Grote schulden

Wij zijn verhuisd naar een nieuwe gemeente. Wij hebben echter grote schulden door ons bedrijf. Wij schamen ons nu om lid te worden van een nieuwe gemeente, want wij kunnen de tienden niet afdragen. Maar weinig mensen weten hoe krap wij zitten. Hierdoor is het zo lastig om lid te worden, wij willen liever ook geen open kaart spelen over onze schulden omdat we juist een nieuwe  start willen maken en niet willen dat wij bij de gemeente te boek staan als “dat arme gezin.” Hoe te handelen?

Beste vraagsteller,

Een weinig benijdenswaardige positie waarin jullie verkeren vanwege de grote financiële zorgen die jullie hebben. Wat het lid worden van een gemeente betreft, maak je volgens mij de drempel voor jezelf hoger dan nodig is. Uiteraard siert het jullie dat jullie graag royaal financieel zouden willen bijdragen aan de gemeente waarvan jullie lid willen worden. Jullie voelen je moreel verplicht om 10 % af te dragen. Als dat vanwege begrijpelijke omstandigheden op dit moment niet mogelijk is, hoef je jezelf daarover echt niet bezwaard te voelen. In de oude bedeling was het geven van tienden gebruik, in de nieuwe bedeling wordt dat echter nergens als verplichtend voorgeschreven. Je mag je ten opzichte van de Heere dan ook een goed geweten hebben als je naar draagkracht bijdraagt. Is je draagkracht minimaal dan zal het bedrag dat je kunt geven daar gelijke tred mee houden. Je kunt het betreuren dat je niet meer kunt geven maar dat is echt geen schande.

De kerk is toch niet allereerst een plek waar gegeven moet worden, het is toch allereerst een plek waar van de geef geleefd mag worden. Het zou voor een kerk beschamend zijn als ze je niet zouden willen ontvangen omdat je niet in staat bent een tiende van je inkomen te geven. In de kerk belijden we dat we het van genade moeten hebben en van de geef leven. Dan moet daar voor jullie toch ook een plek zijn zonder dat je in staat bent veel bij te dragen? In de gemeente waar ik predikant ben, zou je echt niet minder welkom zijn omdat we minder van jullie zouden ontvangen en ik weet zeker dat dit voor de meeste gemeenten geldt die ik wat beter ken. In een geval als van jullie zou je juist mogen verwachten dat de kerk zou bijstaan met raad en daad en waar nodig ook materieel. In de kerk zou de veiligheid moeten zijn om daar met ambtsdragers over te spreken zonder daarom een stempel opgedrukt te krijgen. Ik begrijp best dat je een drempel ervaart om dit te doen maar in een gezonde geestelijke situatie moet dat kunnen lijden.

Het diaconaat van de kerk mag vanuit het verleden dan niet altijd een even goede naam hebben, in dit opzicht is er gelukkig heel veel ten goede veranderd. Ik begrijp dat het lastig is om met je financiële problemen voor de dag te komen, maar in de vertrouwelijkheid van een goed functionerende diaconie zou dat mogelijk moeten zijn en dat zou ook net een steuntje extra in de rug kunnen geven dat je nodig hebt. De gemeente heeft toch de (diaconale) roeping om mee te dragen aan elkaars lasten en dat kunnen ook schulden zijn die als een last op je drukken. De kerken die ik ken gaan met zulke situaties doorgaans heel zorgvuldig om. Het ambtsgeheim geeft hier een heel stuk veiligheid en kan voorkomen dat je als dat arme gezin te boek staat.

Kortom, een financiële drempel om lid te worden van een gemeente zouden jullie niet hoeven te voelen en als je om die reden ergens niet welkom zou zijn, verdient een dergelijke gemeente niet de naam van kerk van Jezus Christus. Veel sterkte met de zorgen die jullie hebben!

H. Peet

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Peet

• Geboortedatum:
  15-01-1964
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Sliedrecht (Eben-Haëzer)
• Status:
  Actief

105 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven