Tips voor hoogsensitieve moeder

Je kunt ook oordopjes proberen. Die werken als een soort filter zodat het geluid niet zo hard binnen komt, en je kunt toch gewoon horen.

Als collega-hsp-moeder wil ik graag ook even reageren ;-)
Hier zijn we met drie kinderen, waarvan de oudste (10) en jongste (4) HSP zijn. En bij ons zijn ze ook nog 'strong willed'. Een deel van de HSP groep is namelijk even sterk van wil of temperament als dat ze gevoelig zijn. Prikkels zijn voor mij dus ook echt een uitdaging! Maaltijden zijn zo'n bron, en inderdaad, ook de aanwezigheid van het hele gezin in de woonkamer ín uitgelaten stemming! Ik trek het dan vaak ook even niet en zeker in het begin was dat heel lastig. Maar ik ben wel serieuzer naar mijn behoeften gaan luisteren. Als ik een tijdje overprikkeld ben, maar niet direct weg kan daaruit, dan weet ik dat ik dat niet lang volhoud. Wat ik dan doe, is in elk geval alles wat ik wil even op een laag pitje zetten. Ik 'sus' mezelf een beetje. Even op een lager niveau functioneren. Zodat ik het nog precies vol kan houden. Ik voed dan dus even niet actief op (tenzij noodzakelijk). Ik hanteer duidelijk de grenzen die er altijd zijn, maar doe er even geen tandje bij om hen meer te leren.
Het is een soort van 'overlevings'gebeuren waarin ik nog aanwezig blijf als moeder, maar mezelf ook zover ik kan even wat afsluit voor al die prikkels. Dat kan niet volledig! Maar ik heb gemerkt dat ook ik wel een zekere ontspanning kon vinden. Dat was wel zoeken hoor. Aan tafel kan die ontspanning komen door letterlijk even te bewegen (afruimen). Dat helpt mijn lichaam bijvoorbeeld op zo'n moment.
Lang moet overprikkeling niet duren, dan word ik een naar mens voor de kinderen en dat wil ik niet.

Na overprikkeling heb ik ook een terug-trek-moment nodig om op te laden. Klinkt een beetje hoogdravend allemaal, maar dat komt denk ik door het beschrijven. In het dagelijks leven zie je hier denk ik niet zoveel van bij ons. Het is meer gewoon het hanteren van mezelf, wat ik op deze manier kan doen. Opladen lukt mij overdag bijna niet overigens. Het enige wat helpt is in een heel prikkelarme omgeving liggen en niets doen. Niet lezen, niet luisteren, niet kijken. Moeilijk voor een HSP, want de 'molen' in je hoofd gaat en wil altijd door. Ik heb twee opties gevonden. Vijf minuten op mijn bed liggen en van het uitzicht naar buiten genieten of beneden op de bank zitten, met krant, niet met mobiel ofzo, waar vanaf 5 uur de zon schijnt op een heerlijk warm plekje bij het raam.

Het klinkt een beetje als gepruts denk ik, maar waar het om gaat is dat je gaat uitvinden wat jou zelf helpt in dit geval. Ik denk dat het nodig is dat HSP moeders dat doen. Ik doe dit trouwens op alle plaatsen waar ik te maken krijg met overprikkeling. In winkels - dan focus ik me op de nodig dingen of neem even een 'kijk'pauze en geef mezelf ruimte om even te 'nixen'. Op verjaardagen doe ik dat ook. Of op cursus-dagen.
Zo kun je veel doen om jezelf een beetje te helpen. HSP zijn is leuk, mooi, maar heeft ook een schaduwkant. Daar moet je gewoon voor gaan zorgen. Het helpt om te begrijpen hoe rijk je bent als je HSP als gave kunt gebruiken en inzetten. Het is een kwaliteit van het hart! En ik denk dat God wist dat de mensheid het nodig heeft dat een deel van die groep gevoeliger is in allerlei opzicht, dan de rest. Onze maatschappij in NL is er niet zo dol op, maar dat is niet heel wijs. Mw Elaine Aron schrijft daarover. Bij dieren zie je dat bijvoorbeeld goed. In een groep herten zijn er een paar die veel gevoeliger afgesteld zijn. Die hebben een signaalfunctie bijvoorbeeld. Bij mensen werkt dat ook een beetje zo. Signaleren, of adviseren. En zo is er meer. Ik merk dat het zin heeft om jezelf te helpen met die prikkels. Wanneer je jezelf leiding geeft, kun je ook de andere kanten van je HSP zijn tot zijn recht laten komen. Dat is wat God bedoelt heeft denk ik.
Veel succes!

Wat een herkenbare vraag! Hier ook een HSP-moeder van 3 kinderen. Wat Justin schrijft kan ik alleen maar bevestigen. Ook ik heb door de jaren geleerd om echt rustmomenten te pakken voordat de drukte losbarst. Vond ik het eerst enorm zwak van mezelf, nu weet ik dat dit gewoon voor mij nodig is om er te kunnen zijn voor de kinderen. Tussen de middag ga ik (bijna) standaard even een klein half uurtje liggen met mn ogen dicht. Soms zak ik weg, soms niet. Maar ik laad er wel van op. En dan ben ik weer een rustige moeder als de kinderen uit school komen. En wat het rennen in de kamer betreft; dat vind ik ook vaak druk. Ik probeer dan, zoals mevr Ronner zegt, me er enigszins voor af te sluiten. Soms lukt dit niet. Dan stuur ik ze ook wel naar buiten. Zo van: Ga buiten maar lekker ravotten. Over het algemeen merk ik wel dat het erg belangrijk is om voldoende (nacht)rust te nemen.
Jouw laatste zin raakt me; dat je zelfs nog wel meer kinderen zou willen. Dat herken ik bij mezelf ook en is iets wat ik lastig vind. Zou het ook niet te 'hoog gegrepen' zijn? vraag ik mezelf dan af.

Ja mijn vrouw is ook een HSP.
Het is erg zwaar, vaak is ze doodop aan het begin van de avond van alle prikkels etc.
Het beste is jouw kinderen helder uit te leggen hoe dat bij jou werkt in je hoofd, kinderen zijn wat dat betreft heel flexibel en kunnen daar zeker rekening mee houden, samenwerking met je partner is hierbij belangrijk.