Snel lelijk doen tegen man

Ik heb een lieve man waar ik snel lelijk tegen doe. Voor mijn kinderen ben ik erg geduldig en er zijn natuurlijk uitzonderingen, maar ik denk wel dat ik een lieve moeder voor ze ben. Er zijn zoveel verschillende redenen waarom ik lelijk tegen hem doe dat ik er niet wijs uit kan worden waar het door komt. Misschien een verkeerde manier van aandacht vragen of ik verwacht teveel van hem? Hoe kan ik bij de kern van mijn boosheid komen? Ook zal ik graag wat meer begrip voor hem willen hebben. Hoe kun je je daarin trainen?

Beste mevrouw,

U doet lelijk tegen uw lieve man... ik proef een tegenstrijdigheid: waarom zou u níét lief dóén, als hij wèl lief ís? Ik val dus nu door een vraag aan u met de deur in huis: hoe eerlijk bent u tegen uzelf? Er wringt iets, ziet u het? Durft u de confrontatie aan te gaan door op zoek te gaan naar een manier om bij ‘de kern van uw boosheid’ te komen wat uw eigenlijke vraag is? 

Hebt u ooit wel eens een ui gepeld: stuk voor stuk de laagjes verwijderd? De ‘uien-pel-methode’ is de enige goede manier om bij úw ‘kern’ te komen. Wellicht ook onder tranen, zoals huilen bij uien schijnt te horen. In uw situatie zal dat misschien zijn met tranen van verdriet, boosheid, teleurstelling òf berouw. 

U gebruikt het woord boosheid. Dat is een gevoel en hier benoemt u het eerlijk en open! U bent boos. Vraag is dan: op wie? Op uw echtgenoot of eigenlijk -diep van binnen- op uzelf? Door teleurstelling en niet uitgekomen verwachting misschien?  

Ga zo te werk met uw ‘ui’: wat is het dat telkens de irritatie oproept waarop u ‘lelijk’ (boos) reageert? Ofwel: waar ergert u zich aan bij uw echtgenoot? Schrijf al uw gedachten met bijbehorende gevoelens op. Verwachtingen zullen ongetwijfeld een rol spelen: ergens is een roze wolk uiteengespat. Ga de komende tijd iedere dag een poosje zitten voor de schrijfopdracht. Ontdekt u een patroon? Gaat het om dezelfde dingen? Eén voorbeeldje: heeft hij wéér die vuilnisbak niet buitengezet, nadat u het al zó vaak hebt gevraagd? Om er achter te komen of dit bijvoorbeeld een van de problemen is, zult u een aantal weken de stand bij moeten houden, nietwaar. Gaat uw ergernis dikwijls over huishoudelijke zaken, c.q. (verdeelde) taken? Of over de zorg voor en opvang van de kinderen? Over de omgang met vrienden, familie, vrije tijd, de zondag, de invulling van vakantie(s)? Over (zijn/uw) werk? Over geloof (en geloofsopvoeding)? Zoveel dingen, schrijft u. Wellicht nog heel andere dan ik hier heb genoemd. Maak in het ‘dagboek’ de verdeling in ‘categorieën’ helder door met verschillende kleuren te schrijven of kleurstickertjes naast de tekst te plakken. Naast overzicht geeft het vast en zeker tegelijk ook inzicht! 

Benoem op dezelfde wijze uw manier van aandacht vragen, want ook dat is belangrijk bij het ontdekken waar de pijn vandaan komt. Aandacht is niet iets dat vanzelfsprekend is, maar moet soms gevraagd worden. Dit kan op positieve wijze, maar ook op negatieve manieren. Spaar uzelf niet, want alleen openheid en eerlijkheid geven inzicht. En leren u waar u met uw man over in gesprek dient te gaan. Want ja, dát is de volgende stap. Hoe reageert hij op u? Herkent hij uw ‘lelijk doen’? Hij hoeft -wat mij betreft- hetgeen u hebt opgeschreven niet te lezen, maar feedback van hem over uw huidige en (toekomstige) veranderende houding naar hem kan juist positieve energie geven. Aan beiden. Zelfs aan uw hele gezin, want ook al omschrijft u uzelf als een lieve en geduldige moeder: kinderen horen, zien en merken meer dan u denkt! Komt u er zelf niet uit, dan zijn een aantal gesprekken met een relatietherapeut zeker aan te raden!

Het ga u goed,
Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1499 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven