nature mee bezet zijn, door het geloof in Hem en de rechtvaardiging door dit geloof, zijn weggenomen. En dan maakt het echt helemaal niets uit hoe klein, kinderlijk en eenvoudig dit geloof is. Want de HEERE bewaart de eenvoudigen (Ps. 116:6). Daarbij geeft de Heere ons in Zijn Woord, als ouders en andere volwassenen, een scherpe waarschuwing in Matth. 18:6 om kinderen niet van Hem weg te houden en hun kinderlijke en kwetsbare geloof in Hem niet te laten wankelen. Want dan zou het beter voor ons zijn, dat wij met een molensteen om onze hals zouden verzinken in de zee.
De Schrift biedt u dus alle gelegenheid en wel degelijk handvatten om uw dochtertje te vertellen over de Heere Jezus. En wat Hij heeft gedaan om elke reden om bang te zijn voor de dood bij haar weg te nemen. Wij hebben dit ook niet te verbergen voor onze kinderen, voor het navolgende geslacht; vertellende de loffelijkheid des HEEREN, en Zijn sterkheid, en de wonderen, die Hij gedaan heeft (Ps. 74:8).
Het is natuurlijk en menselijk dat wij bang zijn voor de dood. Maar het is niet echt normaal, en nogal zorgelijk, dat een meisje van zes daar zo mee bezet is. Dus naast de handvatten die de Bijbel u biedt om haar doodsangst weg te nemen, kunt u haar vragen naar de redenen van deze angst. Want het lijkt er volgens mij op dat zij iets heeft gezien of gehoord wat niet voor jonge kinderen bestemd is, of wat zij niet kon bevatten en begrijpen, en wat haar een angsttrauma heeft bezorgd. Wanneer een jong kind met een dergelijk angsttrauma is opgezadeld vraagt dit van u als ouders in de eerste plaats begrip. En daarnaast liefde en geduld. Want wat voor ons klein en onbelangrijk is kan voor jonge kinderen met zo’n trauma loodzwaar op hun ziel wegen en een duistere en angstaanjagende schaduw over hun hele leven heen werpen.
Maar ook dan biedt Gods Woord u handvatten om haar daar overheen te kunnen helpen. Want de Heere Jezus heeft de dood overwonnen. En Hij zegt ons: “Vrees niet, geloof alleenlijk” (Mark. 5:36). En moge dat zowel gelden voor uw kind als voor u beiden.
Hartelijke groeten,
Drs. W. H. Hoorn
Lees ook:
Dit artikel is beantwoord door
drs. W.H. Hoorn
- Geboortedatum:30-01-1959
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Dedemsvaart
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Niet beroepbare kandidaat
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
- Psalm 30:10 Wat voor gewin ligt er in mijn bloed, in mijn nederdalen in de groeve? Kan het stof U loven, kan dat uw trouw vermelden?
- Psalm 6:6 Want in de dood is Uwer geen gedachtenis; wie zou U loven in het dodenrijk?
- Prediker 9:5 De levenden weten tenminste, dat zij sterven moeten, maar de doden weten niets ...
- Prediker 9:10 Al wat uw hand vindt om naar uw vermogen te doen, doe dat, want er is geen werk of overleg of kennis of wijsheid in het dodenrijk, waarheen gij gaat.
- Jesaja 38:18,19 Want het dodenrijk looft U niet, de dood prijst U niet; wie in de groeve zijn neergedaald, hopen niet op uw trouw. De levende, de levende, die zal U loven.
- 1 Korinthe 15:22 Want zoals in Adam allen sterven, zo zullen ook in Christus allen levend gemaakt worden.
Wat wil je hier mee zeggen?
Ik zou je graag willen antwoorden maar mijn antwoord wordt waarschijnlijk gecensureerd omdat het niet overeenkomt met de kerkelijk leer. Wat ik er wel over kan zeggen is dat ik vroeger ook bang was voor de dood maar door deze bijbelteksten niet meer.
Oke ik snap het
"Als een kuikentje dat bij zijn moeder zat, onder haar vleugels waar het veilig was, tegen regen tegen zonneschijn, Heer' zo wil ik bij U zijn, in de schaduw van Uw vleugels, wil ik schuilen o Heer'."
"Jezus is de Goede Herder, Jezus Hij is overal, Jezus is de goede Herder.... als je 's avonds niet kunt slapen, als je bang in 't donker bent..."
"Wandel je soms in de duisternis van zonde angst of pijn? Zie je soms geen lichtpunt meer, bij wie moet je dan zijn? Jezus Christus is gekomen..."
Voed alsjeblieft geen angst voor de hel, maar zeg dat ze in God mag geloven en op Hem mag vertrouwen...!
Helpt het allemaal niet...? Zoek dan een goede christelijke hulpverlener die kinderen helpt. Sterkte, rust en vertrouwen toegewenst!
Ik vraag me af: groeit dit meisje soms op in een omgeving waar de verkiezing heerst over het verbond?
Als dit meisje opgroeit met het idee dat de meeste mensen naar de hel gaan (en zijzelf dus waarschijnlijk ook) omdat God er maar een enkeling uitkiest voor de hemel....dan is dit geen vreemde situatie bij personen die al wat angstig aangelegd zijn.
Mocht dit zo zijn dan hebben mogelijk de ouders als eerste Gods hulp én pastorale hulp nodig. Om evenwichtiger te leren denken over verbond, geloof en verkiezing. En om dit vervolgens door te mogen geven aan hun dochter.
Van harte Gods hulp en zegen gewenst en ik hoop dat ik er helemaal naast zit met mijn onderbuikgevoelens ;)
De reactie van @ElisabethdeValk spreekt mij zeer aan!
Ik kan me er helaas alles bij voorstellen. Ik ken veel te veel mensen die helaas zo denken. Alleen de meeste zijn wat minder angstig aangelegd.
Nee dit geloof ik zelf niet dus ik zou het niet op deze manier doen, maar je draagt uit wat je zelf gelooft!
Zelf geloof ik dat we allen bekeerd moeten worden, ik zou dus niet vertellen aan mn kinderen dat ze bekeerd geboren zijn, maar dat ze bekeerd moeten worden. Ik zou ze wel de oneindige grootheid en goedheid van de Heere vertellen, dat Hij niet wil dat er iemand verloren gaat. Maar ik zou er ook bij zeggen (ligt aan leeftijd) dat dit dan wel onze eigen schuld is).
Ik wil hierover absoluut nu niet discussiëren, mijn punt is alleen dat je je kind leert wat jezelf gelooft. Als je echt gelooft dat bijna niemand zalig wordt zal je toch niet zeggen: maar het komt wel goed......want dat geloof je zelf ook niet.
We kunnen dus wel afkeuren hoe mensen dingen vertellen naar kinderen toe, maar ten diepste gaat het om de vraag wat we zelf geloven wat betreft bekering. Dan zie je ook dat iedereen de Bijbel op zijn/haar manier uitlegt.
Ze kan goed spreken van God, ze kan wijzen op de beloften en er op wijzen dat ze welkom bij God is.
Als ze de Heere niet kennen is het een kwalijke zaak.
De Heere roept hen dagelijks als ze uit Zijn woorde lezen als ze Zijn woord horen.
Wat zouden ze anders moeten zeggen? Je moet bekeerd worden anders ga je naar de hel? Nee toch?
De Heete Jezus lokt en nodigd kom naar Mij toe en wordt behouden.
Daar kun je bij vertellen dat het kindje niet bang hoeft te zijn als het haar vertrouwen op de Heere Jezus zet.
T kan niet zo zijn dat je eens een kind van God was en ineens niet meer. Nee we worden als zondaren geboren en er zal iets moeten veranderen in ons leven wil het eeuwig goed met ons zijn. Leg elkaar de handen niet op, maar strijdt om in te gaan. En de angst van een kind? Samen bidden, samen lezen, samen zingen en goed van de Heere spreken! De Heere kan de angst wegnemen!
Dat is hoe ik het zie en geloof, maar zoals met elk onderwerp: zoveel hoofden, zoveel zinnen!
Ga je echt een meisje van 6 die bang is van de dood, al die dogma's vertellen?
Daar zal ze van opknappen.
Dat andere gaat er helemaal niet over, je gaat het hebben over handen opleggen en zo, dit gaat over een kindje in nood en niet over ouders die iets over hun kind denken.
Bedankt!
Dank je
