Gevoel in geloofsleven is weg

Ds. G. van 't Spijker / Geen reacties

09-01-2006, 00:00

Vraag

Ik zit met een vraag die voor mij heel belangrijk is. Een poosje geleden heb ik echt ervaren dat God mij heeft aangenomen en mijn zonden heeft vergeven en dat ook nog steeds doet als ik Hem er om vraag. Ik voelde echt verlichting na het belijden van mijn zonden. Ook werd ik geraakt door teksten uit de Bijbel. Ik wist toen zeker dat ik van God was en ik in de hemel mocht komen.

Nu lijkt dat ineens weg te zijn. Als ik dingen uit de Bijbel lees of ik hoor dingen over God die mij rillingen moeten bezorgen, dan blijven ze uit. Ik lijk wel een beetje ongevoelig geworden voor alles wat met God te maken heeft. Weet u misschien hoe dit komt? Is het normaal dat iemand die het geloof heeft gekregen zoiets heeft?

Ik vind het niet leuk zoals het nu gaat. Ik wil het zo graag anders. Is het alleen een kwestie van geduldig bidden en afwachten wat er komen gaat? Ik weet wel dat God niet zal laten varen wat Zijn hand begon. Dus kan het bijna niet anders dan dat het gaat veranderen. Maar waarom lijkt het dan zo anders nu? Heeft iedere gelovige dat?

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Antwoord

Beste ...,

Inderdaad komt het heel veel voor, dat wat jij nu ontdekt hebt. Wat je aan de orde stelt, formuleer je met behulp van een aantal vragen. Voor de helderheid zet ik ze even onder elkaar. Weet u misschien hoe dit komt? (Namelijk dat je zo ongevoelig lijkt, nadat je mocht weten dat je van God was.) Is het normaal dat iemand die het geloof heeft gekregen zoiets heeft? Is het alleen een kwestie van geduldig bidden en afwachten wat er komen gaat? Maar waarom lijkt het dan zo anders nu? Heeft iedere gelovige dat?

De zaak die je aan de orde stelt, komt zo vaak voor dat er zelfs boeken over zijn geschreven. Vergeleken met die boeken is het antwoord dat je nu krijgt heel kort. Misschien te kort voor jou. Maar in de eerste plaats moeten we dus vaststellen dat wat jij meemaakt veel vaker voorkomt. Het is ook wel te begrijpen dat het vaker voorkomt.

In de eerste plaats zal de duivel zolang Gods kinderen nog op aarde zijn, proberen of hij ze kan laten vallen. De duivel laat geen enkel kind van God ongemoeid. Niet voor niets leert de HEERE ons in de Bijbel dat zijn kinderen een geestelijke strijd te voeren hebben. De duivel schakelt alles in wat hem helpen kan zijn doel te bereiken. Hij maakt dus ook gebruik van jouw innerlijke gevoelige plekken. Je kunt, als je dat wilt, de levensgeschiedenis van Maarten Luther lezen. Je zult dan zien hoe vaak de duivel hem heeft aangevallen. Je kunt dan ook zien dat Maarten Luther deze aanvallen te boven kwam door een beroep te doen op God en zijn Woord. Jij mag dat ook doen, en als ik het goed heb, doe je het ook want je schrijft: "Ik weet wel dat God niet zal laten varen wat Zijn hand begon. Dus kan het bijna niet anders dan dat het gaat veranderen. " Sterker nog, je moet dat doen, want het is de enige manier om staande te blijven. Ik weet uit eigen ervaring dat de duivel zover gaat dat hij je laat worstelen met de vraag of die verlichting die je hebt meegemaakt wel echt was. Hij zal proberen gedachten in je te laten opkomen in de trant van: ik heb iets meegemaakt, maar het zal wel psychologisch te verklaren zijn, wat ik heb meegemaakt. Dan ga je aan alles twijfelen. Dat moet niet. De duivel probeert altijd de troost en vrede die God geeft kapot te maken. De herinnering aan troost en vrede is aangenaam, maar moet niet de grond van je hoop worden. De grond van wat je hoopt is altijd: God en zijn Woord. De HEERE heeft je duidelijk gemaakt dat je terecht op Hem en zijn Woord bouwt. Het komt erop aan dat je leert vasthouden aan Hem en zijn Woord ook als de troost en de vrede ver weg lijken. Want God laat niet varen de werken van zijn hand.

Het uitblijven van troost en vrede heeft dus een duistere achtergrond. Maar ook op de voorgrond zijn dingen aan te wijzen waardoor Gods kinderen troost en vrede kunnen missen. In de loop van de eeuwen heeft men heel wat factoren ontdekt. Zo is er je eigen gezondheid. De toestand van je gezondheid heeft invloed op de toestand van je innerlijk. Als je niet lekker bent, denk je anders over de dingen en voelen de dingen anders aan, dan wanneer je goed in je vel zit. Ook vermoeidheid kan een belangrijke rol spelen. Nog een factor: de mate waarin je je in beslag laat nemen door bijvoorbeeld een hobby, werk, problemen. Iemand die de ganse dag loopt te piekeren over de oplossing van een probleem (bijvoorbeeld van een wiskundige puzzel, maar ook bijvoorbeeld van een niet opgeloste woordenwisseling), heeft weinig ruimte voor het beleven van de dingen van het geloof. Een belangrijke factor kan ook zijn de aanwezigheid van een zonde. Ook al kennen wij de troost en vrede van God om Christus' wil, toch kan het gebeuren dat wij een tijdlang ons achteloos of zelfs onbuigzaam opstellen. We houden dan bewust of onbewust vast aan iets wat niet recht is voor God.

Ik ga niet alle mogelijke factoren opsommen, maar één wil ik er nog noemen. Dat is de neerslachtigheid. De stemming waarin het je maar moeilijk lukt om positief te denken en te voelen. Iedereen kent neerslachtige periodes. Soms is de stemming heel erg down en soms kan de periode heel lang duren. Je kunt dan van een depressieve bui in een ernstige depressie komen. Lang niet altijd is daarvan de oorzaak te achterhalen. Evenmin is te achterhalen waarom je soms gewoon een neerslachtige bui hebt.

De genoemde factoren moeten onderscheiden worden van de zaak waar jij over klaagt. Het missen van Gods troost en vrede is een zelfstandig verschijnsel, dat wel kan worden opgeroepen door bijvoorbeeld de genoemde factoren. Je kunt je afvragen waarom de HEERE het toelaat dat zijn kinderen met zulke problemen moeten worstelen. Het antwoord is dat je er uiteindelijk geestelijk op vooruitgaat. Bijvoorbeeld doordat je leert niet op je herinneringen te bouwen, maar op God en zijn Woord. Of doordat je helderder voor ogen krijgt dat de Heere Jezus de enige oorzaak van de vrede met God is. Of doordat je meer van Hem gaat houden. Of doordat je minder op je zelf gaat vertrouwen, omdat je je beperkingen en overtredingen leert kennen. Of doordat je het steeds wonderlijker gaat vinden dat de HEERE je opzocht. Of doordat je meer geestelijk inzicht ontvangt. Deze lijst kan nog veel langer gemaakt worden, maar dat doe ik nu niet omdat ik denk dat je zo ook wel begrijpt, dat je op verschillende manieren er geestelijk op vooruit kunt gaan.

