Vraag
Ik heb een vraag over de hel. Gisteren zat ik op Youtube filmpjes te kijken toen ik opeens een filmpje tegen kwam van een man die voor 23 minuten in de hel is geweest... zegt hij. Hij was al een christen en toen liet God hem dit visioen zien (want hij was er niet lichamelijk.) Ik schrok heel erg van het verhaal dat hij vertelde. Bij de hel dacht ik meestal aan alleen vuur, maar hij zei dat je in de hel bijna geen adem kan halen door alle giftige gassen die je inademt. Ook kan je met niemand communiceren dus je bent helemaal in je eentje eigenlijk en meer van dat soort dingen.
Daarna zag ik een ander filmpje van een meisje dat ook zo’n visioen heeft gezien en ze beschreef ongeveer hetzelfde. Ook dat ze daar veel bekende zangers zag die smeekten of ze de mensen op aarde wilde zeggen om niet naar hun liedjes te luisteren. En dat God tegen haar zei: “Waarschuw de mensen op aarde, want veel mensen hebben gehoord van de hel, maar ze denken dat het wel mee zal vallen.” En dat God huilde over dat er zo veel mensen naar de hel gingen.
Mijn eerste vraag is: denkt u dat God deze mensen echt de hel heeft laten zien of kan dat niet? Ik zelf denk dat ze wel de waarheid spreken, maar is het misschien niet gevaarlijk om zomaar iets van hen aan te nemen als waarheid? De filmpjes hebben veel in me losgemaakt en ik ben nu erg bang dat ik naar de hel moet. Want ik kijk ook telkens verkeerde dingen op Youtube of luister popmuziek en eigenlijk besteed ik bijna geen tijd aan God. Ik weet dat ik me moet bekeren tot God, maar hoe kan ik dat dan doen?
Het antwoord is dan vaak: door te bidden... Maar ik heb niet echt spijt van mijn zonden. Als ik bid of God mijn zonden wil vergeven dan voel ik geen emotie en terwijl ik bid of God mij wil bekeren dwalen mijn gedachten bijvoorbeeld af naar welke kleren ik morgen aan zal trekken. Eigenlijk heel oneerbiedig, maar zo gaat het elke keer. En dan bid ik of God dat wil veranderen, maar na mijn gebed ga ik iets anders doen en dan ben ik God alweer vergeten en ik bid ook altijd met tegenzin.
Mensen zeggen altijd, zorg vandaag nog dat je bekeerd wordt, want morgen kan het te laat zijn. Dan denk ik: hoe moet ik dat dan doen? De man in het filmpje zei dat je alleen maar hoeft te geloven dat Jezus de zoon van God is die jou zalig wil maken en dat hij gestorven is om je zalig te maken en je zonden te vergeven als je die belijdt. Dan ben je dus een kind van God. Die man ging dus zo’n gebed bidden en dat heb ik meegebeden en hij zei dat als je het met je hart heb meegebeden, je mag geloven dat je een kind van God bent. Maar ik ben nog niks veranderd en voel me gewoon net als eerst. Nog even onverschillig enz. Komt waarschijnlijk ook omdat ik het gebed niet vanuit mijn hart opzegde, maar dan denk ik: hoe moet ik dan bekeerd worden? Wil God ook zo’n zondig, onecht gebed van mij verhoren? Ik heb het idee dat het dan jaren duurt voor je bekeerd kan worden, soort van een traject van heel vaak bidden en hopen dat je een keer verhoord wordt, maar dat is toch niet zo? Ik hoop dat u me kan helpen.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Je stelt indringende vragen. Als we nadenken over de hel kunnen we erg verschrikt zijn en angstig worden. Je vraagt je af of God vandaag de dag aan mensen de hel kan laten zien. Naar aanleiding van je vraag en het bekijken van het filmpje op Youtube dat je doorstuurde moest ik denken aan de gelijkenis over Lazarus die beschreven staat in Lukas 16. In deze gelijkenis vertelt Jezus hoe eerst de bedelaar Lazarus sterft, gevolgd door een rijke man. Lazarus was in de hemel, terwijl de rijke man zijn ogen opendeed in de hel. De rijke man vroeg of Lazarus vanuit de hemel water kon brengen, want hij leed vreselijke pijn in de vlammen van de hel. Vanuit de hemel komt als reactie dat er een grote kloof is met de hel, waardoor er geen verkeer tussen deze beide mogelijk is. Daarop stelt de rijke man de vraag om dan Lazarus naar de aarde te laten terugkeren om de vijf broers van de rijke man te waarschuwen, zodat ze hun leven kunnen beteren en niet ook in de hel terecht zullen komen. Dit lijkt een heel begrijpelijke gedachte, nietwaar? Het persoonlijke verhaal van Bill Wiese lijkt ook deze strekking te hebben. Met deze vraag van de rijke man eindigt de gelijkenis alleen niet. Lazarus wordt níet naar de aarde gestuurd om de mensen te waarschuwen voor de hel, want: “Zij hebben Mozes en de profeten. Laten zij naar hen luisteren” (Luk. 16:29). Als de mensen niet naar Mozes en de profeten luisteren, dan zullen ze zich ook niet laten overtuigen als iemand uit de doden zou opstaan.
