Vraag
Misschien een wat ongewone vraag, maar in het Oude Testament spreekt God vaak door tekenen in de natuur. Bijvoorbeeld: als straf op ongehoorzaamheid geen regen, of... bij gehoorzaamheid juist wel en daarbij vruchtbaarheid (Deut. 11). Ook nu kennen we nog steeds het teken van de regenboog. Maar ik geloof toch eerlijk gezegd niet dat regen (onweer?) nu nog als straf op onze zonden gezien wordt. Hoe moet ik deze teksten interpreteren, is dit veranderd en zo ja: wanneer en waarom?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Je wijst er terecht op dat in het Oude Testament tekenen van God in de natuur nogal eens geduid worden als straf op ongehoorzaamheid en in het positieve geval als zegen op gehoorzaamheid. Nu geschiedt dat in het Oude Testament niet willekeurig. Het maakt deel uit van de verbondsbepalingen die de Heere aan Zijn volk geeft. Zo kun je in bijv. Lev. 26 en Deut. 28 lezen welke zegeningen het volk zal ontvangen wanneer het zal leven met de God van het verbond. Anderzijds wordt er ook gedreigd met rampen wanneer het volk de Heere verlaat en eigen wegen gaat.
Als het volk in later tijd dan ook met rampen in aanraking komt omdat het de Heere verlaat, hoefde dit voor het volk geen verrassing te zijn. De Heere had al aangekondigd dat dit gebeuren zou als het volk Hem verlaten zou. Vooral honger en droogte zijn zaken waarvan je nogal eens leest. Maar het kan ook rampen op andere terreinen betreffen zoals ballingschap, ontvoering van kinderen etc. Tegelijk heeft het volk de weldaad mogen ervaren van het leven met God. Dan bleef de zegen van de Heere niet uit. Denk aan de bloeitijd van Israël onder de regering van David en ook bij andere godvrezende koningen in later tijd -bijv. Hizkia- zie je dat terug. Dit alles staat duidelijk in het kader van het verbond van de Heere met Zijn bondsvolk Israël en dat maakt het dan ook onmogelijk om elke willekeurige periode van droogte waar dan ook ter wereld zo maar te duiden als een oordeel van God.
Toch is daarmee niet alles gezegd. Wie het laatste Bijbelboek leest, zal al gauw tot de conclusie moeten komen dat God ook in het laatst der dagen door tekenen in de natuur duidelijk maakt dat Hij niet met Zich spotten laat en je nooit goedkoop zondigt. De plagen in het laatste Bijbelboek (Openb. 6, Openb. 8 en 9, Openb. 16) laten zien dat de Heere een deel van Zijn voorzienige zorg over Zijn wereld intrekt en zo een grenst stelt aan de ongerechtigheid waarvan de wereld in het laatst der dagen zo vol zal zijn. God zoekt op deze wijze een wereld die steeds ongevoeliger wordt voor Zijn spreken alsnog wakker te schudden. Het is een laatste appel om tot Hem terug te keren en tot Hem de toevlucht te nemen. God kan dus ook vandaag nog indringend tot ons spreken door tekenen in de natuur!
Om het enigszins concreet te maken: in onze dagen wordt de afgod van de economische groei veelvuldig aanbeden. We hebben niet gauw genoeg en zijn niet gauw tevreden. En dat is ook niet zo vreemd nu we God hebben afgeschaft en naarstig op zoek zijn naar iets dat God kan vervangen. We vragen meer van onze wereld dan ze hebben kan. We zijn niet langer bezig als verantwoorde rentmeesters maar als mensen die uit onze wereld willen halen wat erin zit. We gedragen ons nogal eens als potverteerders. Met beheren heeft het nogal eens weinig te maken, met uitbuiting des te meer. De schepping begint daar steeds heftiger tegen de protesteren. Het valt toch niet te ontkennen dat er door het ingrijpen van de mens het nodige aan het veranderen is? Zouden we daarin ook niet Gods stem moeten opmerken die ons tot bezinning roept? Je ziet hier dat het kwaad zichzelf straft en zou daarin ook niet iets zichtbaar worden van Gods hand? Dit voorbeeld leert dat God ons alleen maar onze gang hoeft te laten gaan en over hoeft te geven aan de gedachten van ons eigen zondige hart. De gevolgen tot in de schepping aan toe blijven niet uit. Ik wil maar zeggen: God kan ook vandaag nog een helder geluid laten horen door in de natuur van Zich te laten spreken. Laten we er acht op geven!
Ik hoop dat deze gedachten je wat verder helpen in de vragen die je stelt.
Met een hartelijke groet,
Ds. H. Peet
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Peet
- Geboortedatum:15-01-1964
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Sliedrecht (Eben-Haëzer)
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
dat komt omdat nu dat niet meer nodig is, wij hebben nu de Bijbel waar God tot ons spreekt. daar heeft God alles in verteld wat nodig is, de geschiedenis van het begin van de wereld en de toekomst tot de eindtijd, hoe je als Christen moet leven, hoe je God moet leren kennen etc.
het volk israël vroeger had geen Bijbel of geen torah die hun vertelde wat ze moesten doen, daarom stuurde God profeten met een boodschap als hij iets duidelijk wilde maken.
maar waarom doet God geen grote wonderen meer of spreekt hij door tekenen in de natuur zoals in het oude testament?
je moet bedenken dat de Joden in het oude testament bijvoorbeeld in exodus nog niet de Torah hadden of de Bijbel. ze hadden nog niet een sterk beeld van God, of van hoe God was, zoals wij nu hebben. daarom sprak God vaak door grote wonderen en liet hij zijn macht zien aan het volk van Israël zodat ze in hem blijven zouden geloven. in het wonder zag je als het ware de macht en de kracht en de heerlijkheid van God. nu spreekt God niet meer door tekenen in de natuur of door wonderen omdat wij de Bijbel hebben die een prachtig en sterk beeld schept van hoe God is.
je moet altijd bedenken dat God iets alleen doet als het daadwerkelijk nuttig is, daarom zou een goede vraag zijn om jezelf te stellen als je op zo'n dillema stuit: wat was Gods doel om datgene in het oude testament te doen, en zou het vandaag de dag nog steeds dezelfde uitwerking hebben?
God doet overigens nog steeds wonderen. hier in het westen lijkt het misschien of God niet veel wonderen meer doet maar in de landen waar christenen vervolgd worden gebeuren nog vele wonderen. ook in de gebieden waar de Bijbel verboden is en waar kinderen nooit de kans zullen krijgen om van God te horen, openbaart God zich vaak in dromen tot hun. dit komt door hetzelfde principe als wij nu, en israël toen. de mensen in het westen hebben vrije toegang tot de Bijbel en vele kansen om in God te geloven in vergelijking met de mensen in extreme gebieden die niet toegang hebben tot de Bijbel en weinig kansen hebben om in God te geloven. daar zal God, dus net zoals bij Israël, zich proberen te openbaren door middel van wonderen of dromen zodat die mensen ook dezelfde kansen hebben om in God te geloven als wij in het westen.
