Vraag
Kort geleden werd ik (CGK) door vriendinnen (Vrije Baptisten) uitgenodigd mee te gaan naar een conferentie met als thema “Vrij zijn - wie je bent in Christus.” Omdat ik worstel met een laag zelfbeeld, vonden ze dit passend voor mij. Ze proberen mij te overtuigen van het feit dat ik, hoe dan ook, in Christus’ ogen vrij mag zijn van leugens die mij beheersen (je bent niet goed genoeg, je bent niet mooi, anderen zijn intelligenter enz. enz.). Dit alles door Christus. Het klinkt als een fijne, prettige gedachte... Maar ik vroeg me af: werkt het allemaal wel zo: een onderwerp isoleren uit de Bijbel en naast mijn problematiek leggen? Hierbij onderstrepen ze dat ik een kind van God ben, zonder enige twijfel. Maar niet iedereen is automatisch een kind van God toch? Staat er een tekst in de Bijbel die het tegendeel bewijst? En als laatste, toen in Googlede op de spreker kwam ik bij het volgende filmpje:
Het bracht mij in verwarring. Kunnen wij het met zo’n boodschap eens zijn? (ik denk bijv. aan: “Hij houdt van alle mensen evenveel; in ieder mens is iets van God terug te vinden - daar is God naar op zoek - om erop in te haken?” Bovendien kunnen wij ons hart toch niet voor God openen? Dat is toch het werk van de Heilige Geest?
Antwoord
Beste vragenstelster,
Jouw vragen liggen op het snijvlak van je eigen zelfbeeld en het Bijbelse mensbeeld. Twee zaken waarvan jij je eigenlijk afvraagt: “Hoe verhouden die zich tot elkaar?” Jouw negatieve zelfbeeld vertelt jou dat je niet mooi, intelligent en goed genoeg bent. Wat vertelt de Bijbel over jou? Laten we eens proberen dat op een rij te zetten.
-Uitgangspunt is dat de Heere jouw Schepper is. Hij heeft jou in de moederschoot geweven (Psalm 139:13-16). Dat betekent dat de Heere je bewust heeft gemaakt en gewild. Besef dat maar op het moment dat je naar jezelf kijkt. Dat maakt je lichaam en je persoon kostbaar in de ogen van de Heere!
-Maar de Bijbel zegt meer. Wij mensen zijn van God afgevallen. Wij hebben de zonde op een verwoestende manier ons hart en leven binnengelaten. Nu zijn wij mensen van wie geldt dat er “niemand is die goed doet” (Romeinen 3:12). Het is nodig om ook dat te beseffen en te doorleven als je naar jezelf kijkt: met heel mijn zondige leven doe ik de Heere verdriet.
-En dan wijst de Bijbel ons op Christus. In Hem wil de Heere ons onze zonden vergeven en ons tot Zijn kinderen aannemen. Als je de Heere in je leven kennen mag, mag je ook dat bedenken als je naar jezelf kijkt: de Heere heeft mij -ondanks al mijn zonden en tekortkomingen- in Zijn genade op het oog!
Als je deze dingen optelt valt er dus zeker vanuit de Bijbel het nodige te zeggen over ons zelfbeeld. Maar als ik dit leg naast jouw verslag van die betreffende conferentie met het filmpje dat je daarbij doorstuurde, dan geeft mij dat precies dezelfde aarzelingen als die jij zelf al noemt.
-Men isoleert een hedendaags psychisch probleem -een negatief zelfbeeld, waar veel mensen mee worstelen- en projecteert dat op een eenzijdige manier op de Bijbel. Mij bekruipt bijna het gevoel dat de Heere Jezus vooral gekomen is om ons van ons negatieve zelfbeeld te verlossen. Maar Zijn belangrijkste werk is toch echt dat Hij Zijn volk zal “zalig maken van hun zonden” (Mattheüs 1:21).
-Niet iedereen is een kind van God. “Zovelen als er door de Geest Gods geleid worden, die zijn kinderen Gods” (Romeinen 8:14). Daarvoor is wedergeboorte en bekering nodig (Johannes 3:3). Daarbij hoort ook dat je eerlijk onder ogen ziet dat je leven een verzondigd leven is. Die notie mis ik hier. Integendeel, er wordt gezegd (je citeert de woorden zelf al): “In ieder mens is iets van God terug te vinden.” Zo wordt onze zonde en verlorenheid helemaal weggestopt. Als men vervolgens wel uitgebreid onder woorden brengt dat je in de ogen van de Heere kostbaar bent, dan worden dat lege woorden die in de lucht komen te hangen. Wat je dan over houdt is een feel-good-boodschap die je in de wereld ook genoeg te horen krijgt: “Je mag er zijn!” Maar dan met een Bijbels sausje: “In de ogen van God mag je er zijn.” Volgens mij help je daar niemand verder mee, omdat we ondertussen heel goed aanvoelen dat er in ons leven heel veel is dat niet klopt.
Hoe dan wel?
-Laten we eerst nuchter onder ogen zien dat elk mens het nodig heeft dat je van anderen om je heen een gezond stukje liefde en waardering krijgt. Zo heeft de Heere ons nu eenmaal geschapen. Die behoefte is niet zomaar met een aantal Bijbelteksten op te vullen. Net zomin als de behoefte aan dagelijks voedsel door Bijbelteksten weggenomen kan worden. Helaas missen veel mensen dat gezonde stukje liefde en waardering in hun leven. Reden dus om mensen om je heen te zoeken aan wie je dat in een open relatie geven kunt en van wie je dat ontvangen mag. Al besef ik daarbij heel goed dat dit natuurlijk niet zo makkelijk te organiseren is als dat ik het hier schrijf.
-Waar het de verhouding van zelfbeeld en Bijbels mensbeeld betreft: we moeten eerlijk tegen elkaar zeggen dat ons leven helemaal niet goed is in de ogen van de Heere. Dat we alles verzondigd hebben en dat er voor ons allemaal geloof en bekering nodig is. Maar ook dat de Heere zulke vuile en verloren zondaren opzoekt en dat er door het offer van de Heere Jezus vergeving te krijgen is voor al onze zonden.
Dit is een bevrijdende boodschap want dat betekent dat ik geen schijn hoef op te houden. Ik hoef niks te verdienen of te presteren. Ik hoef mij niet mooier voor te doen dan ik ben. De Heere kent mij immers tot in de vuilste hoeken van mijn hart. En toch wil de Heere met zondaren, zoals ik er één ben, te maken hebben. Uit genade! Hij wil mij rein maken door het offer van Christus en mij tot Zijn kind aannemen. Ik weet en geloof dat Zijn kinderen kostbaar zijn in Zijn ogen. Als ik in geloof naar Hem toevlucht, dan weet ik dat dit dus ook voor mijzelf geldt: kostbaar in Zijn ogen!
Ds. A. D. Fokkema
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.D. Fokkema
- Geboortedatum:18-09-1986
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Kerkwerve
- Status:Actief
