Niet meer willen leven

Ik wil niet meer leven. Er is zoveel gebeurd! Niemand blijkt te vertrouwen. Mensen gaan uiteindelijk altijd voor zichzelf.

Beste vriend of vriendin,

Je wilt niet meer leven, schrijf je, er is zoveel gebeurd, niemand blijkt te vertrouwen, alle mensen gaan uiteindelijk voor zichzelf. 

Beste vriend(in), kun je begrijpen dat ik van je woorden een beetje schrok? Ik weet niet hoe jong of oud je bent, ook niet of je een man (jongen) of vrouw (meisje) bent. Maar te zeggen: “Ik wil niet meer leven” is wel heel wat. Ik kan me voorstellen dat iemand die zwaar gehandicapt is of die voor de zoveelste keer geopereerd moet worden zoiets zegt. Maar ik maak uit je woorden niet op dat dat met jou zo is. Alleen: dat er zoveel gebeurd is en niemand te vertrouwen blijkt. Je bent blijkbaar heel erg in mensen teleurgesteld, misschien wel in heel goede familieleden of in een paar heel goede vrienden. Heel erg verdrietig voor je. Maar, ik meen het echt als ik je vraag: betekent dat dat de enige uitweg voor je is dat je niet meer wilt leven? Zou er niet iets anders voor je kunnen zijn?

Ik maak, uit het feit dat je je vraag aan Refoweb stelt, op dat je christelijk bent en wat van de Bijbel weet en dat je ook een Bijbel hèbt. Nu, dat je schrijft: “Niemand blijkt te vertrouwen” is aan de ene kant waar. Maar weet je wie dat ook heeft gezegd? De apostel Paulus. Hij schrijft in de Romeinenbrief (lees dat maar eens: Romeinen 3:10-17): “Er is niemand rechtvaardig, ook niet één, er is niemand die verstandig is (...), er is niemand die goed doet, zelfs niet één’.” En dat er niemand is die goed doet, zelfs niet één, staat ook al twee keer in het Oude Testament: in Psalm 14:3 en in Psalm 53:4.

Maar, beste vriend(in), is dat voor Paulus en voor de Psalmdichters reden om te zeggen: Ik wil niet meer leven? Moet je eens lezen wat Paulus in zijn 2e Korinthebrief schrijft: “Ik kreeg slagen bovenmate, was heel vaak in gevangenissen, vaak in doodsgevaar, vijf keer heb ik veertig min één zweepslagen ontvangen, driemaal ben ik met de roede gegeseld, eenmaal ben ik gestenigd, enz.” (2 Korinthe 11:23-27). Was dat reden voor hem om te zeggen: Ik wil niet meer leven? Nee! Je zegt natuurlijk: ja, maar Paulus was een groot gelovige. Dat is waar. Kijk maar één hoofdstuk verder. Daar schrijft hij in vers 9 en 10 dat hoe meer hij van zichzelf zwak is, de kracht van Christus in hem komt wonen. Maar dat ging niet zomaar vanzelf, want in vers 8 schrijft hij dat hij de Heere daar driemaal (dat wil hier zeggen: véle malen) om gebeden heeft. Zou zoiets voor jou ook niet kunnen gelden? 

Ik kan ook iemand uit het Oude Testament noemen: David. Wat heeft die allemaal meegemaakt: koning Saul gooit met de speer naar hem om hem te doden, terwijl hij hem nota bene met zijn harp probeert te helpen. Zijn eigen zoon Absalom is, met een groot leger, in opstand tegen hem. In Psalm 27 zegt David zelfs: “Mijn vader en moeder hebben mij verlaten” (vers 10). David zou hetzelfde als jij kunnen zeggen: “Niemand blijkt te vertrouwen. Mensen gaan uiteindelijk altijd voor zichzelf.” Maar wat zegt hij in diezelfde psalm 27: “De Heere is mijn licht en mijn heil, en: De Heere is mijn levenskracht” (vers 1). En ik zou nog wel meer mensen kunnen noemen, zowel uit de Bijbel als uit de geschiedenis en van mensen die ik persoonlijk ontmoet heb.

Weet je wat ik tegen je zou willen zeggen? In de eerste plaats: Als je schrijft “Niemand blijkt te vertrouwen”, dan geldt dat (niet boos worden, hoor) ook van jou zelf en van mij. Ja toch? Als Paulus schrijft “Er is niemand rechtvaardig, ook niet één, er is niemand die goed doet, zelfs niet één”, dan geldt dat toch ook voor ons? Maar: dat is niet om nu te denken: dan is het leven voor iedereen hopeloos. Maar het is om te denken dat er toch Eén is (ja, met een hoofdletter) die goed is, namelijk Jezus. En wat heeft Jezus onder andere gezegd: “Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal u rust geven” (Mattheüs 11:28). Die woorden gelden ook voor jou. Zet in gedachten een streep onder het woordje “allen” en keer je naar Hem toe en geloof in Hem. 
 
Ik voeg er nog een paar dingen aan toe. Heel  belangrijk. Echt!
 
1. Lees elke dag een psalm, te beginnen bij psalm 1. Als het een lange psalm is, doe je het in twee of meer keer. Niet te gauw lezen, maar rustig, en tijd nemen om er over na te denken. De ene psalm zal je, in jouw situatie, meer aanspreken dan de andere psalm, maar je zult lezen dat veel psalmdichters het ook heel moeilijk hadden, maar naar God gingen en bij Hem rust vonden. 

2. Zoek contact met een dominee of voorganger. Denk niet dat ze geen tijd voor je hebben, want zulke mensen zijn er om naar je problemen te luisteren en je de weg te wijzen.  

3. Je kunt, als je er niet goed uit komt, ook (eventueel via de huisarts) contact zoeken met stichting Eleos. Dat is een stichting die vanuit een bijbelse basis mensen zoals jij, op een goede en vertrouwde manier, wil helpen en op verschillende plaatsen in ons land hulp biedt. 
 
Beste vriend(in), bedenk vooral: Wat zou de Heere God tegen je zeggen? Wat zou Jezus tegen je zeggen? Bij Hem zijn vast geen hopeloze gevallen? Denk nog eens aan de woorden: “Kom naar Mij toe, allen...”, dus ook jij.

Ik hoop dat ik je wat geholpen heb. Veel sterkte, beste vriend(in). God zegene je.    

Ds. H. veldhuizen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Veldhuizen

• Geboortedatum:
  02-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Wapenveld
• Status:
  Inactief

244 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven