Overdonderd

Een tijdje geleden ging er bij ons een predikant voor in het gebed en sprak toen de woorden uit: “We worden overdonderd door vluchtelingen!” Ik schrok hier heel erg van. Is dit niet heel erg grof, of zelfs een bastaardvloek? Ik heb de kerkenraad hierop aangesproken en zij deden er nogal luchtig over. Het antwoord was dat de woorden donder en donderen ook in de Bijbel voorkomt. Wat moet ik hiermee aan? Voor mij komt het over als een vloek. Het taalgebruik wordt steeds maar grover, ook in de kerk! Kunt u hier  misschien iets over zeggen? Het lijkt wel of het gewoon wordt!

In onze dagen hoor je nogal eens over het steeds ruwer worden van de taal in de Tweede Kamer in Den Haag. Sommige volksvertegenwoordigers schijnen daar een handje van te hebben. En helaas niet alleen daar! De vragensteller constateerde dit te betreuren oprekken van het gangbare taalgebruik zelfs vanaf een preekstoel. Om meteen maar een heel duidelijk antwoord te geven: dit deugt niet, want ruw taalgebruik komen we niet in Gods Woord tegen. Zelfs niet bij de meeste platpratende profeten!! Of elk ruw woord meteen een bastaardvloek is? Pas ook hier mee op, want ook wij kunnen een medemens al snel weer iets te ruw behandelen... 

Nog enkele kleine nuanceringen en opmerkingen in dit verband:

-Omdat het taalgebruik steeds meer in een ruwere richting opschuift, kan het voorkomen dat Jantje een bepaald woord gebruikt, dat hijzelf inmiddels als normaal en acceptabel beschouwt, terwijl Pietje dit ver over de schreef vindt gaan! Niet ieder mens groeit met deze veranderingen in gelijke mate mee. Voorzichtigheid is hier dus geboden. In het Bijbelboek Spreuken is het nodige te vinden over “voorzichtigheid.”

-De betekenis van woorden kan in de loop der eeuwen danig veranderen! Neem het woord “opdonderen”, om maar een willekeurig voorbeeld te nemen. De oorspronkelijke betekenis van dit woord was: het plotseling en snel naderen van een onweersbui (donderbui). Vandaag de dag wordt dit woord helaas gebruikt in omgekeerde richting!

-Als dominees hun gehoor wensen op te schrikken over bestaande misstanden, dan kunnen ze beter algemeen geaccepteerde woorden gebruiken. Het effect is dan veel groter en gangbare woorden bestaan er genoeg. Trouwens... als voorgangers hun gehoor tòch wensen te laten schrikken, dan kunnen zij hun toehoorders het beste laten schrikken over de positie die wij mensen van nature bekleden tegenover de Heere: wij zijn verloren mensen in onszelf, die behouden moeten worden door die ene Naam die onder de hemel tot zaligheid is gegeven! Als dàt Evangelie ons erg ‘gewoon’ in de oren begint te klinken, dan is het zaak dat we toch eens ruw wakker geschud worden.

-Dat kerkenraadsleden hun dominee beschermen en daarom zijn fouten wat luchtig begroeten, is een zeer oud verschijnsel. Overigens is het omgekeerde ook niet aan te bevelen! Ik ben ooit eens in een consistoriekamer uitgevloekt...
 
Ik hoop dat de kwestie zo een beetje inzichtelijker is geworden.
 
Met een hartelijke groet,
Ds. M. Baan

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M. Baan

• Geboortedatum:
  16-02-1946
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

114 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven