Lichttherapie

Mijn man heeft jarenlang zeer ernstige eczeem gehad, zozeer dat hij na alle mogelijke zalfjes, prednisolonkuren etc immuunsysteem onderdrukkende medicatie moest slikken die normaal bij orgaantransplantaties wordt gebruikt.
Uiteindelijk geen permanente oplossing. Toen kwam lichttherapie, en was hij in een half jaar eczeemvrij en zonder medicatie/zalfjes. Echt een uitkomst. Dit was gewoon medisch onderbouwd, heeft te maken met vitamine D aanmaak in de huid, en gebeurde in het ziekenhuis. Lijkt mij niet anders dan andere ziekenhuisbehandelingen vanuit moreel/bijbels oogpunt.

Biofotonen therapie is echter wat anders.
Hier kun je lezen over wat de vereniging tegen kwakzalverij ervan zegt: https://www.kwakzalverij.nl/nieuws/biofotonentherapie/

Hier kun je ervaringsverhalen lezen van mensen die biofotonen therapie gevolgd hebben:
http://www.lichtleven.eu/index.php/ervaringen
Het zinnetje ‘Na de eerste sessie merkte ik al een diepe ondefinieerbare 'inbreuk' in mijn lichaam en geest.’ lijkt me voor zich spreken, niet echt een ding waar je je als Christen mee wilt inlaten.
Ook het stukje daarna waarin bij iemand met autisme de vaccinaties ‘ontstoord’ zouden zijn zegt wat mij betreft genoeg over de betrouwbaarheid van dit soort therapeuten. Wellicht dat er door placebo-effect of foutieve gevolgtrekkingen positieve affecten lijken te zijn, maar ik raad je toch aan om bij psychische of vage klachten gewoon psychische hulp te zoeken, en je gezonde verstand te gebruiken. Je wilt misschien graag horen dat er een wondermiddel tegen een klacht bestaat, maar helaas is het zo meestal niet. Zeker als klachten vaag zijn is het vaak een lange zoektocht, en dat is heel naar, maar zo is het nou eenmaal.
Mijn man kreeg met zijn eczeem ook vele ongevraagde adviezen, en als je ze allemaal zou uitproberen zou je helemaal gek worden. Ook echt wel veel geprobeerd, van dieetaanpassingen en supplementen tot allerlei olieën en smeerselen, maar het bleek dus uiteindelijk te liggen aan vitamine D tekort wat alleen met aanmaak in de huid op te lossen was, niet met pillen. Ik ken de wanhoop van slapeloze nachten vol jeuk, ontstoken wonden etc. Ook hoe je een paria kan worden als mensen je kwaal eng vinden om te zien, laat staan een hand of knuffel te geven. Ik heb ook gezien hoe stress het alleen maar erger maakte, en het ene probleem een ketting van daaropvolgende klachten kan veroorzaken waardoor je in een vicieuze cirkel komt. Dat is heel naar, gekmakend, maar ga in je wanhoop geen dingen doen waarvan je met gezond verstand weet dat het toch niet helpt. In elke therapie stop je energie, en met een nare kwaal kun je die energie wel ergens anders voor gebruiken. Wees selectief in wat je probeert, kies alleen de dingen waarvan je oprecht denkt dat het kan helpen, en niet alleen maar vanuit wishfull thinking. Ik weet ook niet wat de kwaal is waarvoor je deze therapie in wilde zetten, maar bij psychische problemen zou ik eerder een ggz en/of pastoraat inzetten, bij lichamelijke kwaal met gezond verstand bedenken waar het aan kan liggen. Eerlijk naar je leefstijl kijken levert vaak meer op dan allerlei specialisten. Een bredere kijk, wellicht van buitenaf als het jou niet lukt, kan meer helpen dan het nauwe, zeer specifieke zicht van een specialist.

De laatste zin van dr. Paul vind ik correct! Dat houdt naar mijn mening ook in dat het bij voorbaat dan wel op voorhand afwijzen van lichttherapie ook incorrect is. Er zijn specialisten (die ik terzake kundiger acht dan @Niagara, niet persoonlijk bedoeld hoor) die groot voorstander zijn, er zijn er ook die vraagtekens zetten.

Voor mij geldt wat dr Paul zegt: " Zonder namen van behandelaars, hun opleiding en informatie over hun methoden is het niet goed mogelijk hier een oordeel over te vellen."

Het is niet dat ik specialisten niet kundig acht, echter dat ze vaak zo toegespitst zijn op één kundigheid dat dingen in het groter geheel vaak over het hoofd worden gezien, en je dan ook maar net de juiste specialist moet treffen die kundig is op het gebied dat past bij jouw kwaal. Zeker met vage klachten zijn de juiste specialisten vaan moeilijk te vinden. Bij bijvoorbeeld hoofdpijn wordt snel aan een neuroloog gedacht terwijl dit evengoed door stress kan komen die een neuroloog over het hoofd kan zien en/of niet echt kan behandelen omdat het niet zijn expertise is. Ga je vervolgens naar een psycholoog, dan kan het ook nog dat die niet het onderliggende probleem dat jouw stress veroorzaakt signaleert en/of je daar niet mee kan helpen, waardoor je weer naar de volgende specialist wordt doorgestuurd want ‘misschien is het dit of dat wel’. Dit zegt niets over onkundigheid van een specialist in zijn vakgebied, maar iets over hoe complex mensen in elkaar zitten en hoe lastig het met een specialisme kan zijn om generalistisch te denken, omdat je al snel alles in licht van je specialisme ziet. Vaak is het juist hoe kundiger in je specialisme bent, hoe groter het onvermogen om daarbuiten te denken. Ook is er nog het wel bekende fenomeen dat mensen met bijvoorbeeld diabetes type II eerder medicatie voorgeschreven krijgen dan dat de een cursus krijgen hoe ze hun leefstijl aan kunnen passen zodat die medicatie nauwelijks nodig is.
Daarom kan het lonen om met je gezonde verstand naar je leefstijl te kijken, en als je het lastig vindt iemand te vragen die niet persé specialistisch is, maar generalistisch van heel veel dingen wel wat weet, zodat soms simpele oplossingen, waar je alleen wel aan moet denken, niet over het hoofd worden gezien.

@Niagara ->Ben het in principe met u eens!!