Vraag
Mijn man heeft in 2008 mij verlaten omdat hij een andere vrouw wilde. Tijdens ons huwelijk heeft hij het bed niet gedeeld met een ander (zegt hij). In daten is hij wel actief (geweest) maar tot op vandaag is het hem nog niet gelukt een andere relatie aan te gaan. Tijdens ons huwelijk dus geen andere vrouw en tijdens de echtscheidingsprocedure en daarna ook niet. Hierdoor mag ik bijbels gezien niet hertrouwen omdat er niet daadwerkelijk een andere vrouw/hoererij is geweest. Ik heb een gesprek gehad met onze predikant en naar de visie van de kerkenraad mag ik niet hertrouwen. Toch voelt het voor mij alsof hij overspelig is geweest door mij te verlaten om een relatie aan te willen gaan met een andere vrouw. De reden op zichzelf zie ik al als overspel.
Ondertussen voel ik me al jarenlang zijn ‘gevangene’ die wel vrij mag rondlopen maar met een ketting aan de enkel waar aan een loodzware kogel hangt. Ik ben nog vrij jong, vind ik, maar soms is het leven voor mij zó zwaar. Het lijkt wel of het leven voor mij nu al voorbij is. Zoiets als alleen nog werken voor je brood en in eenzaamheid wachten op je dood. Is dit ècht wat de Heere van mij vraagt? Als het antwoord hierop “ja” is, dan zal ik alleen blijven tot mijn dood (of de dood van mijn ex-partner). Want ik heb God lief en wil Hem gehoorzaam zijn. Ik ben er alleen niet van overtuigd dat dit is wat God van mij vraagt. Dat is moeilijk voor me. Is er iemand die mij kan uitleggen of het verlaten worden zoals mij is overkomen, bijbels gezien hetzelfde is als overspel en ik mag hertrouwen?
Antwoord
Het Bijbelse gebod om de echt niet te breken heeft God ons gegeven omdat Hij vóór het huwelijk is en dat Hij ons liefde en trouw bij de voortduur wil opdragen en geven. Om die reden zijn de regels die God ons voor het omgaan met het huwelijk stringent. Jezus heeft daar niets aan afgedaan, maar het eerder nog aangescherpt: Een man moet zijn vrouw de scheidbrief niet geven, want dat is overspel. Ook al is de scheidbrief in de samenleving een wettig element dat als zodanig erkend wordt. En een vrouw die van haar man de scheidbrief gekregen heeft en ‘verlatene’ is geworden is niet vrij. Want God ziet de huwelijksband nog steeds. En Hij geeft geen vrijbrief om een huwelijk op te geven. Hij is de God die telkens weer terugroept naar de liefde en de trouw die de weg wijst naar het terugkeren naar elkaar. God is vóór het huwelijk en tegen de verwording ervan.
Jezus Zelf erkent dat overspel het huwelijk kapot breekt. De twee die één vlees zijn, worden er door van elkaar losgescheurd. Er is een derde in het spel gekomen. En valse nieuwe vlees-eenheid is ontstaan. Heeft een echtgenoot zich zo ontstolen aan de andere echtgenoot, dan is er iets definitief kapot. Als de verlaten echtgenoot niet meer verder kan met de eerdere echtgenoot is er een wettige reden om de scheiding die door overspel gekomen is ook formeel te maken. Dat hòeft echter niet, want God geeft Zelf het voorbeeld dat Hij Hem ontrouw geworden mensen terugneemt als ze berouw tonen – lees het Bijbelboek Hosea.
Ik vind uw schrijven erg eerlijk. U doet uit de doeken dat uw man van u gescheiden is. En dat hij toch niet daadwerkelijk met een andere vrouw een relatie heeft aangeknoopt. U voelt het zo aan, dat de manier van bezig zijn van uw man erg op die van overspel lijkt en dat u voor uw gevoel een Bijbelse reden hebt om niet langer om te zien, maar u te richten op de (mogelijkheid van) een nieuw huwelijk. Ik kan me die gedachtegang voorstellen, maar ik weet natuurlijk niets van de precieze situatie van u of uw man. En ik zou u willen verwijzen naar uw predikant en kerkenraad. Hen hebt u er echter al over benaderd. En zij menen dat de weg niet open is om te hertrouwen. Eerlijk gezegd houdt het daar voor mij op. En ik zou u willen vragen om toch te overwegen of u het daar ook niet bij moet houden.
Kunt u dat niet -en daar lijkt het op- dan lijkt het me zaak om nogmaals een gesprek met predikant/kerkenraad aan te vragen. Op de manier van de weduwe van Lukas 18, die met de in haar ogen rechtvaardige zaak blijft terugkeren.
Maar ik zou u zeker ook willen vragen: is er echt geen mogelijkheid dat u en uw man weer bij elkaar komen? Bidt u daar om? Hoopt u daar op? We zijn als christenen op het gebied van huwelijksontbinding tamelijk mee geseculariseerd in de achterliggende decennia. We aanvaarden het gemiddeld genomen vrij snel als definitief en onomkeerbaar wanneer er huwelijken kapot gaan. Dit moet onder ons niet zo zijn. Mevrouw, ligt er echt geen weg meer open om weer een goede band met uw man te krijgen?
Als het simpelweg gaat over de vraag of hertrouwen mag in situaties die lijken op overspel: het antwoord is niet zo eenvoudig. Misschien hebt u afgelopen november in het Reformatorisch Dagblad ook gevolgd hoe verschillende predikanten van mening verschillen over die mogelijkheid. De één ziet het Bijbels gezien als geoorloofd, vanwege het ‘analogiemodel’, dat hij ontwaart bij bijv. Béza en Voetius. Andere predikanten opponeren daar juist tegen en ontwaren het tegengestelde. Ik ga hier die discussie niet simpel beslissen. Het is denkelijk vooral iets waarmee u zelf met God moet zien klaar te komen. Zoek leiding en raad bij Hem. U ervaart uw leven nu als leeg en voelt uw alleen moeten blijven als nood. Brengt het bij de Heere.
Bedenk ondertussen wel dat u de enige niet bent die alleen verder zou moeten gaan. Denk aan de velen die verlangen naar een partner, maar er nooit één vonden. Denk aan hen die vanwege een andere geaardheid geen weg zien geopend richting een relatie. En u weet bij eigen ondervinding ook, dat het ideaal is om goed getrouwd te zijn, maar dat niet iedere getrouwde het ook werkelijk is en dan kan het huwelijk bij tijden ook iets van een gevangenis hebben.
Van harte hoop ik dat u uw weg met de Heere mag gaan. Het geeft me moed dat u mag neerschrijven: Ik heb Hem lief en wil Hem gehoorzamen. Hij zal voorzien!
Nieuw-Lekkerland,
Ds. A. de Lange
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. de Lange
- Geboortedatum:06-03-1960
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Nieuw-Lekkerland
- Status:Actief
