Onzeker bij schoonfamilie

Ik heb meer dan een jaar verkering. Ik heb het echt enorm naar mijn zin zo. Maar vaak als ik bij mijn vriend ben, of we zijn samen bij hem thuis, dan gaan er vaak dingen fout. Ik let heel erg op wat ik doe en zeg. Soms struikel ik als er veel mensen bij zijn of ik knoei met het drinken (ze zijn erg netjes). Ook vraag ik me bij veel dingen af of ik niet iets heel doms heb gezegd. Heeft u misschien een tip waarbij ik me minder fixeer op hoe ik me gedraag?

Lief meisje-met-een-jaar-verkering,

Jammer, dat je zo’n korte vraag stelt. Ik ben wel benieuwd naar je leeftijd, naar die van je vriend. Zit ik er erg naast als ik denk dat je nog jong bent? Meer dan een jaar verkering... je komt thuis bij je vriend, komt hij ook bij jou thuis? Je schrijft dat je het enorm naar je zin hebt zo, maar ik ‘hoor’ toch enige onzekerheid... Twee gedachten spelen door mij heen over jouw vraag.  Of jíj bent onzeker óf de reactie van je vriend (zijn familie) máákt je onzeker.

• Eerste tip: denk er eens over na welke van mijn gedachten waarheid bevatten.
• Tip 2: praat er over met je vriend, hoe kijkt hij er tegen aan?
• Tip 3: lees verder, dan zal ik mijn twee gedachten voor je uitwerken.

-Als jí­j onzeker bent: hoe komt dat? Wil je zo verschrikkelijk je best doen om alles goed te doen, zodat er natùùrlijk dingen mis gaan, waar je je dan héél vervelend en onzeker over voelt? De volgende keer doe je nog beter je best, met als gevolg dat er weer iets mis gaat. Nog beter je best doen, ach dat helpt niet! Kortom: je gaat je steeds vervelender voelen, er tegen op zien om bij je vriend (bij hem thuis) te zijn. Je maakt jezelf van streek en je weet je geen raad meer. Gaat het zo? Beste meid, haal diep adem en zet al die vervelende gedachten uit je hoofd. Je gaat je onzeker voelen omdat je jezelf dingen wijsmaakt (misschien denk je wel: ik ben hem niet waard, hij komt uit zo’n nette familie). Stop die negatieve gedachten! Denk positief (ik bedoel dit niet als een of andere moderne kreet). Bedenk: je hebt een lieve vriend (anders duurde de verkering niet zo lang), je mag bij hem thuis komen. Je hebt het naar je zin zo. Misschien knoei je een keer, laat je iets vallen, struikel je zelfs... nou en? Je haalt een doekje, je raapt de scherven bij elkaar (koopt een leuk nieuw kopje met een bosje bloemen erbij voor zijn moeder), je zegt “sorry”, je staat op en gaat weer verder. En -heel belangrijk- zeg tegen jezelf: “pech gehad, volgende keer beter!” Maak er geen drama van, ook niet in gedachten! Prijs jezelf bij ieder keer dat iets goed gaat (schrijf het in je dagboek)! Probeer met humor naar jezelf te kijken, houd je hoofd omhoog! Je zult het zien: ieder stapje voorwaarts geeft je positieve gedachten en een zekerder gevoel!

-Nu de reactie van je vriend en/of de familie: als die zo negatief is dat jij je daardoor onzeker gaat voelen, vraag je dan af of je zo wel verder wilt gaan. Het kan natuurlijk zo zijn, dat bijvoorbeeld je vriend of een familielid afkeurend is als je iets ‘fout’ doet. Bedenk dan of je dit bespreekbaar kunt/wilt maken, of dat je er mee wilt blijven leven. Vanzèlf zal ‘afkeuring’ niet overgaan! Je moet iets doen (als niets anders helpt: verkering uitmaken, want je zult zo niet gelukkig worden!). Dènk je, dat men afkeurend doet, zijn dat jouw gedachten, is dat jouw onzekerheid, kijk dan nog eens naar wat ik hierboven schreef!

Sterkte ermee, het ga je goed!
Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1499 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven