Vraag
Pas had ik een discussie met bekenden die in Nederland de gebedsweek van Herman Boon Ministries bezoeken. Dit komt ook uit de hoek van de pinksterbeweging, waarin ze heel actief zijn met de geestelijke gaven. Er gebeuren hier dingen die heel bijzonder zijn. Zo worden mensen genezen van wiplashes, hernia’s en migraine. Bij de conferentie waar een blog over is geschreven, waren er wel honderd zieken en zijn die allemaal genezen. Ook worden er duivelen uitgeworpen aan de hand van Bijbelteksten.
Uit hetzelfde blog: “Ik liep samen met Cor (iemand van de gemeente) en we gingen naar een jongen toe die manifesteerde. De boze geesten wouden er niet uit en lachten ons uit. Toen kreeg ik een openbaring van God dat ik Collosenzen 2:15 (God ontnam de duivel en zijn trawanten volledig hun macht...) moest uitspreken en het bloed van Jezus over hem moest uitspreken. Toen kwam er een doorbraak! Hij werd zich bewust van zonden, beleed en de boze geesten vlogen eruit. Hij is weer een stuk schoner geworden. Dank U Jezus! Hij voelt zich geweldig nu hij er van af is. God is zo goed, Hij houdt van ons en wil ons vrij zetten.”
Dat kan toch niet allemaal van de duivel zijn? Aan de andere kant gebeuren er ook heel rare dingen. Ze gaan op zo’n conferentie meerdere keren op de grond liggen en dan wordt er muziek gespeeld en dan worden ze aangeraakt door Jezus. En ze zeggen een andere keer hardop hun boezemzonden en dan moeten ze die vervolgens door te stampen vertrappen. Er vallen mensen in de Geest. En een andere keer bij het op de grond liggen gingen mensen na de muziek lachen en uiteindelijk ging iedereen door de Geest lachen. Ook spreken ze in tongen zonder dat ze het zelf kunnen verstaan en dat staat anders in 1 Korinthe 14.
Ik weet niet zo goed hoe ik aan mijn bekenden uit moet leggen wat hier verkeerd aan is. Er zijn duidelijk dingen die niet kloppen, maar er gebeuren blijkbaar ook wonderen. Want zij zeggen dat de duivel geen goede werken kan doen en omdat hier goede werken gebeuren moet dit van God zijn. Kan het zijn dat die genezingen wel van God zijn? Want de duivel geneest toch niet? Zijn wij als reformatorische mensen niet te bang voor de genezende kracht van God en de geestelijke gave om te genezen? Die staat toch ook in 1 Korinthe 14? Of -maar mag ik daarover oordelen?- is dit dan de duivel die zich voordoet als de engel van het licht? Wat is hierin waarheid?
Antwoord
Beste vriend of vriendin,
Nu, beste vriend(in), laat ik meteen maar zeggen: ook reformatorische mensen geloven in de genezende kracht van God, maar dat wil niet zeggen dat ze het zoeken in geestelijke gaven, zéker niet als er “rare dingen” gebeuren. We kennen als het goed is het persoonlijk gebed voor zieken thuis, de voorbeden in de samenkomsten van de gemeente, veel gemeenten kennen een gebedskring of een bijzondere gebedssamenkomst. Zijn die gebeden minder dan de gebeden die worden opgezonden in de ministries van Herman Boon of van andere gebedsgenezers?
Ook reformatorische mensen geloven dat God wonderen kan doen. Ik zou voorbeelden kunnen noemen van mensen die op het gebed van de gemeente en/of persoonlijke gebeden van familieleden soms wonderlijk genazen. Andersom zou ik ook voorbeelden kunnen noemen dat mensen, ondanks dat er veel en indringend gebeden was, niet genazen. Is het dan niet evenzeer een wonder als een zieke bereid wordt gemaakt om de werkelijkheid onder ogen te zien en hij of zij de genade ontvangt om vol overgave in het geloof in Christus te sterven? Trouwens, ook in de Bijbel en in de tijd van Jezus werd niet iedereen genezen. Ik denk aan koning Hizkia, die er op zijn gebed vijftien jaar bij kreeg (2 Koningen 20). Een wonder van de Heere. Maar vijftien jaar later stierf hij op 54-jarige leeftijd (2 Koningen 18:2). Paulus raadt Timotheüs aan ook een kleine hoeveelheid wijn te nemen voor zijn maag en veelvuldige kwalen (1 Timotheüs 5:23) zonder dat van geestelijke gaven sprake is. En in 2 Timotheüs 4:20 lees ik dat Paulus Trofimus ziek in Milete heeft achtergelaten. Denk ook, al is dat een ander iets, aan de wondere bevrijding op het gebed van de gemeente van Petrus uit de gevangenis (Hand. 12:5), terwijl daarentegen Jakobus niet bevrijd, maar gedood werd (Hand.12:2) en Stefanus werd gestenigd (Hand.7:54v). Zou de gemeente voor hèn ook niet voortdurend gebeden hebben? Wàt zou de gemeente trouwens voor Petrus gebeden hebben? “Heere, wilt U hem uit de gevangenis bevrijden.” Of “Wilt U hem kracht geven als hij net zoals Jakobus gedood zal worden”?
We geloven zéker dat God op het gebed wonderen kan doen. Maar is het minder gelovig als ik, als ik ziek ben, naar de dokter en eventueel het ziekenhuis ga en bid of de Heere de medische behandeling wil zegenen? Is de medische wetenschap ook niet een bijzondere gave van God, waarbij we weten dat God er Zijn zegen over moet geven? Wat zijn vele ontdekkingen in de medische wetenschap een zegen, als ik alleen al denk (er zou veel meer te noemen zijn) aan de narcose, waardoor ik geopereerd kan worden. Lukas was, zoals je zult weten, dokter van beroep (Kolossenzen 4:14). Maar hij had niet de kennis die de medische wetenschap nu heeft. Ik denk dat we daarom mogen zeggen dat de gaven van gezondmaking in de Bijbeltijd meer nodig waren dan in onze tijd en dat de Heere die gaven daarom toen bijzonder heeft gegeven.
Wat me bij veel gebedsgenezingen opvalt is dat het, ook in jouw voorbeelden, dikwijls gaat om ziektes met een hoog psycho-somatisch gehalte, waarbij ook andere achtergronden een rol kunnen spelen. Ik heb bij die genezingen trouwens ook een aantal vragen, zoals: zijn het werkelijk genezingen of is alleen de pijn weg, terwijl de kwaal nog aanwezig is? Is de genezing blijvend of komt ze na verloop van kortere of langere tijd weer terug? Ik heb trouwens met het massale spectaculaire gebeuren in de conferenties en ministries van Herman Boon veel moeite.
Je vraagt: “De genezingen die er gebeuren kunnen toch niet allemaal van de duivel zijn?” En even verder: “Kan het zijn dat die genezingen wel van God zijn?” Als ik eerlijk ben zeg ik: ik zou het geen van beide durven zeggen. Aan de ene kant: ook in de occulte wereld en bijvoorbeeld bij Jomanda werden mensen genezen. Dus het hoeft in geen geval van God te zijn. En ook in het Rooms-katholieke Lourdes vonden genezingen plaats, terwijl wij bij het Rooms-katholicisme een heel aantal vragen hebben.
Wat veel belangrijker is: brengen de genezingen mensen bij God? Ik denk dat het belangrijk is dat niet de gaven van de Heilige Geest centraal staan, maar het wèrk van de Heilige Geest staat. De Heilige Geest zal de wereld overtuigen van zonden, van gerechtigheid en van oordeel, zegt Jezus (Johannes 16:8). Dat is het wèrk van de Heilige Geest. Hij werkt dat mensen gaan geloven in de Heere Jezus Christus. Dat Hij ook gaven kan geven is vast en zeker waar, maar dan altijd zo dat het in de eerste plaats gaat om het geloof in Christus. Dan mag er bij ziekte gebeden worden om genezing. Als er geen genezing intreedt mag in het geloof geweten worden dat God kracht wil geven en een helpend God is voor allen die het van Hem verwachten, ook al kan die hulp (soms) heel anders geven dan wij in eerste instantie wensen.
Je noemde in je vraag ook even het spreken in tongen. Dat is een ander onderwerp, waarover je op Refoweb meer kunt vinden. Ik zeg er alleen dit van: In de Bijbel is, o.a. in de 1e Korinthebrief, ook sprake van spreken in tongen. Als je 1 Korinthe 14 goed leest zie je echter dat Paulus het eerder terugwijst dan dat hij het zou willen bevorderen. Bovendien wijs je er terecht op dat het spreken in tongen zonder dat mensen het zelf kunnen verstaan niet in overeenstemming is met wat geschreven staat in 1 Korinthe 14. In 1 Korinthe 12 en 14 lezen we dat spreken in tongen samengaat gaat met de uitleggen ervan (12:10 en 14:27-30). Heel belangrijk om die twee dingen goed bij elkaar te houden.
Beste vriend(in), ik hoop dat ik duidelijk geweest ben. Misschien wil je ook eens lezen wat ik op Refoweb bij eerdere vragen over gebedsgenezing schreef. Van harte wijsheid toegewenst bij je ontmoeting met bekenden die in veel opzichten anders denken dan jij.
Ds. H. Veldhuizen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Veldhuizen
- Geboortedatum:02-01-1938
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Wapenveld
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
EmeritusDit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
ik ben ervan overtuigd dat de gaven van God zoals die , die betrokken zijn bij gebedsgenezing , weliswaar in de eerste eeuw werkend waren maar nu niet meer een gave van God zijn .
De bijbel schrijft dat die gaven op zouden houden :
8 Love never fails; but whether prophecies, they shall be done away; or tongues, they shall cease; or knowledge, it shall be done away.
9 For we know in part, and we prophesy in part:
10 but when that which is perfect has come, that which is in part shall be done away.
11 When I was a child, I spoke as a child, I felt as a child, I reasoned as a child; when I became a man, I had done with what belonged to the child.
12 For we see now through a dim window obscurely, but then face to face; now I know partially, but then I shall know according as I also have been known.
13 And now abide faith, hope, love; these three things; and the greater of these [is] love.
1 kor 13
en verder:
Maar de wijsheid van boven is allereerst zuiver, vervolgens vredelievend, redelijk, bereid tot gehoorzamen, vol van barmhartigheid en goede vruchten, geen partijdig onderscheid makend, niet huichelachtig.” — Jak 3:17.
Valse kerken bedienen zich ook van onware verhalen ipv het patroon van gezonde woorden en christenen moeten goed oppassen niet ten prooi te vallen aan valse leraren.
. 3 Want er zal een tijdsperiode komen dat zij de gezonde leer niet zullen verdragen,+ maar zich overeenkomstig hun eigen begeerten tal van leraren zullen bijeenbrengen om hun oren te laten kittelen;+ 4 en zij zullen hun oren van de waarheid afwenden en zich daarentegen tot onware verhalen*+ keren.
2 Tim 4:3,4
Ik ben niet zo goed in engels maar spreek wel in tongen en lees ook duidelijk in 1Cor.14 dat wij gelovigen daartoe aangemoedigd worden, maar nog meer dat we zouden profeteren.
Onkundig zijn is niet zo erg, en staat een open, eerlijke en liefdevolle reactie niet in de weg.
Hartelijke groet in Christus,
Is God verplicht om altijd maar te geven naar onze behoefte? En moet Gods Geest zich altijd zo manifesteren zoals wij het willen? En is dat dan geloof wat ons zalig maakt. Nee, ik ben er op tegen dat God zich maar moet geven zoals wij dat willen, terwijl God ook zo verlangt naar ons en dat wij ons geven aan Hem. Hij houdt zoveel van ons dat Hij zijn enig geboren Zoon voor ons heeft geofferd opdat wij in eeuwigheid met Hem mogen leven.
Dat beste redactie wilde ik even kwijt.
Overigens staat er in het Grieks "gloossa", wat niet anders betekent dan met je tong een andere taal spreken. Iemand die Engels, Duits of Frans spreekt, praat dus ook in tongen. Dus zo bijzonder is dat niet. In Hand. 2 wordt exact hetzelfde woord gebruikt en daar gaat het gewoon om een andere taal.
Ik heb ooit iets gelezen van een Afrikaanse broeder die in een bijeenkomst kwam waar men in Tongentaal spraken zo dacht men, eigenlijk een brabbeltaal. Dit gebrabbel werd niet getoets aan het woord en ook was er niemand die de gave had om het geen geprofeteerd werd uit te leggen.
Deze Afrikaanse broeder sloeg achter over van stomme verbazing, inplaats dat God groot werd gemaakt , was de persoon die in zijn gebrabbel meende God groot te maken , God aan het vervloeken was , dus we kunnen wel vraagtekens hebben bij deze tongentaal.
En zegt Paulus ook niet dat het de laatste gave is en de liefde de eerste plaats heeft. Dus tongentaal zoals Omega aan gaf heeft dus weldegelijk met een verstaanbare taal te maken.
Maar als er geen uitlegger is, laat hij in de gemeente zwijgen, maar laat hij tot zichzelf spreken en tot God (1Kor.14:28.
Daarom, broeders, streef ernaar om te profeteren, en verhinder het spreken in γλώσσῃ niet (1Kor.14:39.
( γλώσσῃ=glōssē )
In de tweede plaats blijkt niet alleen uit het Grieks dat het hier gewoon gaat om een andere taal, maar ook uit het verband: vers 18, 21 en 22. Wat Paulus hier zegt is in feite dat je geen andere talen door elkaar moet gaan roepen zonder dat het a. uitgelegd wordt en b. zonder dat degenen uit het land van die taal aanwezig zijn. Vergelijk het met een evangelische bijeenkomst waar iederen naast Nederlands ook Afrikaans en Farsi door elkaar gaat roepen. Dat sticht niemand.
Ten derde: Vers 2 mag je ook vertalen (vrij vertaald) met bevindelijk taalgebruik. Hoe kan een natuurlijk mens (en vanuit de Korinthebrief weten we dat die er nog genoeg waren in christelijke gemeenten) geestelijke woorden begrijpen? Mus'terion, staat er in het Grieks, oftewel geestelijke verborgenheden die gewone (=natuurlijke) mensen niet begrijpen, maar alleen kinderen van God. En dat kunnen heel gewone zielezaken zijn tussen God en Zijn kind.
Tot slot: Iedereen met een talenknobbel spreekt in feite in tongen. God vraagt ons om dat talent wat we van Hem ontvangen hebben, in te zetten in Zijn Koninkrijk. Vaag gebrabbel in een samenkomst sticht de gemeente niet en heeft bovendien het gevaar van ernstig misbruik in zich.
Dan heb je geen tongentaal of jou gevoel meer nodig, dan gaat het puur om het aanbidden en danken van God, God geeft je wat jij nodig hebt, Hij zorgt voor je als een vader. Dat deed Hij ook met Israel in de woestijn en dat veertig jaar lang.
Terwijl in andere kerken toch net zo goed mensen zijn die de krachtige werking van de Geest in hun leven ervaren, maar zij spreken niet in tongen en genezen niet door handoplegging, kennen t lachen en vallen niet.
Als God deze gaven nog steeds allemaal geeft aan Wie Hij wil, waarom zie ik bepaalde gaven dan alleen in charismatische bewegingen? De gaven van geloof, gebed, onderwijs en spreken geeft Hij wel in de andere kringen. maar waarom Hij de gave van de tongen en de genezing dan aan hen onthoudt... mij een vraag. Je ziet het dus voornamelijk in de charismatische kerken... dat zet mij echt aan het denken.
Ook zie je dat het vaak door handoplegging komt. Dat er een leider een groep de handen op legt of een persoon en dat het dan ineens gebeurt. Nergens staat in de Bijbel dat we op deze manier de gaven ontvangen. Ook de nadruk op de tongen en de genezingen maken mij altijd huiverig. Want als er zo'n nadruk komt te liggen hierop dan denk ik toch dat we voorbij gaan aan het evangelie van de apostelen. We zien nl dat de genezingen afnamen naarmate het evangelie vordert en er meer gemeentes komen. We zien zelfs dat Paulus medewerkers achterlaat die ziek zijn, terwijl zijn zweetdoek toch ook mensen genezen had. Ook lezen we nergens dat alle gelovigen allemaal uitgaan om anderen handen op te leggen en de wereld te genezen. Ik heb er dus ook erg veel moeite mee als mensen zich door anderen de handen op laten leggen en dan uitgaan om mensen op straat de handen op te leggen en hen te genezen. Jezus zelf genas ook niet iedereen. In Bethesda genas Hij er één, waarom niet iedereen als God wil dat niemand ziek is. De verlamde bij de poort genas Hij niet, dat mocht Petrus jaren later doen. Kortom: zou de Heere het wel zo bedoeld hebben zoals het nu gaat in de charismatische kringen? Er is wel iets meer van te zeggen dan: God wil geen ziekte en de discipelen konden het dus moeten wij het ook kunnen. Trouwens van bepaalde discipelen lezen wij helemaal geen feitelijke genezingen. Ooit gelezen dat Matthias iemand genas? Dat Nathanaël iemand genas?
Geen bekende figuren als meneer Boon , meneer van der kamp of een mevr joyce Meyer enz. Wij moeten de Here Jezus volgen.
HIJ IS DE WEG , DE WAARHEID EN HET LEVEN.