Uit het verband van de gelijkenis blijkt dat Jezus de Farizeeën er op wijst dat ze er geen oog voor hebben dat de Wet en de Profeten gericht zijn op de komst van Jezus als de Messias. Inmiddels is Gods openbaring nog helderder geworden en hebben wij naast de Wet en de Profeten ook het Nieuwe Testament met de Evangeliën en de Brieven waaruit duidelijk wordt dat Jezus de Zaligmaker en Redder van de wereld is, Die bekering en vergeving van zonden geeft (Hand. 5:31). We worden opgeroepen om Gods Woord te gehoorzamen, er naar te luisteren. Als wij niet naar het Woord van God luisteren zullen we ons ook niet laten overtuigen als iemand uit de doden zou opstaan. Openbaringen en visioenen buiten de Bijbel om zijn daarmee ook niet de normale manier waarop God werkt. Al zou ik niet willen zeggen dat God dit nooit meer zou kunnen gebruiken, we moeten dan wel alles toetsen aan de Bijbel.
Mijn vraag aan jou is of je de Bijbel leest met het oog op Jezus, of dat je net als de Farizeeën vast zit in je eigen gedachtepatroon over wat God van je vraagt. Je geeft aan dat je bang bent om naar de hel te moeten, maar niet kunt geloven en er in je leven niets verandert. Jezus overwon de hel, wij hoeven de hel en de angst voor de hel niet te overwinnen, dat zal ons als mens ook niet lukken. Zo is het ook met het geloof zelf, dat is niet iets dat je zelf kunt maken. De goede boodschap is echter dat God Zelf naar ons als zondige mensen is toegekomen. Lees de Bijbel eens biddend met de wetenschap dat God daarin tot jou spreekt en zegt dat Hij jouw Zaligmaker wil zijn. Geloof is niet de oorzaak van onze zaligheid, maar een reactie op het grote verlossingswerk van God. Dan is angst voor de hel ook niet meer nodig.
De geloofsbelijdenis belijdt dat Jezus is nedergedaald in de hel. De Heidelbergse Catechismus zegt op de vraag waarom dat is: “Opdat ik in mijn hoogste aanvechtingen verzekerd zij en geheel vertroost, dat mijn Heere Jezus Christus, door Zijn onuitsprekelijke benauwdheid, smarten verschrikking en helse kwelling, waarin Hij in Zijn ganse lijden, maar bijzonder aan het kruis gezonken was, mij van de helse benauwdheid en pijn verlost heeft” (vraag en antwoordt 44).
Maarten Luther zei er in een preek dit over: “Kijk naar het hemelse beeld, Christus. Hij is omwille van jou naar de hel afgedaald en door God verlaten geweest alsof Hij een eeuwig verdoemde was. Toen riep Hij aan het kruis uit: ‘Eli, Eli, lama sabachtani’, ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten?’ (Mat. 27:46). Zie, in dit beeld is jouw hel overwonnen en jouw onzekere uitverkiezing zeker gemaakt. Want wanneer jij je alleen daarmee bezighoudt en gelooft dat dit voor jou geschied is, dan zul je in dit geloof zeker gered worden. Daarom, laat dit beeld niet van je ogen wegnemen en zoek jezelf alleen in Christus en niet in jezelf. Dan zul je jezelf voor eeuwig in Hem vinden.”
Ik hoop je hiermee iets op weg geholpen te hebben, en anders hoor ik dat graag van je.
Met vriendelijke groet,
Pieter Oskam
Dit artikel is beantwoord door
Mr. P. M. (Pieter) Oskam
- Geboortedatum:03-03-1992
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Zeist
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Functie: Financieel/diaconaal zorgverlener (www.bobeldijk.nu)
Opleidingen: Bachelor of Theology & Master of Laws
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ook echt de popsterren in de hel? Echt waar? Popsterren? Niet de moordenaars, de verkrachters, de drugdealers?
Paulus kende die vrees ook, want hij zegt in 2 Cor. 5: 11 "Nu wij dus deze vrees voor de Heere kennen, bewegen wij de mensen tot het geloof". Welke vrees was dat? Dit zegt hij in vers 10:"Want wij moeten allen voor de rechterstoel van Christus openbaar worden, opdat ieder vergelding ontvangt voor wat hij door middel van zijn lichaam gedaan heeft, hetzij goed, hetzij kwaad." Dat deze angst je eens tot het geloof mag brengen. Welk geloof? Dat lees je in vers 19: "God was het namelijk Die in Christus de wereld met Zichzelf verzoende, en aan hen hun overtredingen niet toerekende". Daarom zegt hij in vers 20 "Namens Christus smeken wij: laat u met God verzoenen". God is niet meer boos in Christus. Zie Hem nu niet meer als je vijand. Waarom doe je dan nog dingen die Hem verdriet doen?
http://home.hccnet.nl/fam.keijzers/Boekbesprekingen/Geleid%20Door%20het%20Licht.html
De schrijfster beschrijft hier zeer uitgebreid in hoe zij, middels een lange bijna-dood-ervaring de HEMEL heeft ervaren. Buitengewoon boeiend en indrukwekkend en in elk geval veel opbouwender dan die Hel-verhalen.
Dus elke voorstelling die wij van de hel (of de hemel) zouden kunnen maken, kan nooit kloppen met de werkelijkheid. Het gaat ons verstand en voorstellingsvermogen ver te boven.
En God maakt ons niet bang en angstig, zodat wij zullen gaan geloven.
God roept ons met liefde en heel veel geduld.
En het probleem met ons is, dat wij van onszelf vinden dat we niet zo zondig zijn, we doen ons best, gaan naar de kerk, bidden en danken, en doen goede werken, toch? Maar we doen geen zonden, we ZIJN zondaars!
Dat is de hoogmoed die in ons aller hart diep geworteld zit. De Heilige Geest laat ons zien wie wij werkelijk zijn, van nature. Dat bid ik je toe vraagsteller. En blijf niet rondcirkelen in gevoelens van angst, tegenzin, maar vertel dit aan de Heere. Hij weet wat van Zijn maaksel is te wachten. Dus ook je tegenzin. Het is bij Hem allemaal bekend.
1 Korinthiërs 15:42: "Alzo zal ook de opstanding der doden zijn. Het lichaam wordt gezaaid in verderfelijkheid, het wordt opgewekt in onverderfelijkheid;"
Mattheüs 10:28: "En vreest u niet voor degenen, die het lichaam doden, en de ziel niet kunnen doden; maar vreest veel meer Hem, Die beide ziel en lichaam kan verderven in de hel."
Zeker, God roept ons met veel liefde en geduld. Hij waarschuwt echter ook voor de hel. Er is in de hele Bijbel zelfs niemand te vinden die zoveel gewaarschuwd heeft voor de hel als Jezus Zelf.
Zonder mijn mening over zulk soort filmpjes en visioenen te geven, ben jij wel tot een eerlijke conclusie gekomen. In het kort, je weet dat je onbekeerd bent en dat je bekeerd moet worden. Je weet ook dat je daar geen lust toe hebt. Je schrikt nu van de hel en je weet dat er iets moet gebeuren voordat het sterven wordt. Maar hoe? De man in het filmpje zei, “dat je alleen maar hoeft te geloven dat Jezus de zoon van God is die jou zalig wil maken en dat hij gestorven is om je zalig te maken en je zonden te vergeven als je die belijdt. Dan ben je dus een kind van God ”.
Ik zie het als een zegen dat je daar niet mee uit de voeten kunt. Je hebt meegebeden en voel je nog gewoon net als eerst. Het is in zekere zin wel waar wat je zei, “Ik heb het idee dat het dan jaren duurt voor je bekeerd kan worden, soort van een traject van heel vaak bidden en hopen dat je een keer verhoord wordt”. De ware bekering duurt je hele leven. Jezelf bekeren kan niet, dat moet God doen. O, op die toer, wordt er waarschijnlijk gedacht? Nou gelukkig maar, anders kwam het nooit goed! Je mag wel om bekering vragen. De Heere wilt het zelfs. Hij komt er ook zeker in mee. Ook al merk je dat niet direct. Je hoeft niet met een groot geloof aan te komen bij de Heere. Lees de Bergrede maar na. Kom maar als een zondaar. Als een arme van geest en als een bedelaar. Wachtend op die Gever die jou wat geven wilt. Niet als rechthebbende, omdat je geloof bezit, maar zeg maar dat je onbekeerd bent en vraag maar of Hij je wilt bekeren. Zeg vooral maar dat je het zelf niet kan en eigenlijk ook niet wil. Dan bezit je niets en heb je ook geen rechten, maar dan kan je wel met lege handen naar de Heere gaan. Daar komt Gods Heilige Geest Zelf in mee. Het is zo onbegrijpelijk, er staat niet dat vrienden, maar dat vijanden met God verzoend worden. Zou hij dan geen uitkomst geven?