Ik denk dat ik aan de meeste van je vragen inmiddels aandacht heb gegeven. Er blijft nog één vraag over, namelijk wat je eraan kunt doen. Je krijgt de zaak nooit zelf voor 100 procent onder controle. De duivel blijft je aanvallen, allerlei factoren blijven hun invloed uitoefenen, en bovenal de HEERE blijft aandachtig met je bezig om je te vormen naar het beeld van de Heere Jezus. Wij zijn van onszelf niet heilig, maar wij moeten wel heiliging leren. De HEERE doet dat door Woord en door Geest, maar ook door je geestelijke vorming te geven via bestrijding en zegen. Dit wetend zijn er wel een aantal dingen waarop je kunt letten. Probeer na te gaan of je ook enorm in beslag genomen wordt door een of andere zaak. Zo in beslag genomen, dat het je eigenlijk geen vrij moment gunt. Probeer min of meer systematisch tijd vrij te maken voor meditatie en gebed. Onder meditatie versta ik christelijke meditatie. Je richt je aandacht een tijdlang op enkele bijbel verzen (niet veel) en je vraagt je daarbij af wat ze betekenen, wat de HEERE ermee wil zeggen. Je hoeft niet meteen met diepzinnige antwoorden te komen. Het hangt van de bovengenoemde factoren af welke antwoorden je vindt. Toen ik jaren geleden ernstig ziek was, kon ik nauwelijks nadenken en probeerde ik een antwoord te vinden op de vraag waarom de Heere Jezus zo reageerde toen Nicodemus Hem zei: wij weten dat U door God bent gezonden, want niemand kan doen wat U doet als hij niet door God gezonden is. Daarop antwoordde de Heere Jezus, dat niemand het koninkrijk van God kon zien als hij niet wedergeboren was. De paar verzen waarin dit staat hebben me wel een paar dagen beziggehouden. Totdat ik inzag, dat de Heere dit zei om duidelijk te maken dat wij niets van onze zelf kunnen en alles van God moeten verwachten. Nicodemus moest dat ook leren. Je mag, als je dat prettig vindt, ook mediteren over een psalmvers, of over een vers van een geestelijk lied. Het gaat erom dat je een tijd rustig je aandacht richt op een geestelijk onderwerp. Vergeet bij dit alles het gebed niet. Sommige mensen vinden mediteren erg moeilijk, omdat ze niet gewend zijn om na te denken, of omdat ze op dat moment geen rust hebben. Luister dan naar geestelijke muziek die je vertrouwd is en die je in je hart kunt meezingen.

Dat is de meest eenvoudige vorm van mediteren. Het is altijd goed om je af te vragen of je ook in gedachten iets hebt gedaan wat niet recht is voor God. Ik heb gemerkt dat jongelui vreselijk konden schrikken, toen ik zei dat seksuele fantasieën onder andere vielen onder het gebod: gij zult niet begeren. De meeste dachten dat ze niet zondigden als ze niet tot daden waren gekomen. Ze zeiden: maar dan ben ik nooit zonder zonde! Ik antwoordde daarop: dat is ook zo, en daarom hebben wij het zo hard nodig dat wij het evangelie op onszelf leren toepassen. Wij hebben een Zaligmaker nodig, en onze enige troost is niet dat wij af en toe zonder zonden kunnen zijn, maar dat Hij ons vrij koopt van onze zonden. Wij moeten leren leven van vergeving. Misschien is dit een inzicht (namelijk dat je ook in gedachten kunt zondigen) dat nog verdiept moet worden. Ik weet het niet, maar het zou eventueel kunnen. Dan wil de HEERE je dit inzicht bijbrengen. Dat betekent dan niet dat je troost die je gevoeld had niet echt was, maar het betekent dat je geestelijk een stap verder moet komen. Ik kan je niet zeggen hoelang een periode van gemis duurt. Dat wisselt. De ene keer duurt het langer dan de andere. Maar de HEERE blijft nabij.

Ik heb met grote stappen aandacht gegeven aan een zaak die misschien wel uitgebreider behandeld had moeten worden. Ik hoop echter dat ik je met dit antwoord van dienst heb kunnen zijn. Weet dit zeker: wanneer de HEERE eenmaal licht in het hart heeft gegeven, neemt Hij het nooit meer volledig weg. Het besef dat de HEERE een weg met je gaat mag je tot troost zijn.

Ds. G. van ‘t Spijker

Ds. G. van 't Spijker

Ds. G. van 't Spijker

  • Geboortedatum:
    17-12-1943
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Baarn
  • Status:
    Inactief
  • Bijzonderheden:
    Emeritus

Tags in dit artikel:

geloof en gevoel
Geen reacties

Terug in de tijd

Aan ds. A.T. Vergunst. Geachte dominee, vanmorgen luisterde ik een preek via Prekenweb.nl die u gehouden hebt over Galaten 3, de rechtvaardige zal uit zijn geloof leven. De Heere heeft me een aantal j...
5 reacties
09-01-2015
Ik (man) ben eind 50 en nu van tafel en bed gescheiden. Ik heb zoveel verdriet en toch als man ook mijn seksuele behoeften. Ik las in de brief aan de Korinthiërs dat alles buiten het huwelijk hoererij...
2 reacties
09-01-2024
Aan ds. Vreugdenhil. Onlangs bekeken we een avond van Jij daar!, met uw lezing over "God moet het doen." Leerzaam en verhelderend was voor mij dat we niet eerst bijvoorbeeld genoeg zondekennis moeten ...
Geen reacties
09-01-2012
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering