Niet veilig bij therapie

C. M. Chr. Rots - de Weger / 2 reacties

14-03-2018, 14:14

Vraag

Inmiddels krijg ik al een aantal maanden therapie. Alleen lukt het me niet om eerlijk aan te geven wat ik echt denk of voel uit schaamte. Het is denk ik niet zo dat ik me niet veilig voel tijdens therapie. Ik wil graag alles goed doen, liefst perfect. Als ik dan de waarheid zou zeggen is dat verre van perfect en ben dan bang voor afwijzing. Heeft dit de tijd nodig of hoe kan ik hieraan gaan werken zodat ik wel eerlijk aan kan geven wat er in me leeft?

Een jaar lang geen advertenties zien op Refoweb?

Antwoord

Beste vraagsteller,

Als je je veilig voelt in de therapie, zoals je schrijft, kaart je vraag dáár aan. Je bent niet in therapie omdat alles goed of zelfs perfect verloopt, maar omdat je een húlpvraag hebt! Denk je, dat een therapeut niet weet om te gaan met ‘onvolmaaktheid’? Volgens mij hoort dat juist bij het vak van hulpverlener. Hij/zij hoeft je niet af te wijzen, maar wil je hélpen. Dat lijkt me juist het doel van alle soorten van therapie: dus, wees eerlijk en open en lààt je helpen. Zelfs als dat in eerste instantie niet gemakkelijk is!

Succes gewenst,
Marijke Rots

Lees meer artikelen over:

psycholoog therapie

tweeten

mailen

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

Geboortedatum:
18-02-1947
Kerkelijke gezindte:
Christelijk Gereformeerd
Woon/standplaats:
Aalten
Status:
Actief

1501 artikelen

Bijzonderheden:

Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.

Bekijk ook:

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven

Meer artikelen van dit panellid

2 reacties

Lauras

14-03-2018 / 10:56

Zeg dat je het moeilijk vind om open en eerlijk te zijn, omdat je het perfect wil doen, dan is er al een bodem om het daar over te gaan hebben, dan hoef je niet direct je gevoelens en gedachten onder woorden te brengen, maar heb je wel een begin gemaakt.
Veel succes gewenst!

intro

14-03-2018 / 11:48

Herkenbaar... Ik ben intussen anderhalf jaar in therapie, en durf nog steeds niet alles te zeggen. Soms uit schaamte, soms ook omdat het even te heftig is om geconfronteerd te worden met de dingen die ik (nog) niet goed kan. Maar weet je, dat geeft niet. Ik kan het mezelf toestaan, en daarmee geef ik mezelf de tijd om ernaar toe te groeien om wel álles te zeggen. Ik weet intussen van mezelf dat ik dat gewoon nodig heb. En ik heb een superfijne therapeut waar ik me veilig bij voel. En die me de tijd gunt die ik nodig heb. Daar ligt het dus niet aan. Kortom: sta het jezelf toe om dingen pas te zeggen als je er klaar voor bent, geef het de tijd. En als je kunt, probeer het dan aan te geven. Lukt dat niet, laat het dan zo, en vertrouw er een beetje op dat het je vanzelf gaat lukken. Sterkte!

Terug in de tijd

Niet inenten en werken in ziekenhuis

Van huis uit hebben we ons nooit in laten enten omdat we vonden dat God ons wel een ziekte geeft als Hij dat voorbeschikt heeft, ook al hadden we ons laten enten. Aan de andere kant: als God ons de mi...

Geen reacties

13-03-2003

Verbondsdoop versus geloofsdoop

Het gaat om het volgende antwoord, dat ds. Van den Brink geeft. Uit het antwoord komt naar voren dat je niet zomaar kunt dopen, dat er toch eerst geloof moet zijn. Dit antwoord lijkt lijnrecht tegen d...

Geen reacties

13-03-2014

Medicijn uit je lichaam

Hoelang duurt het voordat hogebloeddrukmedicijnen uit je lichaam zijn om over te kunnen stappen op een ander middel?

Geen reacties

13-03-2019