Ja, dat klinkt weer heel makkelijk. Zelfs Hitler zei letterlijk: "Ik ben gekomen om het werk van Christus af te maken." Oftewel die geloofde ook in Jezus, in ieder geval dat die bestaan had.
En wat geloofden de mensen dan voor Jezus geboren was om zalig te worden?
Johannes 3:16-18
"Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem geloofd niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe.
Want God heeft Zijn Zoon niet gezonden in de wereld opdat Hij de wereld veroordelen zou, maar opdat de wereld door Hem behouden zou worden.
Die in Hem gelooft, wordt niet veroordeeld, maar die niet gelooft, is alrede veroordeeld, dewijl hij niet heeft geloofd in den Naam van den eniggeboren Zone Gods"
Hier staat duidelijk dat een iegelijk die in Hem geloofd... ( dus niemand uitgezonderd!)
Dat daar de rest van je leven een 'traject' aan vastzit is zeker waar, temeer omdat de Heilige Geest in je verder gaat werken. Maar volgens mij ben je toch echt aangenomen als kind van God als je in Hem geloofd en Hem aanneemt als jouw Verlosser.
Deels met je eens. Als het verstand genoeg zou zijn om te geloven dan was ik het volledig met je eens. Maar het gaat nou juist vooral om het hart, en dat mis ik een beetje in jou post. Het hart moet veranderd worden! Wij moeten een nieuw hart van God ontvangen. Door onze val in Adam kunnen wij en willen wij niet geloven wat Gods Woord ons zegt. De bedreigingen niet, en de beloftes niet. Daarom moet een dood mens levendgemaakt worden. Het hart moet vernieuwd worden. En er is niets zo moeilijk en tegennatuurlijk voor een mens om zichzelf te veranderen. (zoek naar de preek van McCheyne over psalm 40) Gelukkig kan God dat doen, en wil Hij het ook doen. Het is Gods werk, zonder ons, in ons. Die daaruitvolgend ook de kracht van Zijn Geest geeft om onszelf verder te reformeren en te bekeren. (lees DL hoofdstuk 3/4) Hoe weet je nou dat Hij jou hart heeft vernieuwd? Door de vruchten van het geloof die daaruit voortkomen (1Johannes)
De teksten die jij noemt zijn zeker de waarheid, maar toch wordt er geen algemene verzoening mee bedoeld. Wat is nl het ware geloof? Andrew verwoordde het precies toen hij over dat geloven van Hitler schreef. Dat zijn de feiten als waarheid erkennen.
In Jac 2-19 staat, Gij gelooft, dat God een enig God is; gij doet wel; de duivelen geloven het ook, en zij sidderen.
Ik luisterde in de auto naar een preek van ds. Heijkamp uit Emmeloord en die verwoordde het zo, (letterlijk nageschreven) Ik word niet rechtvaardig omdat ik geloof, maar door Christus. Het geloof is een instrument. Het geloof is een middel, waardoor ik aanneem en toe-eigen, wat mij gegeven wordt. Het geloof is een oog wat mij gegeven wordt om op Hem te zien. Het geloof is een oor om te luisteren naar Zijn stem. Het geloof is de armen en de voeten en de handen om te ontvangen, maar het geloof pákt Christus niet. Nee, het is een bedelaars hand, die wordt uitgestoken naar een gevende God .
Die bedelaar kijkt niet naar zijn eigen hand, maar naar Boven, naar de Gever en naar de gift die in de bedelaarshand wordt gelegd. Niet die hand maakt de bedelaar rijk, maar de gift die er in gelegd wordt.
Die gift is Christus, te krijgen door de genade middelen.
Als je dus zegt: “ Hier staat duidelijk dat een iegelijk die in Hem geloofd... (dus niemand uitgezonderd!)”, ...wordt tóch alleen diegene bedoeld, die als een bedelaar op Hem hoopt. Ik wil je beslist niet de put in praten hoor Esma, maar als je het eerlijk bekijkt maak ik het makkelijker voor je. Je hoeft van jezelf geen geloof te hebben, niets aan te dragen dus voor je zaligheid. Maar wordt maar een bedelaar. Geen Christus toe-eigenen omdat je gelooft (denkt) dat het voor jou is, maar vragen of Christus je geschonken mag worden. En wat ik tegen de vraagstel(st)er al zei, daar wilt de Heilige Geest in meekomen. Houd maar aan, dan zál Hij er ook in mee komen.
