Vraag
Waarom bidt een dominee na een doopdienst: “Almachtige en barmhartige God en Vader, wij danken en loven U dat U ons en onze kinderen door het bloed van Uw geliefde Zoon Jezus Christus al onze zonden vergeven hebt”?. Hoe kan van een baby of kind de zonde vergeven worden als wij hen eerst moeten voorleven? Waarom moeten ze daarna nóg een keer belijdenis doen als hun zonden toch al vergeven zijn?
Antwoord
Beste vragensteller
De reden dat na de bediening van de heilige doop wordt gedankt voor de vergeving van zonden geldt niet alleen het kind, maar heel de gemeente en daarbij behoort ook het zopas gedoopte kind dat immers gedoopt wordt omdat het al tot de gemeente behoort. Dat deze danktonen worden aangeslagen voor iets dat nog lijkt gerealiseerd te moeten worden, is omdat de opstellers van het doopformulier Gods beloften volledig serieus nemen en God absoluut betrouwbaar achten. Als God de Vader belooft het gedoopte kind tot Zijn kind en erfgenaam aan te nemen..., als God de Zoon belooft het gedoopte kind te wassen in Zijn bloed zodat wij van al onze zonden bevrijd worden en rechtvaardig voor God gerekend worden..., als ook God de Heilige Geest belooft dat Hij het gedoopte kind tot lidmaat van Christus wil heiligen door het toe te eigenen wat hij of zij in Christus heeft, namelijk de afwassing van zonde de zonde etc. ... en als de rijkdom van deze volstrekt betrouwbare beloften ook nog wordt verzegeld door het doopwater (omdat de doop een sacrament is en de beloften van God verzegelt), dan is het puur ongeloof als je dit niet gelooft.
En als je het wel gelooft, kun je uitsluitend God danken voor zoveel rijkdom van eenzijdige genade. Daarvoor is geloof nodig en dat hebben we niet omdat we in ongeloof volharden. Maar de Heilige Geest beloofde en verzegelde dat Hij ons (in de weg van geloof en bekering) eigen wil maken wat we in Christus hebben (niet krijgen, maar hebben!). Het ligt dus klaar en wat nodig is, is een bedelaarshand die het aanvaardt. Je moet dus wel heel erg weerbarstig, wantrouwend en ongelovig zijn om bij zo’n ruim en rijk aanbod van genade niet door de knieën te gaan.
Wat de opvoeding daarbij betekent, is dat de Heilige Geest daarvan als middel gebruik wil maken om de kinderen met de belovende God en de beloofde genade in aanraking te brengen. Belijdenis doen, is van heel andere orde. Het is geen sacrament dus het kan niet op een lijn geplaatst worden met de doop. Wie belijdenis doet, aanvaardt dat God voor hem/haar die God is die Hij beloofde in de doop al voor hem/haar te willen zijn. Hij/zij geeft zich aan deze God over en vertrouwt zich aan Hem toe in het verlangen om voor deze God te leven.
Als bovenstaande nieuw voor je is, lees dan het oude doopformulier nog eens door met bovenstaande in het achterhoofd.
Ds. P. van der Kraan
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P. van der Kraan
- Geboortedatum:06-02-1948
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Arnemuiden
- Status:Actief
